Hot Five
Z Wikipedii
| Hot Five | |
| Pochodzenie |  Stany Zjednoczone |
| Gatunek | jazz |
Hot Five (Gorąca Piątka) znana także jako "Louis Armstrong and his Hot Five" była to pierwsza własna grupa Louisa Armstronga.
Był to typowy dla Nowego Orleanu zespół jazzowy, w składzie z trąbką, klarnetem i puzonem wspieranymi przez sekcję rytmiczną. Oryginalny styl nowoorleański polegał na równoczesnej improwizacji. Instrumenty dęte prowadziły melodię: trąbka (lub kornet) prowadzi główną linię melodyczną podczas gdy klarnet i puzon grają improwizowany akompaniament. Tę |tradycję kontynuował również Hot Five, lecz ze względu na to, że Armstrong był wyjątkowo utalentowanym i twórczym trębaczem, solówki w których trąbka grała sama pojawiały się coraz częściej. Tymi olśniewającymi solówkami Armstrong stworzył podwaliny jazzowej improwizacji solowej przez co uznawany jest za jednego z najbardziej wpływowych jej twórców.
Grupa Hot Five powołana została tylko do nagrań pod wpływem sugestii Richard M. Jones z Okeh Records. Wszystkie nagrania dokonane zostały w studiu nagraniowym Okeh w Chicago, z wyjątkiem sesji w Brunszwicku Records gdzie grupa używała pseudonimu "Lil's Hotshots".
Były dwie różne grupy zwane "Louis Armstrong and his Hot Five". Pierwsza z nich nagrywała od 1925 do 1927 zaś druga w 1928. Armstrong był jedynym muzykiem, który występował w obydwu.
[edytuj] Pierwsze Hot Five
Pierwotne Hot Five składało się z muzyków, z którymi Louis Armstrong grywał jeszcze w Nowym Orleanie w drugiej dekadzie XX wieku. Byli to Kid Ory - puzon, Johnny Dodds - klarnet i Johnny St. Cyr - gitara lub banjo. Wyjątek stanowiła jedynie żona Armstronga Lil Hardin Armstrong - fortepian, którą poznał dopiero w Chicago. Podczas niektórych (być może wszystkich) nagrań grupy Hot Seven, Kid Ory przebywał w Nowym Jorku gdzie grał w grupie Kinga Olivera. W tym czasie zastępował go przypuszczalnie inny puzonista John Thomas.
Podczas jednej sesji nagraniowej w grudniu 1927, do zespołu dołączył Lonnie Johnson na gitarze.
[edytuj] Hot Five z 1928
W 1928 Armstrong znów powołał do życia zespół do kolejnych nagrań, zastępując wszystkich, oprócz siebie, muzykami z Orkiestry Carrlola Dickersona byli to: Fred Robinson na puzonie, Jimmy Strong na klarnecie i saksofonie tenorowym, Earl Hines na fortepianie, Mancy Carr na banjo oraz Zutty Singleton na perkusji.
