Jan Wier
Z Wikipedii
Jan Wier (lub Whier) (1515 - 1588) - lekarz. Urodzony w ubogiej rodzinie w Grave-sur-Meuse. Nauki pobierał u Corneliusa Agryppy. Po śmierci Agryppy udał się do Francji i podjął studia medyczne w Paryżu i Orleanie. Podróżował po Afryce, odwiedza Królestwo Tunisu. W latach 1545 - 1550 był odpowiedzialny za stan zdrowia publicznego w Arnhem. W kolejnych latach został osobistym lekarzem księcia Guillaume de Cleves'ego. Ponieważ jego podopieczny cierpiał na depresję, Jan Wier miał okazję poznać objawy kliniczne tej choroby, a także innych zaburzeń umysłowych. Ponieważ wypowiedzi wielu krewnych wspomnianego księcia przypominały nietypowe zachowania i wypowiedzi czarownic, Jan Wier wysunął przypuszczenie, że podstawową przyczyną zachowania prezentowanego przez czarownicę jest choroba umysłowa. Zebrał wiele informacji od oskarżanych o czary kobiet. Tezy swoje wyłożył w książce De l'imposture et tromperie des diables: des enchantements et sorcelleries (Szalbierstwa i oszustwa diabłów), która wydana została w Bazylei w 1564r. i zyskała wielki rozgłos. W swoim dziele Wier nie zaprzecza istnieniu diabła, a jedynie twierdzi, że wykorzystuje on chory umysł dla rozwinięcia swojej działalności. Silny sprzeciw teologów (a głównie Jeana Bodina) sprawił że w 1578r. Wier musiał opuścić chroniącego go do tej pory księcia. Resztę życia spędzył jako protegowany księżnej Anny z Techlenburga.
Jego dzieło popadło w zapomnienie. Dopiero w 1885r. zostało na nowo odkryte przez Bourneville'a.
