Hern
Z Wikipedii
Hern (Hern Myśliwy) - w angielskiej mitologii duch lasu, odpowiednik Pana, w greckiej mitologii oraz celtyckiego rogatego boga Cernunnosa.
Po raz pierwszy w literaturze Hern pojawia się w dziele Szekspira Wesołe kumoszki z Windsoru w 1597 roku:
- There is an old tale goes, that Herne the hunter,
- Sometime a keeper here in Windsor Forest,
- Doth all the winter-time, at still midnight,
- Walk round about an oak, with great ragg'd horns;
- And there he blasts the tree, and takes the cattle,
- And makes milch-kine yield blood, and shakes a chain
- In a most hideous and dreadful manner.
- You have heard of such a spirit, and well you know
- The superstitious idle-headed eld
- Receiv'd, and did deliver to our age,
- This tale of Herne the Hunter for a truth.
- — William Shakespeare, Wesołe kumoszki z Windsoru
[edytuj] Nawiązania
Postać Herna pojawia się w brytyjskim serialu Robin of Sherwood, gdzie jest przedstawiona jako Hern myśliwy i Hern pan drzew (poświęcony jest mu odcinek pt. Lord of the trees) zamieszkujący niedostępny las Sherwood. Postać ta przekazuje Robinowi łuk i strzały, a także wysyła go po domniemany symbol Anglii srebrną strzałę. W serialu nie jest jasno określone, czy Hern jest bogiem czy człowiekiem. Pojawia się wśród ludzi jako bóstwo z rogami jelenia, ale także jako zwykły człowiek.
Hern w serialu ukazany jest także jako przeznaczenie Robina, jest z nim nieodłącznie związany. Po śmierci banity powołuje na jego miejsce kolejnego Roberta z Huntingdon. Obu postaciom przedstawia się słowami:
- Ja jestem Hern Myśliwy, a ty jesteś liściem drżącym na wietrze
- (I am Herne the Hunter and you are a leaf driven by the wind)
Robert Bly w swej pozycji Żelazny Jan porównuje Herna do tytułowego Żelaznego Jana, postaci opisanej w jednej z baśni braci Grimm także pod takim tytułem. Postać ta według Bly'a występuje w mitach wielu kultur i odpowiada za męską inicjację.
[edytuj] Bibliografia
- Robert Bly Żelazny Jan. Rzecz o mężczyznach Rebis, Poznań 1993, ISBN 83-85696-54-7/818
