Henryk Bromboszcz
Z Wikipedii
Henryk Bromboszcz (ur. 13 stycznia 1906 w Chrzanowie, zm. 22 maja 1976 w Chrzanowie), polski działacz ruchu robotniczego, poseł na Sejm Ustawodawczy, członek Rady Naczelnej Polskiej Partii Socjalistycznej.
Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował jako robotnik w Trzebini, wyuczył się również zawodu majstra murarskiego. Od 1918 należał do młodzieżowej organizacji socjalistycznej "Siła", w 1920 został członkiem PPS. W drugiej połowie lat 20. odbył służbę wojskową (jako podoficer), następnie działał w Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego. Był wielokrotnie więziony za działalność polityczną, m.in. w obozie w Berezie Kartuskiej. Walczył w kampanii wrześniowej; był ranny, zbiegł ze szpitala niemieckiego. Był później więziony w Krakowie, a po zwolnieniu działał w partyzantce i Gwardii Ludowej w okolicach Chrzanowa.
Od 1944 działał w odnowionej PPS. W sierpniu 1944 został wybrany na wiceprzewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie. We wrześniu t.r. znalazł się w składzie Tymczasowej Rady Naczelnej PPS i Centralnego Sądu Partyjnego, a od listopada 1944 był wiceprzewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu partii w Rzeszowie. Od stycznia 1945 przewodniczył Powiatowemu Komitetowi PPS w Chrzanowie oraz wchodził w skład Powiatowej Rady Narodowej. Był również członkiem Komitetu Wojewódzkiego PPS w Krakowie; w Radzie Naczelnej partii (do której był wybierany ponownie na XXVI Kongresie w lipcu 1945 i XXVII Kongresie w grudniu 1947) zasiadał do kwietnia 1948, kiedy złożył rezygnację solidaryzując się z zastrzeżeniami Bolesława Drobnera do sposobu zjednoczenia PPS i PPR. W latach 1947-1952 pełnił mandat poselski w Sejmie Ustawodawczym. Od grudnia 1948 należał do PZPR.
Źródła:
- Teresa Monasterska, Henryk Bromboszcz, w: Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, tom I: A-D (pod redakcją Feliksa Tycha), Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1985
