Dzierzba śródziemnomorska
Z Wikipedii
| Dzierzba śródziemnomorska | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Nadrząd | neognatyczne |
| Rząd | wróblowe |
| Podrząd | śpiewające |
| Rodzina | dzierzbowate |
| Podrodzina | dzierzby |
| Gatunek | dzierzba śródziemnomorska |
| Podgatunek | L. meridionalis meridionalis L. meridionalis koenigi L. meridionalis algeriensis L. meridionalis elegans L. meridionalis thersae L. meridionalis pallidirostris L. meridionalis lahtora L. meridionalis leucopygos L. meridionalis buryi L. meridionalis uncinatus L. meridionalis jebelmarrae |
| Nazwa systematyczna | |
| Lanius meridionalis | |
Dzierzba śródziemnomorska) (Lanius meridionalis Temminck, 1820) - średni ptak drapieżny z rodziny dzierzbowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Lanius meridionalis meridionalis - południowa Francja i Półwysep Iberyjski. Do Polski zalatuje wyjątkowo (stwierdzona raz).
- Lanius meridionalis koenigi - Wyspy Kanaryjskie.
- Lanius meridionalis algeriensis syn. L. m. dodsoni - Maghreb.
- Lanius meridionalis elegans - północna Sahara od Mauretanii po Morze Czerwone, północny Synaj i południowy Negew.
- Lanius meridionalis aucheri syn. L. m. dubarensis - Lewant i Arabia oraz Irak, Iran oraz afrykańskie brzegi Morza Czerwonego po północną Somalię, współwystępując z L. m. elegans we wschodnim Sudanie, na północnym Synaju i w Izraelu.
- Lanius meridionalis theresae - północny Izrael.
- Lanius meridionalis pallidirostris - od dolnej Wołgi poprzez brzegi Morza Kaspijskiego, oraz północno-wschodni i południowy Iran po wschodni Afganistan, Uzbekistan i półudniową Mongolię.
- Lanius meridionalis lahtora - Pakistan i północne Indie.
- dzierzba saharyjska Lanius meridionalis leucopygos - południowa Sahara od Mali po sudański odcinek doliny Nilu.
- Lanius meridionalis buryi syn. L. m. arabicus - Jemen.
- Lanius meridionalis uncinatus - Sokotra.
- Lanius meridionalis jebelmarrae
- Cechy gatunku
- Przypomina srokosza, jednak mniejsza od niego. Wierzch głowy, kark, grzbiet, kuper i barki popielate, ogon i skrzydła oraz pas przez oko czarny. Spód ciała jasny. Brzegi ogona i lusterko białe.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 24-25 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 30-36 cm
waga ok. 50-70 g - Biotop
- Tereny z pojedynczymi zadrzewieniami, skraje lasów, zarośla.
- Gniazdo
- Na drzewie lub krzewie, zazwyczaj na dość znacznej wysokości, zbudowane z gałązek i korzeni, wysłane puchem lub sierścią.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w styczniu-czerwcu 3-7 jaj.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 15-16 dni głównie przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po 19-20 dniach.
- Pożywienie
- Drobne kręgowce i duże owady.
- Ochrona
- Objęta ochroną gatunkową.
- Ciekawostki
- Dawniej uważana za podgatunek srokosza Lanius excubitor - jako Lanius excubitor meridionalis. Liczba podgatunków sporna.
