Giovanni Lorenzo Bernini
Z Wikipedii
Giovanni Lorenzo Bernini zw. Gianlorenzo (ur. 7 grudnia 1598 - zm. 28 listopada 1680) - włoski rzeźbiarz, architekt, malarz; jeden z najwybitniejszych artystów baroku.
Działał w Rzymie; twórca portretów rzeźbiarskich (portrety kardynała Scipione Borghese, Constancy Bonarelli, króla francuskiego Ludwika XIV), kompozycji mitologicznych (Apollo i Dafne), religijnych (Ekstaza św. Teresy, Dawid), rzymskich fontann (Fontanna Czterech Rzek na Placu Navona, fontanny na Placu św. Piotra).
Jako architekt od 1629 kierował budową Bazyliki św. Piotra, dla której wykonał też swoje najwspanialsze dzieła rzeźbiarskie: baldachim nad grobem św. Piotra (wsparty na 4 spiralnych kolumnach), tabernakulum (w kształcie świątyni ze złoconego brązu), nagrobek papieża Aleksandra VII. Wybitnym dziełem architektoniczno-urbanistycznym jest przebudowa placu św. Piotra i objęcie go monumentalną kolumnadą. Inne prace architektoniczne: kościół S. Bibiana i pałac Barberinich, projekty kościołów S. Andrea al Quirinale w Rzymie oraz kościołów w Castel Gandolfo i w Aricci; w Paryżu pracował przy przebudowie Luwru.
Twórczość Berniniego cechuje dążenie do okazałości, dynamizmu i ekspresji, znakomite wyczucie formy, proporcji i perspektywy, perfekcyjne operowanie formami klasycznymi; wywarł decydujący wpływ na rozwój baroku w Europie. Z jego prac malarskich znanych jest tylko kilkanaście (namalował ich podobno ok. 150), m.in. Autoportret.
