Etiuda (muzyka)
Z Wikipedii
Etiuda - forma muzyczna, zwykle na instrument solowy. Początkowo etiuda była formą wyłącznie dydaktyczną, przeznaczoną dla uczniów w celu ćwiczeń technicznych. Z czasem stała się samodzielną formą, skierowaną na techniczną złożoność, wymagającą od instrumentalisty brawury oraz wirtuozerskich umiejętności. Wielkimi twórcami etiud byli Fryderyk Chopin, Robert Schumann, Niccolo Paganini i Henryk Wieniawski.
Autorem olbrzymiego zbioru etiud dydaktycznych na fortepian był Karl Czerny.
Znane etiudy:
- Fryderyk Chopin - Etiuda w As-dur op. 25/1, Etiuda w As-dur op. 10/10, Etiuda w a-moll op.25/11, Etiuda w c-moll op.10/12, tzw. "rewolucyjna".
- Robert Schumann - Etiuda nr 5 na fortepian op. 56/5