Z Wikipedii
Wyniki Grand Prix Monako, rundy Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1955.
[edytuj] Wyniki sesji
[edytuj] Kwalifikacje
P |
Imię i nazwisko |
Kraj |
Nazwa stajni |
Opony |
Czas |
Strata |
1 |
Juan Manuel Fangio |
Argentyna |
Mercedes |
Continental |
1:41,100 |
|
2 |
Alberto Ascari |
Włochy |
Lancia |
Pirelli |
1:41,100 |
|
3 |
Stirling Moss |
Wielka Brytania |
Mercedes |
Continental |
1:41,200 |
0:00,100 |
4 |
Eugenio Castelotti |
Włochy |
Ferrari |
Pirelli |
1:42,000 |
0:00,900 |
5 |
Jean Behra |
Francja |
Maserati |
Pirelli |
1:42,600 |
0:01,500 |
6 |
Roberto Mieres |
Argentyna |
Maserati |
Pirelli |
1:43,700 |
0:02,600 |
7 |
Luigi Villoresi |
Włochy |
Ferrari |
Pirelli |
1:43,700 |
0:02,600 |
8 |
Luigi Musso |
Włochy |
Maserati |
Pirelli |
1:44,300 |
0:03,200 |
9 |
Maurice Trintignant |
Francja |
Ferrari |
Pirelli |
1:44,400 |
0:03,300 |
10 |
Andre Simon |
Francja |
Maserati |
Continental |
1:45,500 |
0:04,400 |
11 |
Cesare Perdisa |
Włochy |
Maserati |
Pirelli |
1:45,600 |
0:04,500 |
12 |
Mike Hawthorn |
Wielka Brytania |
Ferrari |
|
1:45,600 |
0:04,500 |
13 |
Robert Manzon |
Francja |
Gordini |
|
1:46,000 |
0:04,900 |
14 |
Giuseppe Farina |
Włochy |
Ferrari |
Pirelli |
1:46,000 |
0:04,900 |
15 |
Piero Taruffi |
Włochy |
Mercedes |
Englebert |
1:46,000 |
0:04,900 |
16 |
Elie Bayol |
Francja |
Gordini |
|
1:46,500 |
0:05,400 |
17 |
Louis Rosier |
Francja |
Maserati |
Pirelli |
1:46,700 |
0:05,600 |
18 |
Harry Schell |
Stany Zjednoczone |
Vanwall |
Englebert |
1:46,800 |
0:05,700 |
19 |
Louis Chiron |
Monako |
Lancia |
Pirelli |
1:47,300 |
0:06,200 |
20 |
Jacques Pollet |
Francja |
Gordini |
|
1:49,400 |
0:08,300 |
21 |
Lance Macklin |
Wielka Brytania |
Maserati |
Pirelli |
1:49,400 |
0:08,300 |
22 |
Ted Whiteaway |
Wielka Brytania |
HWM |
|
1:57,200 |
0:16,100 |
- Współdzielone samochody:
- Nr 34: Cesare Perdisa (57 okrążeń), Jean Behra (42 okrążenia).
- Nr 48: Paul Frere (36 okrążeń), Piero Taruffi (50 okrążeń).
- Nr 40: Jean Behra (46 okrążeń), Cesare Perdisa (40 okrążeń).
- Juan Manuel Fangio pobił rekord toru ustanowiony w 1937 roku przez Rudolf Caracciola.
- Alberto Ascari jechał bolidem numer #26, taki sam numer miał jego ojciec Antonio Ascari gdy zginął w 1925 roku podczas wyścigu we Francji.
- Andre Simon był pierwszym kierowcą Mercedesa, który z powodu problemów z silnikiem musiał opuścić wyścig. Następnym kierowcą tej samej stajni, który zrezygnował z wyścigu, był Juan Manuel Fangio, wystąpiły u niego problemy z układem transmisji. Po opuszczeniu wyścigu Stirling Moss był pierwszy a Alberto Ascari drugi. Podczas okrążenia 81 problemy ma Stirling Moss, Ascari obejmuje prowadzenie. Nie zdołał jednak dojechać do mety. Jego Lancia nie pokonała szykany (prawdopodobnie był tam rozlany olej z uszkodzonego silnika Mossa). Siła była tak wielka, że pokonał barierkę i przeleciał kilkanaście metrów w powietrzu wpadając do wody. Późniejsze wydarzenia (4 dni później) wskazują iż Ascari powinien potraktować ten wypadek jako zły znak i zaprzestać startowania z tym numerem. 26 maja 1955 roku Ascari zasiadł znów w bolidzie. Było to na torze Monza, gdzie testował nowy bolid Ferrari. Zginął w tragicznym wypadku w jednym z ciasnych zakrętów toru. Zakręt od tego momentu nosi imię: "Variante Ascar". Okoliczności wypadku do dnia dzisiejszego nie zostały wyjaśnione. Domniemywa się, iż do wypadku mogły się przyczynić: niewykryty przez lekarzy uraz mózgu po poprzednim wypadku, nieodpowiedni dobór opon i bardzo zły stan nawierzchni toru.
- Dla zespołu Mercedesa nie był to koniec złych wieści. Po tym jak żaden z jego bolidów nie ukończył wyścigu, w wyścigu Le Mans 24 Pierre Levegh za kierownicą Mercedes-Benz 300 SLR spowodował (choć nie była to tylko jego wina) najpoważniejszy wypadek w historii sportów samochodowych. Zginęło 80 osób a około 100 zostało rannych. Po tych wydarzeniach zespół Mercedes'a wycofał się z dalszych startów.
Zdjęcia z wypadku