Bereza (Białoruś)
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°33'00" N 024°58'00" E
Bereza | |||
|
|||
Państwo | ![]() |
||
obwód | brzeski | ||
Położenie | 52°33' N 24°58' E |
||
Ludność (2004) • liczba ludności |
29 717 |
Bereza (do 1940 Bereza Kartuska, biał. Бяроза) - miasteczko w zachodniej Białorusi (obwód brzeski), liczące 31 000 mieszkańców. W latach 1921-1939 należało do Polski. Linia kolejowa Błudeń-Baranowicze, miasto leży nad rzeką Jasiołdą
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Klasztor Kartuzów
Klasztor Kartuzów ufundował podkanclerzy litewski Kaz. Leon Sapieha w roku 1648. Kamień węgielny pod budowę klasztoru poświęcił nuncjusz apostolski Jan de Torres (abp adrianopolitański). Kartuzja budowana była przez architekta sprowadzonego z Włoch. Uposażenie klasztoru (okoliczne miasteczka, wsie, wody i lasy) zatwierdził sejm w 1653. Po zakończeniu budowy kościoła klasztornego konsekrował go biskup wileński Aleksander Kazimierz Sapieha dnia 6 czerwca 1666. Kościół wraz z eremami otoczony został wałami tak, że całość miała kształt sześciokątnej twierdzy. W 1706 car Piotr I Wielki wraz Augustem II zajęli klasztor z wojskiem. W klasztorze pozostał garnizon 1500 dragonów. Klasztor został zdobyty przez wojska Karola XII w dniu 28 kwietnia 1706. Karol XII w klasztorze spędził dzień 30 kwietnia. Kasata klasztoru nastąpiła w roku 1831. Później kościół klasztorny służył jako kościół parafialny dekanatu prużańskiego.
[edytuj] W XIXw.
Stacja kolejowa drogi żelaznej moskiewsko - brzeskiej między Liniewem, a Kosowem. Wcześniej gdy funkcjonowała poczta konna, była tu stacja pocztowa między pobliskimi stacjami Swadbicze i Zapole. Poczta konna obsługiwała trasę aż do Moskwy.
[edytuj] Przed 1939
Przed 1939 miasto znajdowało się w powiecie Prużana. Burmistrzem miasta był Jan Downar (W 1945 pierwszy starosta powiatu kętrzyńskiego). W Berezie był 1 kościół katolicki i 1 cerkiew. W mieście była też siedziba gminy wiejskiej.
[edytuj] Demografia inne
Liczba mieszkańców:
- 1 stycznia 1878 - 2507 osób, w tym 1386 kobiet (W liczbie ogólnej 1113 Żydów)
- przed 1939 - 3986 osób.
[edytuj] Bibliografia
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom I, (str. 140) , Warszawa, 1880.
- "Księga Adresowa Polski", (str. 1062), 1929
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Baranowicze • Bereza • Brześć • Drohiczyn • Hancewicze • Iwacewicze • Janów Poleski • Kamieniec • Kobryń • Lachowicze • Łuniniec • Małoryta • Pińsk • Prużany • Stolin • Żabinka