Ent
Z Wikipedii
Entowie to najstarsza z ras zamieszkujących Śródziemie, fikcyjny świat z utworów J. R. R. Tolkiena. Entowie (inaczej Onodrimowie, Enydzi) byli zwani także Cieniami Lasu, Pasterzami Drzew, Onodrimami lub Enydami, przebudzili się w tym samym czasie co Pierworodni (elfy), razem z Drugim Rozbłyśnięciem Gwiazd Vardy - wraz z początkiem II Ery Gwiazd. Byli długowiecznymi "pasterzami drzew", opiekowali się nimi i chronili je przez zniszczeniem.
Posługiwali się własnym językiem, w którym mowa była niezwykle powolna (co odzwierciedlało ich głęboką niechęć do wyciągania pochopnych wniosków). Ich język był subtelny, intonacyjny, pełen zlepków słów, samogłosek, oparty na powtórzeniach, czego przykładem jest choćby słowo "a-lalla-lalla-rumba-kamanda-linda-or-burume", co znaczy "wzgórze". Byli niezwykle uzdolnieni językowo - języków obcych uczyli się bardzo szybko i nigdy ich nie zapominali. Preferowali języki elfów, a przede wszystkim starodawny dialekt Elfów Wysokiego Rodu. W języku Entów widoczne są więc wpływy innych języków - m.in. wspomnianego dialektu Elfów Godnych oraz quenya (np. Taurelilóma - tumbalemoma Tumbaletaura Lómanor, co znaczy wieloleśno-cienisty-ciemnogłębokodolinny mroczny kraj głębokodolinnolesisty. Drzewiec w ten sposób dawał do zrozumienia, że "czarny cień leży w głębokich dolinach lasu").
W czasach, gdy rozgrywa się akcja Władcy Pierścieni, zamieszkiwali już tylko las Fangorn i powoli wymierali, ponieważ już pod koniec Pierwszej Ery rozdzielili się ze swoimi żonami (Entianami), które zaginęły bez śladu. Niegdyś poszukiwali ich, lecz zaprzestali tego, co nie znaczy, że ich los jest im obojętny - wciąż mieli nadzieję, że żony się znajdą. Fangorn był postrzegany jako miejsce straszne, przerażające, gdzie dla własnego dobra nie należy się zagłębiać.
Zrodzili się oni z myśli Valiery Yavanny, Królowej Ziemi, i zostali jej Pasterzami Drzew. Opiekowali się olwarami (z języka quenya - "rzeczy rosnące z korzeniami w ziemi"). Przyjaźnili się z elfami. Najstarszym z entów był Fangorn, z którym pod koniec III Ery spotkali się dwaj hobbici: Meriadok Brandybuck i Peregrin Tuk. W tym też czasie miał miejsce Ostatni Marsz Entów na Isengard. Ten czyn miał wielkie znaczenie dla Wojny o Pierścień, ponieważ zniszczyli potęgę Sarumana. Zanim opanowała go żądza władzy, bogactwa i zaślepienie złem, był on przyjacielem lasu, jednak gdy zaczął niszczyć drzewa, wzbudził ich gniew. Hobbici przekonali Fangorna, że należy zaatakować. Na wiecu entów poparli go inni mieszkańcy lasu.
Na Północnych Bagnach Północnej Ćwiartki Halfast z Overhill w 3001 T.E. widział Enta. Możliwe, że owy ent był jedną z Entowych Żon, które dawno temu opuściły Las Fangorn .
W języku staro-angielskim, będącym bazą do Eothriku "Ent" oznacza olbrzym, wielki.
Morgoth "wynalazł" i stworzył zupełnie nową rasę, która wzorowana była na Onodrimach (Entach), a były to Trolle. Są różne ich gatunki, tak jak i u entów.
