Johann Daniel Titius
Z Wikipedii
Johann Daniel Titius, właśc. Johann Daniel Tietz (ur. 2 stycznia 1729 w Chojnicach, zm. 11 grudnia 1796 w Wittenberdze), pruski astronom, fizyk i biolog.
W 1752 ukończył studia na Uniwersytecie w Lipsku, przez wiele lat był profesorem na Uniwersytecie w Wittenberdze (od 1756 wykładał matematykę, od 1761 fizykę). Znany jest głównie jako współtwórca reguły Titiusa-Bodego, dotyczącej średniej odległości planet w Układzie Słonecznym.
Jego syn Salomon Constantin (ur. 2 sierpnia 1766 w Wittenberdze, zm. w lutym 1801) ukończył studia w Lipsku i Wittennberdze, następnie kontynuował naukę we Włoszech i Austrii. Od 1792 prowadził wykłady na Uniwersytecie w Wittenberdze, od 1795 był profesorem anatomii i botaniki.