Grażdanskaja Oborona
Z Wikipedii
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się czego brakuje i – jeśli jesteś w stanie – uzupełnij braki.
| Grażdżanskaja Oborona | |
| Rok założenia | 1984 |
| Pochodzenie |  Rosja |
| Gatunek | punk |
| Strona internetowa | |
Grażdanskaja Oborona (skr. Gr.Ob., Гр. Об., ros. Гражданская Оборона) to jeden z pierwszych i najbardziej znanych rosyjskich zespołów punkowych. Nazwę Grażdanskaja Oborona tłumaczyć z rosyjskiego można jako "Obrona Cywilna", a skrót Gr.Ob.(grob) znaczy "trumna".
Spis treści |
[edytuj] Brzmienie
Piosenki Gr. Ob. składają się głównie ze zniekształconych dźwięków gitar elektrycznych, prostych linii basu oraz głębokiego i pełnego energii głosu Letowa.
[edytuj] Obecny skład
- Jegor Letow (Егор Летов) — wokal, gitara;
- Natalia Czumakowa (Наталья Чумакова) — bas, klawisze;
- Aleksander Czesnakow (Александр Чеснаков) — gitara;
- Paweł Pieretolczin (Павел Перетолчин) — perkusja.
[edytuj] Historia
Grupa została założona przez młodego sowieckiego dysydenta Jegora Letowa w Omsku 8 grudnia 1984. Pierwszy skład stanowili:
- Jegor Letow — wokalista, perkusista
- Konstantin Riabinow (Константин Рябинов) - basista
- Andrej Babenko (Андрей Бабенко, ps. Boss) — gitarzysta w 1985 opuścił grupę.
W tym czasie rosyjska muzyka alternatywna stała nad krawędzią. Rockowe zespoły takie, jak Aquarium, Kino czy Mashina Vremeni były bardzo popularne, jednak punkrock był w ZSRR nowym gatunkiem muzyki w obrębie kultury alternatywnej. Gr.Ob. był jedynym zespołem, który zapełnił tę niszę i nadal ma wielką rzeszę fanów, wielbicieli i naśladowników. Zainspirował setki późniejszych sowieckich i rosyjskich zespołów punkrockowych.
Materiałem na pierwsze dwie płyty («Поганая молодёжь» i «Оптимизм») były wczesne utwory z lat 1982—1985, jednak grupie nie udało się ich nagrać 1985 z powodu prześladowań jakich doznawali jej członkowie ze strony KGB: Riabinow został powołany do wojska, Letow został przymusowo osadzony w szpitalu psychiatrycznym. Dwa pierwsze albumy zostały jednak później częściowo odtworzone, częściowo nagrane na nowo w 1989 roku.
Aż do upadku Związku Radzieckiego, Gr. Ob. postrzegany był jako zespół antysowiecki. W swoich głęboko symbolicznych tekstach Letow często opowiadał się przeciwko militaryzmowi, dyktaturze, sowieckiemu systemowi politycznemu, oraz wojnie w Afganistanie. Z tego powodu, muzyka zespołu była cenzurowana i zakazana. Letow i jego koledzy z zespołu spędzili wiele lat w ukryciu, nagrywając piosenki w kuchniach i piwnicach w mieszkaniach przyjaciół. W tych czasach albumy Gr. Ob. były wydawnictwem podziemnym. Mimo silnej cenzury i prześladowań (Letowa osadzono w szpitalu psychiatrycznym, gdzie na wskutek terapii na pewien czas stracił wzrok) grupa wystąpiła na kilku festiwalach rockowych (najsłynniejszy koncert odbył się w 1987 w Nowosybirsku w 1987). W 1987 Letow związał się z poetką i basistką Janką Diagilewą, która dołączyła do zespołu. W 1989 samobójstwo popełnił gitarzysta zespołu Dmitrij Seliwanow. W maju 1991 w jego ślady poszła Diagilewa. O jej śmierć środowisko muzyczne obwiniało Letowa, który zawiesił działalność Gr. Ob. W 1994 związał się ze środowiskiem Eduarda Limonowa i reaktywował zespół, który dzięki ultranacjonalistycznym tekstom stał się obiektem uwielbienia rosyjskich neonazistow. Zespół jest aktywny do dziś.
Wiele współczesny zespołów takich, jak Cziż, Wopli Widoplasowa, czy Smysłowyje Galucynacyi wydają płyty w hołdzie Gr. Ob. z coverami piosenek zespołu.
[edytuj] Dyskografia
- Reanimaciya (Реанимация) (2005)
- Dolgaya schastlivaya zhizn (Долгая счастливая жизнь) (2004)
- Tribyut, chast 2 (Трибьют, часть 2) (2003)
- Zvezdopad (Звездопад) (2002)
- Luchshee (Лучшее) (2002)
- Svoboda (Свобода) (koncert w Ułan Bator, 2002)
- Legendy russkogo roka (Легенды русского рока) (2001)
- Tribyut (Трибьют) (2001)
- Russkii proryv v Leningrade (Русский прорыв в Ленинграде) (1999)
- Koncert (Концерт) (1997)
- Nevynosimaya legkost bytiya (Невыносимая легкость бытия) (1997)
- Solncevorot (Солнцеворот) (1997)
- Russkoe pole eksperimentov (Русское поле экспериментов) (1994)
- Instrukciya po vyzhivaniyu (Инструкция по выживанию) (1990)
- Pesni radosti i schastya (Песни радости и счастья) (1989)
- Vse idet po planu (Все идет по плану) (1988)
- Nekrofiliya (Некрофилия) (1987)
- Totalitarizm (Тоталитаризм) (1987)
- Horosho! (Хорошо!) (1987)
- Krasnyi albom (Красный альбом) (1986)
- Myshelovka (Мышеловка) (1986)
- Optimizm (Оптимизм) (1985)
- Poganaya molodezh (Поганая молодежь) (1985)
