Robin of Sherwood
Z Wikipedii
Robin Hood / Robin z Sherwood | |
Oryginalny tytuł | Robin of Sherwood |
Gatunek | serial przygodowy - fantasy |
Kraj produkcji | Wielka Brytania |
Czas trwania odcinka | 50 minut |
Data premiery | 28 kwietnia 1984 |
Lata pierwszej emisji | 1984 - 1986 |
Liczba odcinków | 26 odcinków (3 sezony) |
Twórcy | Paul Knight |
Główne role | Michael Praed Jason Connery Ray Winstone Clive Mantle Phil Rose Peter Llewellyn Williams Mark Ryan Judi Trott Nickolas Grace Robert Addie John Abineri |
Muzyka | Clannad |
Stacja telewizyjna | ITV |
Język | angielski |
Nagrody | 1985 BAFTA TV Award Nagroda za najlepszą oryginalną muzykę serialową (Clannad, płyta Legend) |
filmweb.pl | |
strona IMDb |
Robin of Sherwood - brytyjski serial fantasy nakręcony w latach 1983-1986 i składający się z 26 odcinków kręconych w trzech sezonach.
W pierwszych dwóch sezonach w roli tytułowej występował Michael Praed, natomiast w trzecim syn Seana Connery'ego, Jason. Producentem serialu był Paul Knight, a głównym scenarzystą Richard Carpenter. Poza Carpenterem scenarzystami serialu byli też Anthony Horowitz, Andrew McCulloch i John Flanagan. Reżyserem pierwszego sezonu był Ian Sharp, drugiego sezonu Robert Young, a trzeciego: Ben Bolt, James Allen, Gerry Mill, Sid Robertson i Alex Kirby.
Serial nawiązuje do legendy o Robin Hoodzie oraz historii Anglii na przełomie XII i XIII wieku za panowania króla Ryszarda Lwie Serce oraz jego brata Jana bez Ziemi.
Spis treści |
[edytuj] Historia powstania serialu
Osobą, od której zaczęła się historia tego serialu jest jego producent Paul Knight, który początkowo zamierzał nakręcić 6-odcinkowy miniserial o przygodach Robin Hooda w nowej konwencji, adekwatnej do publiczności z lat 80. XX wieku.
[edytuj] Scenariusz
W trakcie rozpoczęcia zdjęć do serialu Richard Carpenter miał przygotowane zaledwie 3 scenariusze do pierwszych odcinków, natomiast dalsze powstawały w trakcie realizacji serialu i inspirowane były wydarzeniami na planie. Dzięki temu scenariusz dostrajał się do sposobu gry aktorskiej i rozwiązań fabularnych proponowanych przez reżysera oraz producenta.
Tym, co miało odróżniać serial od wcześniejszych wersji filmowych i telewizyjnych na temat Robin Hooda miało być przedstawienie świata, jako pełnego magii, czego ucieleśnieniem jest postać Herna Myśliwego, pana lasu, półboga chroniącego ludność średniowiecznej Anglii. Carpenter, jak wspominał w jednym z wywiadów, był zawsze zafascynowany przedchrześcijańską mitologią, szczególnie związaną z lasem, kultem drzew i obfitości.[1] Hern Myśliwy (Herne the hunter) to postać z angielskiej legendy, która swój ostateczny kształt zyskała w XVI wieku. Jednak serialowy Hern ma znacznie więcej wspólnego z leżącym, najprawdopodobniej u podstaw tej legendy kultem celtyckiego boga płodności i urodzaju Cernunnosa, przedstawianego jako człowiek z rogami jelenia. W opowieści o Robinie z Sherwood Hern pełni funkcję mentora głównego bohatera, analogicznie do Merlina z legendy o królu Arturze.
Scenariusz w pewnej mierze obala także mit związany z królem Ryszardem Lwie Serce. Jest on przedstawiony nie jako łagodny i praworządny król, lecz jako wojownik, który wykorzystuje naiwność Robin Hooda i zachęca go, aby porzucił walkę o sprawiedliwość i dołączył do niego w toczonej wojnie. Jako że serial miał mieć początkowo tylko 6 odcinków, odcinek związany z królem Lwie Serce (The King's Fool) kończy się w dość specyficzny sposób – zmartwychwstaniem Lady Marion, co po latach krytykuje sam Carpenter jako niedociągnięcie nie mające związku z główną osią fabuły.[2]
[edytuj] Dobór obsady aktorskiej
Osobami, które prowadziły casting do serialu były Esta Charkham i Beth Charkham. Znaczna część dobranych aktorów miała za sobą przeszłość w teatrze, nieliczni mieli także doświadczenie filmowe i telewizyjne. Pierwszym aktorem, który został wybrany do serialu, był Michael Praed. Został on spostrzeżony przez producenta i pierwszego reżysera serialu, a następnie przez Carpentera, któremu zaimponował w przedstawieniu teatralnym, w trakcie którego wykonywał specjalne gesty dla widowni (potknięcia), aby zyskać jej poklask.
