Francesco Cavalli
Z Wikipedii
Pier Francesco Cavalli (właśc. P.F. Caletti Bruni), (ur. 14 lutego 1602 w Crema, zm. 14 stycznia 1676 w Wenecji) - to włoski kompozytor epoki baroku, a także organista i śpiewak tenorowy.
W wieku 14 lat wziął go na wychowanie Federico Cavalli, wenecki arystokrata, który zwrócił uwagę na jego piękny głos i zabrał ze sobą do Wenecji. Stąd też później młody Caletti przyjął nazwisko swego opiekuna.
Początkowo Cavalli śpiewał w chórze bazyliki pw. Św. Marka w Wenecji, a następnie został organistą kolejno w kościele pw. Św. Jana i Pawła oraz w bazylice Św. Marka. W 1668 roku udało mu się też zdobyć stanowisko kapelmistrza bazyliki Św. Marka. W 1630 roku ożenił się z Marią Sosomeno, której majątek sprawił, że Cavalli stał sie całkiem zamożnym człowiekiem. W okresie tym współpracował też z teatrami S. Cassiano i S. Moisé.
W nastęnym okresie swojego życia zasłynął ze swych utworów dramatycznych (42 opery), wystawianych również na dworze Ludwika XIV w Paryżu.
Cavalli pisał także utwory o charakterze religijnym, które zostały wydane w zbiorach: Musiche sacre... i Vesperi a 8 voci.
Niektóre utwory dramatyczne Cavallego:
- Le nozze di Teti e di Peleo
- Gli amori d' Apollo e di Dafne
- La Didone
- La virtú de' strali d' Amore
- L' Amore innamorato
- L' Egisto
- L' Ormindo
- Il Titone
- La Dorclea
- L' Euripo
- Il Giasone
