Fra Diavolo
Z Wikipedii
| Rodzaje oper | |
|---|---|
| singspiel | opera buffa (opera komiczna) | opera seria (opera poważna) | dramma giocoso | grand opera | kantata dramatyczna | |
| Rodzaje głosów | |
| basso profondo | bas | baryton | tenor | kontratenor | kastrat | kontralt | alt | mezzosopran | sopran | sopran liryczny | sopran dramatyczny | sopran koloraturowy | dyszkant | |
| Pozostałe pojęcia związane z operą | |
| akt | aria | libretto | partytura | prapremiera | premiera | primadonna | |
Fra Diavolo - trzyaktowa opera komiczna z muzyką Daniela Aubera oraz librettem autorstwa Eugène'a Scribe'a.
Spis treści |
[edytuj] Osoby
- Fra Diavolo, herszt rozbójników - tenor
- Lord Kockburn, podróżujący Anglik - baryton
- Lady Pamela, żona lorda Kockburna - mezzosopran
- Lorenzo, oficer dragonów - tenor
- Matteo, oberżysta - bas
- Zerlina, córka oberżysty, ukochana Lorenza - sopran
- Giacomo oraz Beppo, rozbójnicy - tenor i bas
- chłopi, żołnierze, lud
[edytuj] Treść
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Czas i miejsce akcji: Terracina i okoliczne góry, rok 1830
[edytuj] Akt I
Lorenzo odpoczywa w oberży. Poszukuje on rozbójników , którzy napadają w okolicy podróżnych. Za głowę herszta (Fra Diavola) wyznaczono nagrodę, która umożliwi Lorenzowi poślubienie ukochanej Zerliny. Do oberży przybywają napadnięci i obrabowani Anglicy. Lorenzo rusza w pościg. Tym czasem przybywa Fra Diavolo przedstawiający się jako markiz de St. Marco. Rozmawia z obrabowaną Angielką. Wraca Lorenzo z udanego pościgu. Oddaje Anglikom ich zrabowane mienie. Dostaje w nagrodę 10000 lirów. Fra Diavolo postanawia się zemścić.
[edytuj] Akt II
Fra Diavolo ze swoimi kamratami przyczaili się w pokoju Zerliny. Chcą ją zamordować i ukraść pieniądze, które dał jej na przechowanie Lorenzo. Do pokoju przychodzi Zerlina, chwilę później przychodzi Lorenzo. Bandyci przez przypadek zdradzają się. Jednak sytuację ratuje Fra Diavolo, który (jako markiz de St. Marco) mówi, że umówił się w tym pokoju na schadzkę z pewną damą. Lorenzo podejrzewa Zerlinę, zaś obrabowany Anglik, który przyszedł zwabiony hałasem, swoją żonę. W efekcie obaj pozywają na pojedynek markiza.
[edytuj] Akt III
W lesie w górach kamraci Fra Diavola znajdują ukryte w dziupli rozkazy Od swojego herszta. Nadchodzą żołnierze z Lorenzem na czele. Bandyci chowają się, jednak zaczęli nucić piosenkę co zdradza ich kryjówkę. Zostają oni schwytani. Lorenzo znajduje przy nich rozkazy Fra Diavola. Każe zabić w dzwon jednemu ze zbójców, co miało być znakiem dla Fra Diavola, że może wracać, gdyż jest bezpiecznie. Pojawia się markiz, w którym wszyscy rozpoznają poszukiwanego przestępcę. Lorenzo dostaje pokaźną nagrodę za schwytanie złodzieja. Ojciec Zerliny pozwala na ślub zakochanych.
[edytuj] Historia utworu
Postać Fra Diavola ma swój autentyczny pierwowzór. W rzeczywistości był to bandyta, który za czasów napoleońskiej okupacji stanął na czele ruchu oporu. Po jego pojmaniu został stracony.
Libretto ma opinię najlepszego dzieła Scribe'a. Oparte zostało na noweli Washingtona Irvinga
Polska premiera odbyła się 15 sierpnia 1831 roku.
Zobacz też:
- Opery Aubera na Wikipedii: Niema z Portici
Linki zewnętrzne:
- libretto w oryginale (po francusku): www.karadar.com
Źródła:
- Stromenger Karol: Iskier przewodnik operowy, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1976