Celem, jaki postawili sobie realizatorzy serialu było odmłodzenie drużyny, jak również zmniejszenie jej liczebności, tak by można było wyraźniej przedstawić charakterystykę każdego członka drużyny.[3] Po raz pierwszy w historii filmów związanych z Robin Hoodem, przyłączona została do drużyny Lady Marion. Judi Trott wybrana została do tej roli w przypadkowy sposób. Jej zdjęcie leżało na biurku, gdy realizatorzy serialu omawiali kwestię doboru aktorów. Po latach uznali, że był to jeden z najlepszych debiutów. Do chwili, gdy wcieliła się w postać żony banity z Sherwood, była aktorką teatralną, mającą doświadczenie w balecie, co też było wykorzystanym atutem. Marion przedstawiona została w serialu jako pełna gracji i wdzięku przedstawicielka arystokracji. Podobnie jak dla Judi Trott, rola w serialu była też debiutem dla Petera Llewellyna Williamsa, grającego rolę Mucha. W momencie rozpoczęcia kręcenia pierwszych scen miał 18 lat.
Ray Winstone, odgrywający rolę Willa Szkarłatnego o castingu dowiedział się od znajomego w pubie, Phil Rose grający w serialu postać brata Tucka już wcześniej miał do czynienia z tą rolą w teatrze. Ray został po latach uznany przez twórców serialu za jednego z lepszych aktorów w tym dziele, ze względu na to, że podchodził do odgrywania swej roli bardzo ambitnie, starając się jej nadać znaczną wyrazistość.
Nickolas Grace wybrany został do roli szeryfa z Nottingham, Roberta de Rainault, natomiast Philip Jackson do roli jego brata Hugo de Rainault. Na planie przezywani byli brzydkimi siostrami. W jednym z materiałów, które zostały później opublikowane jako dodatek do płyty DVD, obydwaj wraz z Robertem Addie, grającym rolę Guya z Gisburne pląsają nucąc Jesteśmy trzy cudowne siostry.
Clive Mantle wybrany został do roli Małego Johna z Hathersage, olbrzyma obecnego we wszystkich filmach o Robinie. Po pierwszym odcinku zdecydowano się, by był to olbrzym o wrażliwym sercu.
Mark Ryan grający Nasira jako członka drużyny znalazł się w niej tylko dlatego, że producent z reżyserem nie chcieli tej postaci uśmiercić. Przekonali więc Carpentera, by zmodyfikował scenariusz. W pierwszej wersji scenariusza miał on zginąć w zamku de Belleme walcząc z Robinem. Carpenter wpierw nie chciał się na to zgodzić, twierdząc, że nie byłoby to zbyt realistyczne. Według niego tego typu postać byłaby uśmiercona bardzo szybko, gdyby sama znalazła się w lesie. W końcu jednak przystał na przyłączenie go do drużyny.
Jason Connery grający rolę Robina, a właściwie Roberta z Huntingdon zastąpił w trzecim sezonie Michaela Praeda, który otrzymał angaż na Broadwayu.
Rolę Herna Myśliwego otrzymał John Abineri.
W późniejszych odcinkach, gdy w fabule drużyna wiąże się z wioską Whickam, stałymi aktorami są też: Claire Toeman, grająca narzeczoną Małego Johna i Jeremy Bulloch grający Edwarda. Postać Edwarda, starszego wioski, pojawia się dopiero w drugim sezonie. Wcześniej Jeremy Bulloch starał się o rolę w drużynie Robina, podkreślając umiejętności szermiercze, jednak jego prośba została odrzucona ze względu na to, że drużyna miała być młoda.
W wielu odcinkach pojawia się także Stuart Linden odgrywający starego, zdziwaczałego więźnia w lochach szeryfa, przywiązanego do swego szczura Artura.
[edytuj] Statyści
Dużą wagę realizatorzy serialu przywiązali do statystów, których rekrutowali spośród lokalnych stowarzyszeń teatralnych. Każdy ze statystów otrzymywał także prostą rolę do odegrania. Każda z tych postaci miała opisaną biografię i przynależność do danej profesji. W serialu można zauważyć, że postacie trzecioplanowe często pochłonięte są rozmową i zajmują się własnymi sprawami, co sprawia wrażenie przeniesienia w czasy średniowiecza.
Jako statyści swoje role odgrywały także dzieci aktorów i członków ekipy filmowej. W niektórych odcinkach były to nawet kluczowe role drugoplanowe, jak np. w odcinku The Greatest Enemy, gdzie taką postacią jest syn serialowego Edwarda z Whickam.
