Górna Kanada
Z Wikipedii
Górna Kanada (ang. Upper Canada) – prowincja brytyjska istniejąca od 1791 do 1841. Obszar jej zajmował północną część niziny rozciągającej się wzdłuż górnego biegu Rzeki Świętego Wawrzyńca, jezior Ontario, Erie, Zatoki Georgian i Jeziora Huron i obejmował południową część dzisiejszej prowincji Ontario.
W 1841 terytorium zostało połączone z Dolną Kanadą, by stworzyć Prowincję Kanady
Stolicą Górnej Kanady było Newark (dziś Niagara on the Lake) do 1 lutego 1796. Po tej dacie stolica została przeniesiona do miasta York (dziś Toronto).