Flaga Niemiec

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Obecna flaga narodowa (Bundesflagge)
Proporcje: 3:5

Flaga państwowa (Bundesdienstflagge)
Proporcje: 3:5

Flaga niemieckiej marynarki wojennej
Proporcje: 3:5

Flaga Niemiec jest prostokątem podzielonym na trzy poziome pasy jednakowej wielkości: czarny, czerwony i złoty, o proporcjach 3:5. Barwy określone zostały w konstytucji z dnia 23 maja 1949 roku, a proporcje uregulowane są przez rozporządzenie o niemieckich flagach (niem. Anordnung über die deutschen Flaggen) z 7 lipca 1950.

Spis treści

1 Zastosowanie
2 Użycie
3 Historia
- 3.1 Średniowiecze
- 3.2 Nowożytność
4 Barwy oraz proporcje flagi
5 Bibliografia
6 Zobacz też
7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Zastosowanie

Flaga państwowa (Bundesdienstflagge) jest jednym z symboli państwowych i nie może być używana przez kraje związkowe lub gminy niemieckie. Także osoby prywatne, obywatele Niemiec, niemieckie organizacje pozarządowe oraz obywatele i instytucje innych krajów nie mogą wykorzystywać niemieckiej flagi państowej.

Kraje związkowe i gminy korzystają więc z prostej flagi bez godła albo posługują się na swoim terenie własnymi flagami urzędowymi – najczęściej są one połączeniem flagi i godła określonej gminy lub kraju związkowego i podobnie jak flaga państwowa nie mogą być używane przez obywateli, inne kraje bądź gminy.

Osoby prywatne mogą wykorzystywać prostą flagę; użycie herbu i Bundesdienstflagge zabronione jest przez §124 niemieckiej Ordnungswidrigkeitengesetz. Najczęściej spotyka się jednak flagi podobne do Bundesdienstflagge, które zamiast tzw. Bundesschild (orzeł ukazany na Bundesdienstflagge) prezentują godło Niemiec, różniące się nieznacznie od Bundesschild.^[1] Użycie takich flag jest akceptowalne, dopóki ukazują one związek obywatela z państwem niemieckim.

Produkcja takich flag jest zabroniona, zarówno dalsze przetwarzanie jak i zmiana istniejących symboli państwowych zarezerwowana jest dla określonych urzędów, które decydują także o możliwościach ich użytkowania.

[edytuj] Użycie

Użycie flagi państwowej jest ściśle uregulowane przez rozporządzenie Rządu Federalnego z dnia 22 marca 2005 roku (pełna niemiecka nazwa: Erlass der Bundesregierung über die Beflaggung der Dienstgebäude des Bundes). Dni, w których można wywieszać flagę państwową to:

Tag des Gedenkens an die Opfer des Nationalsozialismus (Dzień Pamięci Ofiar Nazizmu) – 27 stycznia
Święto Pracy – 1 maja
Dzień Europy – 9 maja
Jahrestag der Verkündung des Grundgesetzes (Rocznica uchwalenia Konstytucji) – 23 maja
Jahrestag des 17. Juni 1953 (Rocznica 17 czerwca 1953 ^[2])
Jahrestag des 20. Juli 1944 (Rocznica zamachu 20 lipca)
Tag der Deutschen Einheit (Dzień Zjednoczenia Niemiec) – 3 października
Volkstrauertag (Dzień Pamięci) – 2. niedziela Adwentu
dzień wyborów do Bundestagu*
dzień wyborów do Parlamentu Europejskiego*

(* nie we wszystkich krajach związkowych)

Oprócz wyżej wymienionych okazji flaga państwowa może być wywieszana także w trakcie ważnych wydarzeń, np. w dniu wyborów prezydenckich albo podczas żałoby po śmierci znaczących polityków niemieckich lub zagranicznych. Decyduje o tym, wydając stosowne rozporządzenie, minister spraw wewnętrznych.

[edytuj] Historia

Święte Cesarstwo Rzymskie
Narodu Niemieckiego
(do 1410)

Święte Cesarstwo Rzymskie
Narodu Niemieckiego
(1410 – 1806)

Związek Niemiecki
(1848 – 1866)

Związek Północnoniemiecki
(1867 – 1871)
Cesarstwo Niemieckie
(1871 – 1918)

Rzesza Niemiecka
(Republika Weimarska)
(1919 – 1933)

Rzesza Niemiecka
(III Rzesza)
(1933 – 1935)

Rzesza Niemiecka
(III Rzesza)
(1933 – 1945)

C-Doppelstander
morska flaga handlowa
(1946 – 1949)

Niemiecka Republika
Demokratyczna
(1956 – 1990)

[edytuj] Średniowiecze

Pierwszą niemiecką flagą była flaga Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. W okresie średniowiecza i aż do roku 1806 obowiązywały dwie flagi:

do roku 1410: czarny jednogłowy orzeł (symbol królewski) na zółto-złotym tle. W latach 1200 – 1350 istniała dodatkowo jeszcze jedna flaga, ukazująca biały krzyż na czerwonym tle.
1410 – 1806: czarny dwugłowy orzeł na zółto-złotym tle. Po roku 1806 orzeł trafił do herbu rodziny Habsburgów.

