Ferenc Szálasi
Z Wikipedii
Ferenc Szálasi (ur. 6 stycznia 1897, Kassa (obecnie Koszyce); zm. 12 marca 1946 w Budapeszcie) - węgierski wojskowy i polityk, przywódca stronnictwa faszystowskiego, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej.
Szálasi kontynuując tradycje rodzinne wstąpił do armii i w 1925 r. osiągnął stopień kapitana przy sztabie generalnym. W 1930 r. wstępuje do tajnej organizacji o podłożu rasistowskim a w 1935 r. po opuszczeniu wojska zakłada Partię Woli Narodowej. Ta inicjatywa polityczna zakończyła się fiaskiem ponieważ partia poniosła klęskę w wyborach. Mimo tego Szálasi dalej prowadził swoją radykalną działalność opartą na szowinizmie i antysemityzmie korzystając w późniejszym okresie m.in. ze wsparcia Niemiec.
Szálasi był wielokrotnie aresztowany przez rząd węgierski. Pod koniec wojny wraz z wkroczeniem Wehrmachtu na teren Węgier 19 marca 1944 , a następnie odsunięciem (15 października 1944) od władzy przez Niemców regenta Horthy'ego (po nieudanych próbach Horthy'ego zawarcia zawieszenia broni z aliantami zachodnimi) Szálasi został nominalną głową państwa z ramienia partii strzałokrzyżowców. Stało się to możliwe dzięki jego całkowitej lojalności wobec III Rzeszy. Będąc u władzy umożliwił rozpoczęcie na szeroką skalę operacji eliminowania partii lewicowych oraz wznowienie wydawania Żydów Niemcom. Szálasi kontynuował walkę u boku Wehrmachtu i Waffen-SS z wojskami rumuńskimi i radzieckimi, w trakcie długotrwałych walk o Budapeszt zakończonych zdobyciem miasta przez Armię Czerwoną 13 lutego 1945. W obliczu klęski III Rzeszy uciekł do Austrii w kwietniu 1945 r. Następnie został ujęty na terenie Niemiec przez Amerykanów i wydany Węgrom gdzie został skazany na śmierć przez Trybunał Ludowy, wyrok został wykonany w 1946 r. w Budapeszcie.