[edytuj] Pozostali aktorzy grający kluczowe role w poszczególnych odcinkach
Tytuł odcinka | Data pierwszej emisji | Gościnnie grający aktorzy | ||
---|---|---|---|---|
[edytuj] Sezon 1 |
||||
Robin Hood And The Sorcerer, część 1. i 2. | 28 kwietnia 1984 | Anthony Valentine (jako baron de Belleme) Mark Audley (jako Dickon), Paul Duggan (jako Tom) |
||
The Witch Of Elsdon | 5 maja 1984 | Angharad Rees (jako Jennet z Elsdon), Cornelius Garrett (jako Tomasz z Elsdon) |
||
Seven Poor Knights From Acre | 12 maja 1984 | Yves Beneyton (jako Reynald de Villaret), Duncan Preston (jako Heinrich von Erlichshausen), Simon Rouse (jako Siward) |
||
Alan A Dale | 19 maja 1984 | Peter Hutchinson (jako Alan a Dale), Stephanie Tague (jako Mildred) |
||
The King's Fool | 26 maja 1984 | John Rhys Davies (jako Lwie Serce) | ||
[edytuj] Sezon 2 |
||||
The Prophecy | 9 marca 1985 | Phil Davis (jako król Jan), George Baker (jako Ryszard z Leaford), Simon Dutton (jako Mark), John Nettles (jako De Leon) |
||
The Children Of Israel | 16 marca 1985 | David de Keyser (jako Joshua de Talmont), Katharine Levy (jako Sarah de Talmont) |
||
Lord Of The Trees | 23 marca 1985 | Oliver Tobias (jako Bertrand de Nivelle) | ||
The Enchantment | 30 marca 1985 | Anthony Valentine (jako baron de Belleme) Gemma Craven (jako Lilith) |
||
The Swords Of Wayland, część 1. i 2. | 6 kwietnia 1985 | Rula Lenska (jako Morgwyn of Ravenscar), Dallas Adams (jako Peter Verdelet), Anthony Steel (jako earl Godwin) |
||
The Greatest Enemy | 13 kwietnia 1985 | Robert Daws (jako Hubert de Giscard) | ||
[edytuj] Sezon 3 |
||||
Herne’s Son, część 1 i 2 | 5 kwietnia 1986 12 kwietnia 1986 |
Richard O'Brien (jako Gulnar) George Baker (jako Ryszard z Leaford), Michael Craig (jako Earl of Huntingdon), Oliver Cotton (jako Lord Owen of Clun) |
||
The Power of Albion | 19 kwietnia 1986 | George Baker (jako Ryszard z Leaford) | ||
The Inheritance | 26 kwietnia 1986 | Cathryn Harrison (jako Isadora), Cyril Cusack (jako Agrivaine), Jeremy Sinden (jako Mortimer) |
||
The Cross of St. Ciricus | 3 maja 1986 | Dorothy Tutin (jako Lady Margaret of Gisburne) | ||
The Sheriff of Nottingham | 10 maja 1986 | Lewis Collins (jako Philip Mark), Valentine Pelka (jako Sarak), Robert Daws (jako Hubert de Giscard), Maureen Bennett (as Alison) |
||
Cromm Cruac | 17 maja 1986 | Richard O'Brien (jako Gulnar) John Horsley (as Abbot), Claire Parker (jako Elena), Ian Redford (jako młynarz Tomasz) |
||
The Betrayal | 24 maja 1986 | Phil Davis (jako król Jan), Matt Frewer (jako Roger de Carnac) |
||
Adam Bell | 31 maja 1986 | Bryan Marshall (jako Adam Bell), Patrick Travis (jako Matthew), Amanda Hillwood (jako Lady Isabel) |
||
The Pretender | 7 czerwca 1986 | Reece Dinsdale (jako Artur), Patricia Hodge (jako królowa Hadwisa) |
||
Rutterkin | 14 czerwca 1986 | Phil Davis (jako król Jan), Michael Craig (jako Earl of Huntingdon), Ian Ogilvy (jako Lord Edgar), Annabel Lee (jako Mab) |
||
The Time of the Wolf, część pierwsza i druga | 21 czerwca 1986 | Richard O'Brien (jako Gulnar) John Harding (jako William Brewer), Maureen Bennett (jako Alison) |
[edytuj] Obóz szkoleniowy
Aktorzy, zanim znaleźli się na planie, przeszli tygodniowy obóz szkoleniowy, gdzie pod okiem kaskaderów uczyli się jeździć konno i władać bronią. Późniejsze walki odbywające się w filmie dopasowane były do umiejętności aktorów, przez co każda postać ma w serialu swój własny styl walki.
W trakcie tego szkolenia między aktorami nawiązały się przyjaźnie, które przetrwały jeszcze wiele lat po nakręceniu serialu.[4] Obecnie spotykają się oni m.in. na corocznym konwencie Srebrna Strzała, gdzie jedną z atrakcji jest konkurs strzelniczy.
[edytuj] Inspiracje reżysera
Ian Sharp, jak sam twierdzi, na jego sposób kręcenia serialu wpływ miała jego fascynacja filmami gangsterskimi z lat 30. i 40. XX wieku, a także wczesnymi westernami, w których nie pokazywano krwi, a widzowi pozostawiano możliwość wyobrażania sobie okrucieństwa. W trakcie kręcenia serialu znajdował się także pod większym wpływem kina włoskiego i francuskiego, w którym stosowano cieplejsze barwy niż w kinie brytyjskim.[5]
Po nakręceniu pierwszych sześciu odcinków odszedł, twierdząc, że skończyły mu się pomysły na zabijanie Normanów.
