Hans-Ulrich Rudel
Z Wikipedii
Hans-Ulrich Rudel (ur. 2 lipca 1916 w Konradswaldzie, zm. 18 grudnia 1982 roku w Rosenheimie), niemiecki lotnik wojskowy okresu II wojny światowej, jeden z najskuteczniejszych pilotów bombowych i szturmowych.
Hans-Ulrich Rudel rozsławił się tym że jako pilot bombowca Junkers Ju 87 zatopił krążownik, a 22 września 1941 roku zatopił radziecki pancernik Marat. Następne jego sukcesy to: zniszczenie 518 alianckich czołgów (tylko 26 marca 1944 roku zniszczył ich aż 14). Ponadto zestrzelił 13 samolotów. Latał głównie na froncie wschodnim. Został zestrzelony prawie trzydzieści razy, ale zawsze wracał do swojej ojczyzny. Był tak znany że Rosjanie wysłali zanim nawet list gończy. W 1945 został zestrzelony ponownie i stracił nogę, ale latał dalej. Później, mając już protezę nogi, zniszczył trzydzieści czołgów. Oprócz czołgów ma potwierdzone zniszczenie około 150 stanowisk ogniowych, zatopienie czterech okrętów 2 klasy. 1 stycznia 1945 roku został jako jedyny odznaczony specjalnie utworzonym odznaczeniem - Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego ze złotymi liśćmi dębu, mieczami i brylantami (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit goldenem Eichenlaub, Schwerter und Brillanten).
Po wojnie dzięki pomocy zorganizowanej przez biskupa Aloisa Hudala wyjechał na sześć lat do Argentyny, gdzie aktywnie działał w partiach nazistowskich. Zaprzyjaźnił się także z późniejszym prezydentem tego kraju, Juanem Peronem. Mimo braku nogi prowadził aktywne życie - uprawiał wspinaczkę, jeździł na nartach, grał w tenisa. Do NRF wrócił w 1951 roku, gdzie wstąpił do Niemieckiej Partii Rzeszy (Deutsche Reichspartei).
[edytuj] Odznaczenia
- Krzyż Żelazny II klasy - wrzesień 1939
- Krzyż Żelazny I klasy - 1939
- Złoty Krzyż Niemiecki
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego - 6 stycznia 1941
- liście dębu do Krzyża Rycerskiego - 14 kwietnia 1943
- miecze do Krzyża Rycerskiego - 25 listopada 1943
- brylanty do Krzyża Rycerskiego - 29 marca 1944
- złote liście dębu do Krzyża Rycerskiego - 1 stycznia 1945
[edytuj] Ciekawostka
Podczas pobytu w USA Rudlowi skradziono wszystkie odznaczenia.
