Gładki Wierch
Z Wikipedii
Współrzędne: zobacz na mapie
| Gładki Wierch | |
 Gładki Wierch. Poniżej Wole Oko i Zadni Staw Polski, powyżej z prawej - szczyt Krywania |
|
| Państwo | Polska, Słowacja |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2 065 m n.p.m. |
| Szerokość geograficzna | 49°21' 26'' N |
| Długość geograficzna | 20°00' 49'' E |
Gładki Wierch (słow. Hladký štít) – najniższy (2065 m n.p.m.) szczyt głównej grani Tatr w obszarze Tatr Wysokich, jednocześnie zwornik dla odchodzących od grani w kierunku południowo-zachodnim Kop Liptowskich, które oddziela przełęcz Zawory (na terytorium Słowacji). Leży pomiędzy granią Kotelnicy i Walentkowym Wierchem (Walentkowa) w grani głównej. Od Walentkowego Wierchu oddzielony jest Gładką Przełęczą, z której poprowadzone było wygodne wejście na szczyt (droga jest zamknięta). Nazwa szczytu pochodzi od stromo opadających trawiastych zboczy, niebezpiecznych dla wypasanych tam dawniej zwierząt (bydła i koni).
Drogi prowadzące na szczyt były od dawna znane pasterzom. Nie sposób określić daty i nazwiska zdobywcy. Najstarsze odnotowane wejścia turystyczne:
- latem - Teodor Eichenwald, Ferdynand Rabowski, Jan Bachleda Tajber, Wojciech Tylka 5 sierpnia 1902
- zimą – Józef Grabowski z osobami towarzyszącymi 3 lutego 1902.
W latach 1929 – 1930 na szczycie znajdowała się zimowa stacja badawcza meteorologów z Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Zobacz też: Liptowskie Mury.
