Filip Hauman
Z Wikipedii
Filip Wacław Hauman (?- zm. 30 stycznia 1829 w Uścimowie) - generał polski w powstaniu kościuszkowskim.
Dzięki protekcji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego wstąpił w 1775 r. do 12 regimentu pieszego bezpośrednio na porucznika, w dwa lata później awansował na sztabskapitana. W wojnie 1792 dowodził 12 regimentem, odznaczył się pod Ostrogiem, Zieleńcami, Włodzimierzem i Dubienką. Za Zieleńce otrzymał Virtuti Militari. Po zakończeniu kampanii kordonem rosyjskim odmówił wstąpienia do wojska rosyjskiego i powrócił do kraju. Król powierzył mu dowództwo 10 regimentu. O spisku wiedział ale do niego nie należał. W czasie insurekcji warszawskiej 17 kwietnia 1794 starał się powstrzymać regiment przed wymarszem na pomoc walczącym powstańcom w Warszawie. Mimo tego, za dawne zasługi Tadeusz Kościuszko awansował go na gen. majora i wręczył mu złotą obroczkę z napisem Ojczyzna swojemu obrońcy. W bitwie pod Chełmem dowodził lewym skrzydłem wojsk powstańczych. Brał udział w obronie stolicy. Został pochowany w krypcie kościoła w Podedwórzu.
Był ojczymem poety Antoniego Malczewskiego.