Irem
Z Wikipedii
Irem, Iram, często określany jako Irem o tysiącu filarów (ar. إرَم ذات العماد Iramu ḏāt al-`imād) - zaginione miasto na pustyni Rub al-Chali w Arabii. Miasto istniało od III tysiąclecia p.n.e do początków naszej ery, słynęło z pałaców i świątyń o pozłacanych kolumnach.[1] Głównym partnerem handlowym Iremu była Ebla w Syrii. Mieszkańcami Iremu byli ludzie z plemienia 'Ad, przez Ptolemeusza zwani Ubarytami. Według Koranu (11:50-60; 89:6-8) Iram został zniszczony ponieważ jego mieszkańcy, zajmujący się okultyzmem i oddający cześć kamiennym bożkom, nie nawrócili się pomimo ostrzeżeń proroka Huda.
Uczeni zachodni uważali Irem za miasto mityczne (wspomniane w opowieściach Beduinów i tabliczkach klinowych), zanim jego ruiny zostały odkryte przez angielskiego archeologa Nicholasa Clappa.
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Przypisy
- ↑ Nigel Groom, Frankincense and Myrrh, Longman, 1981, p. 81