Henryk Błaszkowski
Z Wikipedii
Henryk Błaszkowski (ur. 18 stycznia 1893 w Warszawie, zm. 3 lipca 1966 w Warszawie), polski inżynier mechanik kolejnictwa, działacz Kościoła ewangelicko-reformowanego.
Był synem Leona (prawnika, sędziego Sądu Najwyższego) i Milady z Krostów. Pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku, był też dyrektorem Departamentu Zasobów Kolejowych w Ministerstwie Komunikacji oraz redaktorem wydawnictw komunikacji i łączności. Podobnie jak ojciec aktywnie działał w Kościele ewangelicko-reformowanym, pełniąc m.in. funkcje członka i wiceprezesa Kolegium Kościelnego zboru warszawskiego oraz prezesa (i członka honorowego) Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Polsce. W czasie II wojny światowej wraz z rodziną był zaangażowany w działalność konspiracyjną w ZWZ i AK. Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (dwukrotnie). Pochowano go na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie.
W powstaniu warszawskim zginęli jego żona Anna z Čubów (ur. 1894, z pochodzenia Czeszka) oraz dzieci - córka Milada (zamężna Kowalska, ur. 25 września 1919, sanitariuszka) i syn Zbigniew (ur. 16 stycznia 1921).
Źródła:
- Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989 (sylwetka przy życiorysie ojca, Leona Błaszkowskiego, str. 29)