[edytuj] Realizacja serialu
Serial wyprodukowany został przez brytyjską grupę HTV oraz firmę Goldcrest Films. Pilot serialu został pocięty na dwie części, dla publiczności międzynarodowej, głównie amerykańskiej. Ze względu na to, że Robin of Sherwood miał być emitowany w godzinach popołudniowych, istniały pewne obiekcje co do kwestii związanych z okultyzmem przedstawianym w filmie. Krytycy serialu zarzucali też jego twórcom, że promowany jest w nim kult diabła, chociaż postać Herna została jasno określona jako przeciwstawiająca się mocom ciemności.
W trakcie realizacji serialu uwidaczniały się coraz bardziej wątki synkretyzmu. Kościół chrześcijański funkcjonuje równolegle z ludowymi wierzeń typowymi dla epoki średniowiecza. W jednym z odcinków (The Cross Of St. Ciricus) Robin Hood jest bohaterem sławionym przez jeden z działających zakonów. Sama postać Tucka jest także nieokreślona pod względem wyznania. Z jednej strony jest chrześcijańskim duchownym, z drugiej zaś członkiem drużyny, który zwraca się do leśnego bóstwa słowami Chroń nas Hern.
Synkretyzm, jaki pojawia się w serialu, miał według Carpentera podkreślać sposób myślenia ludzi w średniowieczu, gdzie mimo panującego chrześcijaństwa nadal powszechna była wiara w siły natury, a dawne mitologie wcale jeszcze nie były martwe.[6]
[edytuj] Zdjęcia i efekty specjalne
Zdjęcia do filmu robione były przez kilku operatorów, byli to: Roger Pearce, Howard Rockliffe, Gary Breckon i Bob Edwards.
W filmie nowatorsko zastosowano technikę kręcenia zdjęć z ręki, szczególnie w wątkach dziejących się w lesie, gdzie operator biegał z kamerą, przez co akcja wydaje się bardziej dynamiczna, a także chaotyczna. Tego typu ujęcia wykorzystywał głównie Ian Sharp. Często wykorzystywano filtry, szczególnie w obrazach ukazujących niebo czy wodę, gdzie stają się one częściowo zaczerwienione, nadając złowrogi nastrój.
Serial kręcony był na taśmie 16 mm, jednak ze względu na często używaną perspektywę, przestrzenne wnętrza zamków sceny miały także walor typowy dla filmu kinowego, kręconego na taśmie 35 mm.[7]
Niektóre efekty dźwiękowe powstawały poprzez nakładanie na siebie kilku, kilkunastu dźwięków.
Jednym z najbardziej widowiskowych efektów specjalnych było ukazywanie się Lucyfera wzywanego przez jego wyznawców w odcinku The Swords Of Wayland. Efekt ten polegał na nagraniu topiącej się figury z wosku, a następnie taśma filmowa puszczona była wstecz.[8]
W serialu nie wykonywano efektów po nakręceniu materiału i większość z nich polegała na odpowiedniej pracy z kamerą. Robert Young w przeciwieństwie do Sharpa nie stosował ujęć z ręki, natomiast wielokrotnie wykorzystywał efekt nagrania poklatkowego, co dawało efekt nagłego najazdu na postać z rozmazującym się tłem.
[edytuj] Muzyka
Muzykę do serialu w całości wykonywał zespół Clannad, który początkowo miał stworzyć jedynie muzykę do czołówki, jednakże po zobaczeniu nakręconego materiału do pierwszego odcinka oraz scenariusza członkowie zespołu uznali, że chcą robić muzykę do całego filmu. Wraz z pojawieniem się serialu w telewizji, ukazała się ścieżka dźwiękowa będąca ich albumem muzycznym: Legend. Zespół tworzył muzykę bez wglądu w treść scenariusza serialu, a producent po nakręceniu każdego sezonu odbierał nagrane materiały, i później były one dopiero montowane z obrazem.
[edytuj] Scenografia i lokalizacja planów filmowych
W większości przypadków do serialu wykorzystywana była naturalna scenografia brytyjskich zamków. Przykładowo, sceny, które rozgrywają się w zamku Nottingham, kręcone były w kilku różnych zamkach i innych obiektach z epoki średniowiecza. Natomiast wiele scen przedstawiających Sherwood kręconych było w parku niedaleko Bristolu.
Wiele scen aranżowanych było zależnie od miejsca akcji, przez co scenariusz był ciągle dostosowywany do lokalnych warunków.
[edytuj] Rekwizyty
W serialu dużą wagę przykładano także do rekwizytów, szczególnie broni i strojów. Jednak w opinii samych aktorów broń była niezbyt zgrabna, niewyważona i często w trakcie realizacji filmu krusząca się.
