Jaskinia Wodna pod Pisaną
Z Wikipedii
Jaskinia Wodna pod Pisaną – jaskinia znajdująca się w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach. Wylot jaskini, znajduje się w odległości 4,3 km od Kir, powyżej Polany Pisanej, pod wapienną Skałą Pisaną. W miejscu tym wypływa z jaskini woda, która podziemnymi korytami i szczelinami przesączyła się z Kościeliskiego Potoku, a także z Wąwozu Kraków. Wchodząc do jaskini brnie się po pas w zimnej wodzie. Silny prąd utrudnia poruszanie się. Jaskinia nie jest udostępniona turystom do zwiedzania. Jaskinia wodna pod Pisaną była znana miejscowym od bardzo dawna. Penetrowali ją poszukiwacze skarbów, górnicy. Pierwszego odnotowanego wejście dokonał ok. 1820 r. Ignatz Franz G. Blumenfeid (leśniczy z Witowa) . Znalazł on w jaskini resztki drewnianej obudowy, świadczące o wcześniejszym penetrowaniu tej jaskini. Później zwiedzali ją m.in.: Seweryn Goszczyński (1832 r.), (Jan Gwalbert Pawlikowski (1879 r.), Jan Kasprowicz (1902 r.). Jaskinia zbadana i opisana została w roku 1932 przez Stefana i Tadeusza Zwolińskich. Z jaskinią tą wiąże się bardzo znana legenda o śpiących rycerzach króla Bolesława Śmiałego, którzy obudzą się gdy będą Ojczyźnie potrzebni ( w innej wersji legendy rycerze ci śpią pod Giewontem). Istnieją jeszcze inne legendy związane z tą jaskinią. W 1896 r. rzeźbiarz Juliusz Bełtowski na skale nad jaskinią dla upamiętnienia tych legend wykuł płaskorzeźbę rycerza (słabo widoczna).
