Hans Lammers
Z Wikipedii
Hans Lammers (ur. 27 maja 1879, Lubliniec, zm. 4 stycznia 1962, Düsseldorf) – prawnik z wykształcenia (studiował we Wrocławiu) i zawodu.
Brał udział w I wojnie światowej.
Do NSDAP wstąpił w 1932. W latach 1933-1945 pełnił funkcję szefa Kancelarii III Rzeszy. Prawa ręka Kanclerza Rzeszy Hitlera do wszystkich spraw cywilnych hitlerowskich Niemiec. W 1940 r. otrzymał stopień SS-Obergruppenführer.
Lammers jako sprawny urzędnik w najwyższym aparacie władzy przygotowywał i nadawał bieg sprawom, które w rozumieniu prawa międzynarodowego miały zbrodniczy charakter. Był odpowiedzialny za eksterminację narodów podbitych państw, w tym za wysiedlanie ludności polskiej z terenów włączonych do Rzeszy oraz kreowanie polityki Hansa Franka na terenie Generalnego Gubernatorstwa.
Hans Lammers został skazany przez Amerykański Trybunał Wojskowy w Norymberdze 11 kwietnia 1949 na 20 lat więzienia. Więzienie opuścił w 1954 r.