[edytuj] Fabuła serialu
Odcinki serialu to zarówno odrębne przygody, jakie napotykają banici, w tle których rozgrywa się historia Anglii. Tytułowy Robin Hood jest synem Arlica z Loxley, wioski, która została zniszczona za wspomaganie banitów. Sam Alric będący powiernikiem srebrnej strzały zostaje zabity przez szeryfa z Nottingham, tego samego, z którym później walczy Robin. Zdarzenia te mają mieć miejsce w roku 1180. Kolejna data, która pojawia się w serialu, to rok 1195, gdy Robin wraz z Muchem dostają się do lochu za to, że upolowali królewskiego jelenia.
Cała drużyna, jaka tworzy wesołą kompanię zbiera się właściwie w pierwszych dwóch odcinkach. Lady Marion Robin spotyka na swej drodze, gdy ucieka z lochów wraz z Willem Szkarłatnym, Muchem i dwoma kompanami, którzy niebawem giną w walce z ludźmi szeryfa. Tuck dostaje się do kompanii jako wierny towarzysz Marion. Mały John, służacy wpierw baronowi de Belleme, staje członkiem drużyny po przegranej walce z Robinem. Nasir trafia do drużyny, gdy ta wypuszcza pożegnalne strzały na część poległych w walkach towarzyszy.
Robin Hood zostaje przywódcą grupy, gdy po ucieczce z zamku szeryfa do Sherwood napotyka Herna. Początkowo odrzuca propozycję leśnego bóstwa, by ująć się za ludem Anglii, jednak w końcu przyjmuję tę rolę i namawia pozostałych uciekinierów do stawienia czoła szeryfowi. Później wielokrotnie, aż do śmierci Robina Hern wpływa na jego losy. Pierwszym zadaniem jakie przekazuje nowemu liderowi banitów jest dostarczenie srebrnej strzały, magicznego artefaktu a następnie zabicie barona de Belleme.
Pierwsze dwa sezony, jak zresztą i odcinki w trzecim sezonie to luźno powiązane ze sobą przygody. Pod koniec drugiego sezonu Robin ginie, a w jego miejsce pojawia się Robert z Huntingdon, który uwalnia kompanów syna Herna, jednak sam nie chce przyjąć jego roli. Dopiero po roku zbiera na nowo drużynę, starając się udowodnić, że jest jej godzien (Herne’s Son).
[edytuj] Główne postacie serialu
[edytuj] Drużyna Robina
- Robin Hood (Robin z Loxley) - określany też mianem człowiek w kapturze lub syn Herna - tytułowa postać, naznaczona przez Herna do wypełniania jego woli. W odróżnieniu od innych adaptacji filmowych jest on postacią tragiczną. Ginie, gdyż takie jest jego przeznaczenie, a jego miejsce zajmuje kolejny powołany przez Herna bohater - Robert z Huntingdon.
- Robert z Huntingdon - jest synem szlachcica i jako taki początkowo nie jest akceptowany przez członków drużyny. Każdego z nich musi przekonywać z osobna (przeważnie walcząc), że jest godzien swego poprzednika. Także Lady Marion utrzymuje dystans wobec niego, choć głównie z jej powodu przyjął rolę syna Herna.
- Lady Marion - córka krzyżowca, Ryszarda z Leaford, blisko związanego z królem Ryszardem Lwie Serce. Po raz pierwszy w tej adaptacji przynależy ona do drużyny Robina. W pierwszym odcinku, aby uciec od małżeństwa z de Belleme udaje się do opactwa Kirklees, by zostać zakonnicą. Gdy w ostatnim odcinku serialu widzi ciało sobowtóra Roberta, biorąc go za ciało swego ukochanego, przyjmuje śluby zakonne.
- Will Szkarłatny - były żołnierz, charakteryzujący się bezkompromisowym podejściem do przeciwników, jakich spotyka drużyna na swojej drodze. Początkowo to właśnie on uczy banitów władać orężem. W walce wykazuje dużą zaciekłość a nawet brutalność. Zabijanie wrogów przychodzi mu bez trudu i wyrzutów sumienia. Bywa bezwzględny nawet wobec schwytanych przeciwników. Jest przedstawiony jako rywal Robina w kwestiach związanych z przywództwem w grupie. Postać ta w odróżnieniu od jej tradycyjnego wizerunku jest dramatyczna. Zazwyczaj jest pesymistą, a nie wesołkiem, człowiekiem bardzo nieufnym wobec osób spoza drużyny. To postać o trudnym usposobieniu, zgorzkniała i pełna goryczy. Nawet do przyjaciół rzadko odzywa się uprzejmie. Powodem takiej postawy są jego poprzednie przeżycia. Jego żona Helena została na jego oczach zgwałcona i następnie stratowana końmi przez pijanych żołnierzy-najemników. Jeden z utworów skomponowanych do filmu, Scarlet inside jest mu poświęcony.
