Eugeniusz Ferdynand Habsburg
Z Wikipedii
Eugeniusz Ferdynand Pius Bernhard Feliks Maria Habsburg zwany Erzi (de. Eugen Ferdinand Pius Bernhard Felix Maria von Habsburg-Lothringen, Erzherzog Eugen von Österreich, Eugen von Österreich-Teschen, en. Archduke Eugen of Austria) (ur. 21 maja 1863 w Groß-Seelowitz, zm. 30 grudnia 1954 w Merano) - arcyksiążę, feldmarszałek, wielki i niemiecki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1894-1923. Wnuk generalissimusa i wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Karola Ludwika Habsburga, brat Karola Stefana Habsburga.
Był najmłodszym synem arcyksięcia Karola Ferdynanda z linii Habsburgów cieszyńskich i arcyksiężnej Elżbiety Marii, córki Józefa Antoniego Habsburga, palatyna Węgier. W młodości studiował historię sztuki, uczył się też stolarstwa. Poświęcił się jednak karierze wojskowej. W 1877 roku został oficerem w regimencie tyrolskich strzelców, podjał naukę w szkole wojskowej w Wiener Neustadt. Po ukończeniu edukacji został przyjęty w 1884 roku do zakonu krzyżackiego. W 1887 roku został pasowany na rycerza i ogłoszony koadiutorem wielkiego mistrza. Piął sie po szczeblach kariery wojskowej w Austro-Węgrzech. W 1891 roku został pułkownikiem regimentu husarów kumanieckich. W 1894 roku po śmierci Wilhelma Habsburga został wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego. Jako zwierzchnik zgromadzenia dużo podróżował po Europie reprezentując cesarza Franciszka Józefa I i Dom Habsbursko-Lotaryński. W 1896 roku uczestniczył w Moskwie w uroczystościach koronacyjnych Mikołaja II Romanowa. Wizytował też podległe mu baliwaty i komturie.
W przededniu wybuchu I wojny światowej Eugeniusz Ferdynand Habsburg był generałem kawalerii i komendantem obrony Tyrolu. Gdy rozpoczęły się działania wojenne został awansowany na dowódcę 5. armii, która walczyła na Bałkanach. Później został przeniesiony na front włoski, gdzie odegrał ważną rolę w bitwie pod Caporetto. W 1916 roku został awansowany na feldmarszałka.
Jako wielki mistrz zakonu krzyżackiego organizował szpitale polowe i lazarety, w których posługę pełniły krzyżackie siostry zakonne oraz bracia-kapelani.
W 1918 roku po upadku monarchii austro-węgierskiej Eugeniusz Ferdynand Habsburg został zdymisjonowany z zajmowanych stanowisk przez nowy rząd Austrii. Obawiając się o dalsze istnienie zakonu krzyżackiego i jego niepewną sytuację jako orderu silnie związanego z dynastią habsburską postanowił zrezygnować z urzędu wielkiego mistrza. Na swojego nastepcę wyznaczył biskupa Norberta Kleina z Brna, którego uczynił nieoficjalnie swoim koadiutorem. W 1923 roku zrezygnował ze zwierzchnictwa nad zakonem krzyżackim.
Zamieszkał w Szwajcarii, początkowo w Lucernie, później w Bazylei, w 1934 roku powrócił jednak do Austrii. Osiadł w Gumpoldskirchen, a od 1938 w Wiedniu. Po II wojnie światowej mieszkał pod Innsbruckiem.
Zmarł w 30 grudnia 1954 roku podczas pobytu w sanatorium w Merano. Pochowany został w kościele św. Jakuba w Innsbrucku.
