Gimnastyka artystyczna
Z Wikipedii
Gimnastyka artystyczna to sport uprawiany przez dziewczęta w wieku od około 4 do 24 lat. Polega na wykonywaniu układów taneczno-gimnastyczno-akrobatycznych z piłką, wstążką, obręczą, skakanką, parą maczug lub też bez przyboru.. Dziewczęta ćwiczą na specjalnej macie, jednak podczas układu nie mogą wyjść poza kwadrat o boku długości 13 metrów, gdyż jest to karane. Gimnastyczki, prócz ćwiczeń rozciągających i gibkościowych, dla poprawy gracji i równowagi oraz koordynacji ruchowej i rytmicznej ćwiczą taniec klasyczny z elementami tańca charakterystycznego.
Każdy układ podlega ocenie sędziów podzielonych na trzy komisje: techniczną (poprawność wykonywanych elementów), artystyczną (wrażenia artystyczne, dobór muzyki do choreografii i kostiumu) i wykonawczą (zgodność z opisem układu, który musi zostać dostarczony przed wykonaniem ćwiczenia).
Gimnastyka artystyczna została włączona do programu olimpijskiego w 1984 (Los Angeles).
[edytuj] Układy indywidualne
Długość układu indywidualnego wynosi od 1:15 do 1:30 min. Gimnastyczki przygotowują 4 układy z wykorzystaniem (bądź nie) wybranych przyborów. Punktacją końcowa jest różna, może być osobna dla każdego układu, może też być sumą ocen z wszystkich. Ocena zależy między innymi od poziomu trudności elementów, które wykonuje zawodniczka.
[edytuj] Układy zbiorowe
Grupy zbiorowe, czyli tzw. zbiorówki składają się z 5 lub 6 zawodniczek w zależności od grupy wiekowej. Juniorki młodsze i juniorki mają do wykonania 1 układ, a seniorki (klasa mistrzowska) 2 układy. Czas jednego układu wynosi około 2:30 min.