- Mały John - początkowo, podobnie jak Nasir jest sługą Simona de Belleme, jednak przyłącza się do drużyny, gdy Robin po ogłuszeniu go, ściera mu z piersi pentagram. Wcześniej był prostym pasterzem owiec i z tego względu ma raczej prostolinijne podejście do świata. Jest rosłą osobą, wrażliwą (często się wzrusza) i podobnie jak Tuck dobroduszną. Jego bronią jest długi kostur którym posługuje się najlepiej w drużynie. Jako jedyny członek drużyny, poza Robiniem, jest związany z kobietą, jest nią Meg z Wickham.
- Brat Tuck - mnich, który dołączył do drużyny, po tym jak baron de Belleme uprowadził Lady Marion. Jest to postać dobroduszna, jowialna, pełna wyrozumiałości wobec innych, ale także oczytana, mająca sporą wiedzę na temat ówczesnego dworu i kościoła. Jego widoczną słabością jest obżarstwo, często podejmuje się zresztą kucharzenia.
- Nasir (Nasir Malik Kemal Inal Ibrahin Shams Ad Dualla Wattab ibn Mahmud) - postać, która w fabule serialu pojawiła się przypadkowo. Jest to islamski zabójca, który przywieziony został do Anglii przez barona de Belleme, jako jego sługa i niewolnik. Do drużyny przyłącza się właściwe bez powodu, w momencie, gdy jej członkowie na cześć poległych wypuszczają zapalone strzały. Potrafi władać wieloma typami broni, przeważnie w starciu walczy dwoma mieczami oraz wykorzystuje noże do rzucania. Niegdyś należał do sekty asasynów, walczących w Ziemi świętej z Krzyżowcami. Jest bardzo małomówny, pierwsze słowa postać ta wypowiada dopiero w pierwszych odcinkach drugiego sezonu. Często jest partnerem Willa w trakcie toczonych przez drużynę walk.
- Much - to przyrodni brat Robina, z którym się wychowywał. Jest najmłodszym i najbardziej naiwnym członkiem drużyny, co często jest wykorzystywane przez resztę. Początkowo nieporadnie radzi sobie z bronią. Zazwyczaj wystawiany jest na czaty.
[edytuj] Pozostałe główne postacie
- Robert de Reinault czyli szeryf z Nottingham - jak w innych filmach o Robin Hoodzie jest postacią, która ciągle jest ośmieszana przez drużynę. Mimo to sam obdarzony jest dużym poczuciem humoru, w szczególności okazuje je w sytuacjach klęsk, jakich doznaje Guy z Gisburne. Jest osobą raczej przebiegłą i łasą na pieniądze. Istotną zmianą w porównaniu do innych wersji legendy o Robin Hoodzie jest fakt, iż szeryf nie jest postacią nieporadną czy nieudolną, budzącą raczej politowanie niż strach. Jest on raczej niebezpiecznym, przebiegłym przeciwnikiem. Widoczne są też jego bezduszność i cynizm.
- Guy z Gisburne - to postać, wokół której zawsze pojawiają się komiczne sceny. Ze względu na własne ambicje zazwyczaj nie dostrzega bardzo prozaicznych spraw. Kilkukrotnie podejmuje próby podbijania kobiecych serc, jednak środki jakie stosuje wywołują u kobiet jedynie odrazę do niego. Wobec drużyny Robina pała nienawiścią i zawsze to okazuje. W trzeciej serii niespodziewanie okazuje się, że jest on przyrodnim bratem Roberta z Huntington. Robert wie o tym, dlatego też nie zabija Gisburna. Do końca serialu Guy jednak nie dowiaduje się o swym pokrewieństwie ze znienawidzonym przeciwnikiem. Carpenter wpadł na pomysł, aby Guy był bratem Roberta na przyjęciu z ekipą filmową, na której tylko oni dwaj byli blondynami [9]
- Hern - postać Herna nie jest jednoznacznie określona. Robin dzięki niemu ma przywracać równowagę między siłami światła i ciemności, a nie stać tylko jako strażnik sił światła. Pojawia się zarówno jako człowiek, jak i jako bóg lasu, Pan drzew (Lord Of The Trees) czy Hern Myśliwy wręczający Robinowi łuk i strzały. Poza tym jest też powiernikiem tajemnic związanych z magią (Albion, Srebrna Strzała). W trzecim sezonie postać Herna jest mniej widoczna i jego związek z Robertem jest słabszy.
[edytuj] Siły światła i ciemności
Baron Simon de Belleme, któremu służą dwaj późniejsi kamraci Robina - Nasir i Mały John jest jedną z kilku postaci związanych z siłami ciemności, zagrażających nie tylko Robinowi, ale samemu Hernowi i jego kultowi. W późniejszych odcinkach takimi postaciami są:
- Lilith, związana zresztą z baronem i próbująca go ożywić w odcinku The Enchantment. Oboje są sługami demona Azaela.
- Lady Morgwyn of Ravenscar przeorysza próbująca przywołać Lucyfera (The Swords Of Wayland).
- Gulnar, który kilkakrotnie pojawia się w trzecim sezonie (Herne’s Son; Cromm Cruac; The Time of the Wolf).
