Henryk Burbon-Orleański

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Henryk Filip Piotr Maria Orleański (fr. Henri d'Orléans) ur. 14 czerwca 1933 w Woluwe-Saint-Pierre, niedaleko Brukseli. Hrabia Paryża, Książę Francji, Pierwszy Książę Królewskiej Krwi Francji, od 1999 roku tytularny Król Francuzów oraz pretendent do tronu Francji. Praprawnuk Ludwika Filipa I - Króla Francuzów, powołanego na tron w czasie rewolucji lipcowej, 7 sierpnia 1830 r. - po abdykacji Karola X.

[edytuj] Tytuły i herb

Henryk Orleański do 1999 używa herbu królów Francji przedstawiającego trzy lilie na niebieskim tle. Jest szefem królewskiej dynastii Domu Orleańskiego, czyli prawowitym następcą tytułu: Król Francuzów.

Przez swoich zwolenników (tzw. orleanistów, fr. orléanistes) Henryk Orleański jest uważany także za prawowitego następcę królów Francji i Nawarry. Przyznają mu oni imię Henryka VII. Sprzeciwiają się temu tzw. legitymiści (fr. légitimistes), zwolennicy mieszkającego w Hiszpanii - Ludwika Borbona, księcia Turyngii, Burbonii i Andegawenii, tytułującego się Ludwikiem XX - Królem Francji.

Od 30 czerwca 1957 r. nosił także tytuł hrabiego Clermont (fr. comte de Clermont), który został mu odebrany przez ojca 1 listopada 1984 z powodu jego powtórnego małżeństwa, którego ten nie akceptował. Tego samego dnia przyznał mu on mniej znaczący tytuł hrabiego Mortain. Jednakże później po ślubie kościelnym, przywrócił mu tytuł hrabiego Clermont i jego następcy na tronie Francji. Nosi też tytuły księcia de Valois, de Chartres, de Nemours, de Montpensier, księcia de Joinville, delfina Owerni, markiza de Coucy, de Folembray, hrabiego de Soissons, de Dourdan, de Romorantin oraz barona de Beaujolais.

Henryk Orleański jest Wielkim Mistrzem Królewskich zakonów Rycerskiego św. Ducha i św. Michała oraz Suwerennym Protektorem Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu św. Łazarza z Jerozolimy.

[edytuj] Życie publiczne

Stworzył Instytut Francuskiego Domu Królewskiego (Institut de la maison royale de France), a po śmierci ojca stanął na czele Fundacji Świętego Ludwika (Fondation Saint-Louis) i został jej honorowym prezydentem.

W 2004 roku bez powodzenia startował w wyborach do Parlamentu Europejskiego.

Na początku października 2005 Henryk Orleański w wywiadzie dla tygodnika Point de Vue zdementował informację, jakoby miał ubiegać się w 2007 roku o urząd prezydenta Francji. Jak wyjaśniał, było to zwykłe nieporozumienie z dziennikarzami.

[edytuj] Życie prywatne

Henryk Orleański jest najstarszym synem Henryka VI Orleańskiego (1908-1999) i Izabeli Orleańskiej de Bragança - prawnuczki cesarza Brazylii - Piotra II.

Ukończył studia w Instytucie nauk politycznych w Paryżu (Institut d'Etudes Politiques de Paris - Sciences Po), a następnie służył w wojsku podczas algierskiej wojny o niepodległość.

5 lipca 1957 roku w kaplicy świętego Ludwika (Saint Louis) w Dreux Henryk Orleański poślubił księżniczkę Marię Teresę Wurtemberg, ur. 1934. Mieli razem pięcioro dzieci:

Maria Orleańska (Marie d’Orléans) (1959-), od 1989 żona księcia Gundakara de Liechtenstein (1949-),
Franciszek Orleański (François d’Orléans) (1961-), w 1999 otrzymał od ojca tytuł hrabiego Clermont,
Blanka Orleańska (Blanche d’Orléans) (1962-), w 2000 roku otrzymała od swojego ojca tytuł "mademoiselle de Valois",
Jan Orleański (Jean d'Orléans) (1965-), w 1987 otrzymał od dziadka tytuł księcia Vendôme, a w 1999 od ojca otrzymał tytuł "delfina de Viennois",
Eudes d’Orléans (1968-), w 1987 otrzymał od dziadka tytuł księcia Angoulême, od 1999 mąż Marie-Liesse de Rohan-Chabot (1969-), mają dwoje dzieci:
- Teresę (Thérèse), ur. 2001
- Piotra (Pierre), ur. 2003.

Małżeństwo Henryka Orleańskiego i księżniczki Marii Teresy Wurtemberg nie było szczęśliwe i zakończyło się rozwodem w 1984 r. Kościół katolicki nie zgodził się na jego unieważnienie. W tym samym roku Henryk Orleański ożenił się ponownie - z wywodzącą się z hiszpańskiej szlachty Micaelą Cousiño y Quiñones de León, ur. 1938, córką Luis Cousiño y Sebire i Antonia Quiñones de León y Bañuelos. Po śmierci księżnej Marii Teresy Wurtemberg wziął ślub kościelny.

Obecnie Henryk Orleański mieszka w Paryżu, a lato spędza zazwyczaj w swojej posiadłości na Balearach.