Indukcja elektryczna
Z Wikipedii
Indukcja elektryczna - w fizyce wielkość używana do opisu pola elektrycznego, występuje między innymi w równaniach Maxwella.
[edytuj] Definicja
Indukcja elektryczna D jest zdefiniowana jako
gdzie:
- E natężenie pola elektrycznego,
- to przenikalność elektryczna próżni,
- P gęstość polaryzacji materiału.
W ośrodkach w których nie występuje zjawisko polaryzacji materiału, indukcja elektryczna D może być też wyrażona wzorem:
gdzie:
- przenikalność elektryczna materiału; dla liniowych i izotropowych substancji jest stałą.
W ośrodkach nieliniowych przenikalność elektryczna zależy od natężenia pola elektrycznego, może także zależeć od wcześniejszych wartości natężenia pola elektrycznego, takie własności wykazują ferroelektryki.
W ośrodkach anizotropowych wektory natężenia i indukcji pola elektrycznego mogą nie być równoległe, przenikalność elektryczna jest nie jest wówczas stałą a tensorem. Oznacza to, że w ośrodku takim przenikalność ma różne wartości w różnych kierunkach. To pociąga za sobą różnicę w prędkości rozchodzenia się światła (patrz związek powyżej) – a zatem i współczynnika załamania – zależnie od kierunku polaryzacji światła. Zjawisko to nazywa się podwójnym załamaniem albo dwójłomnością. Spośród substancji naturalnych zjawisko dwójłomności wykazuje między innymi kalcyt.