W serialu pojawia się także odniesienie do magii związanej z kabałą (The Children Of Israel) oraz kilkukrotnie podnoszony jest wątek czarodziejstwa i czarownic. Jako czarownicę Gisburne wskazuje jedną z mieszkanek wioski Elsdon - Jannet (The Witch Of Elsdon), czarownicą okazuje się Mab (Rutterkin), która czarami doprowadza do śmierci zabójcę jej męża. W trzecim sezonie pojawia się też odniesienie do mitu o królu Arturze (The Inheritance).
Sam Hern jest przedstawiony jako człowiek, który przybiera boskie atrybuty (tak jak szaman, który udziela swojego ciała duchom). Z jednej strony ma władzę nad życiem i śmiercią (The King's Fool), ale z drugiej jest człowiekiem, którego można fizycznie zranić (Lord Of The Trees).
[edytuj] Walka z szeryfem
Większość odcinków dotyczy konfliktu między banitami a szeryfem, na którego terenie działają, jednakże mimo kilku okazji do uśmiercenia swego wroga Robin tego nie czyni, jak również nie uśmierca Gisburne'a, co już na początku zarzuca mu Will. Konflikt ten zresztą słabnie w trzecim sezonie, gdzie na początku Robert spoufala się z szeryfem udając, że jest przeciwnikiem banitów. W późniejszych odcinkach dochodzi nawet do częściowej współpracy banitów z szeryfem (The Sheriff of Nottingham; Adam Bell; The Pretender), na którego naciska z kolei król Jan aby uśmierzył wilkogłowców.
W drużynie Robina osobą, która ciągle zagrzewa innych do nienawiści wobec władzy jest Will, natomiast w otoczeniu szeryfa jest to Gisburne, który próbuje się ciągle mścić za upokorzenia jakich doznał ze strony banitów, co zazwyczaj prowadzi do jeszcze większego upokorzenia.
[edytuj] Miejsca akcji
Akcja serialu dzieje się głównie w Sherwood oraz w zamku Nottingham, jednak wraz z rozwojem serialu pojawiają się także inne kluczowe miejsca, jak wioski które są wspomagane przez ludzi Robina lub wioski, będące miejscami magicznymi (Cromm Cruac). Część akcji ma miejsce też w różnych zamkach i opactwach jakie wówczas istnieją.
[edytuj] Wioski
- Loxley - zniszczona wioska, z której pochodzi Robin.
- Wickham - najbardziej zaprzyjaźniona z ludźmi Robina wieś, pochodzi z niej Meg, pomimo że nikt z jej mieszkańców nie przyznaje się szeryfowi do współpracy z Robinem, staje się ona czasami łącznikiem przy przekazywaniu ważnych wiadomości (najczęściej szantażu ze strony szeryfa). Pośrednio poprzez tarapaty jakie ją spotykają ginie pierwszy Robin, a od drugiego odchodzi Lady Marion.
- Cromm Cruac - wioska widmo zamieszkana przez zmarłych, w której m.in. Will spotyka swoją zmarłą żonę (Cromm Cruac).
- Elsdon - wieś, w której Gisburne oskarża o czarnoksięstwo jedną z jej mieszkanek, a następnie wraz z szeryfem poprzez szantaż nakazuje jej unieszkodliwić ziołami ludzi Robina.
- Hathersage - wieś, z której pochodzi Mały John i do której zabiera on Mucha po śmierci Robina.
- Uffcombe - wieś, w której Robin z drużyną walczyli ze sforą Lucyfera (The Swords Of Wayland).
[edytuj] Zamki i miasta
- Nottingham - miasto i zamek, w którym rezydował szeryf Robert de Reinault.
- Zamek Belleme - zamek należący do barona de Belleme, pojawiający się w serialu dwukrotnie.
- Zamek lorda Owena (Clun Castle) - zamek w pobliżu granicy Anglii z Walią, który pojawia się w odcinku Herne's Son w trzecim sezonie. Owen więzi w nim Lady Marion oraz Nasira.
- Zamek Gwydiona - zamek, w którym zostaje uwięziony Robin po odebraniu mu Albiona (The Swords Of Wayland).
- Zamek Huntingdona - zamek należący do lorda Huntingdona, ojca Roberta z Huntingdon.
- Leaford - zamek sir Richarda z Leaford. Miejsce, skąd pochodziła Lady Marion.
- Caerleon - zamek lorda Agrivaine i jego córki Isadory, w którym znajduje się najcenniejsza rzecz w Anglii - Okrągły Stół rycerzy króla Artura. W przeszłości zamek Caerleon zwał się Camelot.
- Newark - miasto, gdzie obozował król Jan bez Ziemi wraz ze swoją armią idącą na Walijczyków.
[edytuj] Opactwa
- Opactwo Warren - opactwo, w którym dary składa druga żona króla Jana, Izabela (The Pretender).
