Echo 1A
Z Wikipedii
| Echo 1A | |
 |
|
| Inne nazwy | A 11 |
| Zaangażowani | NASA (USA) |
| Indeks COSPAR | 1960-009A |
| Rakieta nośna | Thor Delta |
| Miejsce startu | Centrum Lotów Kosmicznych imienia Johna F. Kennedy'ego, USA |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 1524 km |
| Apogeum | 1684 km |
| Okres obiegu | 118,3 min |
| Nachylenie | 47,2° |
| Mimośród | 0,010016 |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 12 sierpnia 1960 (09:39:43 GMT) |
| Powrót do atmosfery | 24 maja 1968 |
| Wymiary | |
| Wymiary | śr. 30,48 m, grub. 12,7 nm |
| Masa całkowita | 180 kg |
Echo 1A - Echo 1 - amerykański pasywny satelita łącznościowy. Drugi, po Echo 1, ale tym razem udany, eksperyment NASA z dziedziny telekomunikacji satelitarnej. Metalizowany balon o średnicy 30 m, odbijający sygnały radiowe w celu badania atmosfery i eksperymentów z zakresu nawigacji. Echo 1A był widzialny z Ziemi nieuzbrojonym okiem i był prawdopodobnie najliczniej oglądanym ludzkim tworem w Kosmosie.
Mimo że idea pasywnej komunikacji satelitarnej została zarzucona, eksperymenty z balonami serii Echo przyniosły wiele cennych doświadczeń w zakresie śledzenia obiektów w przestrzeni kosmicznej. Statek zademonstrował możliwość przekazywania transkontynentalnych i interkontynentalnych rozmów telefonicznych, sygnałów radiowych i telewizyjnych, w pasmie mikrofal.
Istnieją też opinie[1], że satelity Echo (również Echo 1A i Echo 2) miały służyć także celom militarnym, jako astronomiczny punkt odniesienia dla precyzyjnego wyznaczenia położenia geograficznego Moskwy. Te precyzyjne pomiary miały rzekomo być wykorzystane do wycelowania rakiet balistycznych.
Spis treści |
[edytuj] Budowa i działanie
Satelita został wyprodukowany przez firmy Sheldahl i Grumman dla Langley Research Center, część NASA. Powleczony mylarem. Energię elektryczną zapewniało 70 ogniw słonecznych ładujących 5 akumulatorów NiCd. Na potrzeby telemetrii używano nadajnika radiowego na częstotliwości 107,9 MHz.
Odbijane sygnały miały mieć częstotliwość 960 i 2390 MHz.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Raport NASA, pt. The Echo I Inflation System (en)
- Raport NASA, pt. Project Echo: Antenna Steering System (en)
- Raport NASA, pt. A Comparison of Theory and Observation of the Echo I Satellite (en)
- Raport NASA, pt. Project Echo: Satellite-Tracking Radar (en)
[edytuj] Bibliografia
- JPL (en)
- Langley Reasearch Center NASA (en)
- NSSDC Master Catalog (en)
- Encyclopedia Astronautica (en)
[edytuj] Przypisy
- ↑ Angle of Attack: Harrison Storms and the Race to the Moon M. Gray, s. 5-6, W. W. Norton & Co Inc, 1992, ISBN 0-393-01892-X.
