Jezioro Tyberiadzkie
Z Wikipedii
Współrzędne: 32°48' N 035°35' E
Jezioro Tyberiadzkie (hebr.: ים כנרת, Yam Kinneret; arab.: بحيرة طبريا, Al-Bahr at-Tabarijja) - największe jezioro słodkowodne w Izraelu, położone na północy kraju w Galilei.
Według Nowego Testamentu w tych okolicach nauczał Jezus Chrystus.
Spis treści |
[edytuj] Nazwa
Często jest nazywane Jeziorem Genezaret lub Morzem (jeziorem) Galilejskim. Nie jest to morze, choć tradycyjnie często je się tak nazywa. Na współczesnych mapach najczęściej jest nazywane Jeziorem Galilejskim lub Jeziorem Tyberiadzkim. Nazwa Galilea odnosi się do regionu Galilei, w której jest geograficznie położone.
We współczesnym języku hebrajskim jest znane pod swoją biblijną nazwą: ים כנרת, Yam Kinneret (Morze Kinneret - Księga Liczb 34:11; Jozue 13:27). Nazwa może pochodzić od hebrajskiego słowa kinnor (harfa albo lira) - do którego jest podobny kształt jeziora.
[edytuj] Geografia
Jezioro jest położone w rowie tektonicznym Jordanu. Powierzchnia jeziora wynosi 165 km². Jego obwód wynosi 53 km. W najdłuższym miejscu jest długie na 21 km i 13 km szerokie. Maksymalna głębokość wynosi 43 metry.
Jest to najniżej położone jezioro słodkowodne na Ziemi (209 metrów p.p.m.). Niektórzy nazywają je morzem, jednak w rzeczywistości jest to jezioro przepływowe, przez które przepływa rzeka Jordan, która wraz z jeziorem stanowi podstawowe źródło wody dla Izraela. Specjalny system wodnych rurociągów transportuje wodę z północy kraju na południe z jeziora Tyberiadzkiego aż na pustynię Negew.
Niskie położenie na dnie rowu tektonicznego i otoczenie górami powoduje, że występują tu nagłe i gwałtowne burze.
Nad jeziorem leży miasto Tyberiada.
Na północy znajduje się interesujacy region Tabga i wykopaliska archeologiczne Korozain. Na południowym krańcu jeziora znajduje się pierwszy izraelski kibuc Degania, założony w 1910.