[edytuj] Nowożytność

Kolory flagi wywodzą się z barw mundurowych antynapoleońskich freikorps sformowanych w 1813 w Rogowie Sobóckim na Śląsku przez niemieckich studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. Barwy czarna i złota (oddawana na tkaninie jako żółta) nawiązywały do barw heraldycznych Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, zaś barwa czerwona symbolizować miała dynastię cesarską Hohenstaufów.

[edytuj] Związek Niemiecki

Barwy flagi niemieckiej ustanowione zostały jako barwy narodowe w okresie Związku Niemieckiego, w 1. połowie XIX wieku. Ich oficjalne przyjęcie odbyło się 9 marca 1848 we Frankfurcie nad Menem, a flaga zyskała kolory czarny, czerwony i złoty (tzw. Schwarz-Rot-Gold).

Ponadto flaga Schwarz-Rot-Gold używana była jako flaga niemieckiej marynarki wojennej w latach 1848 – 1852, flaga wojenna Austrii, flaga związku Niemców w Austro-Węgrach, flaga księstwa Waldeck i jako flaga młodszej i starszej linii Reuss.

[edytuj] Związek Północnoniemiecki i Cesarstwo Niemieckie

Flaga Związku Północnoniemieckiego oraz II Rzeszy Niemieckiej powstała z połączenie flag najważniejszych państw niemieckich, które istniały tuż przed zjednoczeniem państwa: Królestwa Prus (czarno-biała) oraz Brandenburgii (czerwono biała). Barwy interpretowano m.in

czerń - kolor orła - siłę
biel - czystość zasad
czerwień - jedność wszystkich Niemców

[edytuj] Republika Weimarska

Po porażce Niemiec w I wojnie światowej flaga ta została w Republice Weimarskiej zastąpiona 11 sierpnia 1919 flagą Schwarz-Rot-Gold.

Flota morska używała nadal starej flagi cesarskiej z tą różnicą, że w prawym górnym rogu umieszczono małą flagę republikańską.

[edytuj] Trzecia Rzesza

Początkowo hitlerowskie Niemcy używały dawnej flagi cesarskiej (czarno-biało-czerwonej), lecz w 1935 doszło do radykalnej zmiany: zastąpiła ją czerwona z swastyką w środku, umieszczoną w białym okręgu. Było to jednocześnie przyjęcie symbolów NSDAP oraz całkowite przekreślenie dotychczasowej symboliki.

[edytuj] Po II wojnie światowej

Po przegranej Trzeciej Rzeszy w II wojnie światowej i okupacji wojsk alianckich na terenie Niemiec nie istniały żadne oficjalne władze, a wszelkie wcześniejsze flagi zostały zakazane. 12 listopada 1946 władze okupacyjne ustanowiły flagę morską, którą musiały posługiwać się dla lepszej identyfikacji wszystkie niemieckie statki. Była to używana w Międzynarodowym Kodzie Sygnałowym flaga oznaczająca literę "C" z wyciętym z prawej strony trójkątem równoramiennym, stąd nazwa "C-Doppelstander". Jej kolory: niebieski, biały i czerwony reprezentowały barwy narodowe trzech spośród czterech aliantów: USA, Wielką Brytanię i Francję.

Po zjednoczeniu Niemiec prosta flaga czarno-czerwono-złota pozostała (zgodnie z artykułem 23. Konstytucji) flagą narodową Niemiec.

[edytuj] Barwy oraz proporcje flagi

Dokładne kolory niemieckiej flagi nie są ustalone przez prawo. Dla opisu technicznego niemieckie ministerstwo spraw wewnętrznych ustaliło następujące barwy w systemie RAL, skali Pantone, systemie HKS i CMYK:

Barwa	RAL	Pantone	HKS	CMYK	RGB (Hex)
czarny	9017				00 00 00
czerwony	3020	485	14	0-100-100-0	FF 00 00
złoty	1028	116	5	0-10-100-0	FF D7 00

Flaga Niemiec to trójkolorowy wydłużony prostokąt o proporcjach 3:5. Każdy prostokąt wypełniony odrębnym kolorem ma proporcje 1:5. Poniżej zamieszczona jest grafika ilustrująca barwy oraz proporcje flagi Niemiec.

[edytuj] Bibliografia

G. Anrich, A. u. G. Cronford: Das Flaggenbuch. Otto Maier, Ravensburg 1983, ISBN 3-473-38851-3
Peter Reichel: Schwarz-Rot-Gold. Kleine Geschichte der deutschen Nationalsymbole. Beck, Monachium 2005, ISBN 3-406-53514-3
W. Smith, O. Neubecker: Die Zeichen der Menschen und Völker. Unsere Welt in Fahnen und Flaggen. Reich, Lucerna 1975, ISBN 3-7243-0115-4