- Opactwo Thornton - opactwo, do którego przybywają brat Tuck i Lady Marion, by dowiedzieć się czegoś o Cromm Cruac, jest to też opactwo, w którym Tuck spędził swą młodość (Cromm Cruac).
- Opactwo Ravenscar - opactwo, w którym przeorysza Morgwyn of Ravenscar przywołuje Lucyfera (The Swords Of Wayland).
- Opactwo Croxden - jedno z opactw wspomagane przez drużynę Robina, z którego Gisburne kradnie mający uzdrawiające moce krzyż (The Cross of St. Ciricus).
- Opactwo Kirklees - opactwo, do którego udaje się Lady Marion w pierwszym odcinku, by uciec od małżeństwa z de Belleme.
- Opactwo Grimstone - opactwo, które, po wymordowaniu wszystkich mnichów, stało się siedzibą czczącej Fenrisa bandy ubranych w wilcze skóry dzikusów pod dowództwem Gulnara i Grendela (The Time of the Wolf).
- Opactwo Halstead - opactwo, w którym przyjęła święcenia i pozostała Lady Marion (The Time of the Wolf).
[edytuj] Oddziaływanie serialu
Serial, mimo że powstały jego lokalne fankluby w różnych krajach, nie był doceniany nawet w Wielkiej Brytanii, gdzie był emitowany tylko kilkukrotnie. W Polsce był on emitowany trzykrotnie w telewizji publicznej: dwukrotnie w TVP1 i raz w TVP3. Emitowała go również telewizja RTL 7. W 2005 roku, zostały wydane w Polsce płyty DVD z kolejnymi odcinkami serialu.
Wprowadzona do serialu postać saraceńskiego asasyna wzorowana częściowo na serialowym Nasirze pojawia się także w późniejszych ekranizacjach Robin Hooda, m.in. w filmie Robin Hood - książę złodziei, istnieje ona również w trylogii Sherwood Tomasza Pacyńskiego, będącej kontynuacją wydarzeń z serialu, uwzględniającą jednak tylko dwa pierwsze sezony.
W Polsce serial też doczekał się parodii w wykonaniu Kabaretu Potem.
[edytuj] Przypisy
- ↑ 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 1 DVD." ASIN: B00005Q3VG Cat No.: 7952120
- ↑ Komentarz do szóstego odcinka pierwszego sezonu w filmie dokumentalnym dołączonym do płyty DVD: 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 1 DVD." ASIN: B00005Q3VG Cat No.: 7952120
- ↑ Informacje o doborze obsady aktorskiej na podstawie komentarzy twórców do pierwszego sezonu serialu 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 1 DVD." ASIN: B00005Q3VG Cat No.: 7952120
- ↑ Informacji takich udzielają aktorzy na materiałach dołączonych do płyty DVD - 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 1 DVD." ASIN: B00005Q3VG Cat No.: 7952120
- ↑ 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 1 DVD." ASIN: B00005Q3VG Cat No.: 7952120
- ↑ [1]
- ↑ 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 1 DVD." ASIN: B00005Q3VG Cat No.: 7952120 - Ian Sharp w komentarzu do pierwszego odcinka podkreślał, że efekt taki dawały przede wszystkim walory miejsc, jakie wybrano do kręcenia serialu
- ↑ 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 2 DVD." ASIN: B000066NSI Cat No.: 7952127
- ↑ [2]
[edytuj] Bibliografia
- Richard Carpenter Robin of Sherwood, 1984, Puffin Books, ISBN 0140316906 -
- Robin May Robin of Sherwood: Hounds of Lucifer, 1985, Puffin Books, ISBN 0140318690
- Anthony Horowitz Robin of Sherwood: Hooded Man, 1986, Puffin Books, ISBN 014032058X
- Richard Carpenter Robin of Sherwood: Time of the Wolf, 1988, Puffin Books, ISBN 014032660X
- Richard Carpenter The Complete Adventures of Robin of Sherwood, 1990, Puffin Books, ISBN 0140344500,
- Robin of Sherwood Annual 1 1986, Egmont Books Ltd, ISBN 0723567581
- Russ Nicholson, Graham Staplehurst, Robin of Sherwood Game Books: The King's Demon No. 1, 1987, Puffin Books, ISBN 0140322949
- Russ Nicholson, Paul Mason, Robin of Sherwood Game Books: Sword of the Templar No. 2 1987, Puffin Books, ISBN 0140322957
- Wywiady z twórcami i aktorami serialu dołączone do wydania Robina of Sherwood na płycie DVD, 2005.
- 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 1 DVD." ASIN: B00005Q3VG Cat No.: 7952120
- 2002. "Robin Of Sherwood - The Complete Series 2 DVD." ASIN: B000066NSI Cat No.: 7952127
- 2002. "Robin Of Sherwood - Series 3 - Part 1 - Episodes 1 To 6 DVD." ASIN: B00006L9YS Cat No.: 7952128
- 2002. "Robin Of Sherwood - Series 3 - Part 2 - Episodes 7 To 13 DVD." ASIN: B00006SKVF Cat No.: 7952129