John Hicks
Z Wikipedii
John Richard Hicks (ur. 8 kwietnia 1904 w Leamington Spa w Anglii, zm. 20 maja 1989 w Blockley) – ekonomista brytyjski.
Profesor uniwersytetów w Londynie, Cambridge, Manchesterze, od 1952 w Oksfordzie. Zajmował się problemami ogólnej równowagi ekonomicznej i wzrostu gospodarczego. Jeden z najwybitniejszych w teorii ekonomii przedstawicieli nurtu matematycznego w ekonomii, czerpiący z dorobku austriackiej szkoły ekonomicznej – współpracował stale z innym przedstawicielem tego nurtu, R.G.D. Allenem. Współautor tzw. współczynnika Kaldora-Hicksa do porównań poziomu dobrobytu oraz modelu Hicksa-Hansena – opartego na teorii keynesowskiej opisu gospodarki jako równowagi pieniądza, konsumpcji i inwestycji.
Najważniejsze prace to Value and Capital (1939), Capital and Time: A New-Austrian Theory (1973), Causality in Economics (1979).
W 1972 wraz z Kennethem Arrowem otrzymał Nagrodę Nobla.
1969: Frisch, Tinbergen • 1970: Samuelson • 1971: Kuznets • 1972: Hicks, Arrow • 1973: Leontief • 1974: Myrdal, Hayek • 1975: Kantorowicz, Koopmans • 1976: Friedman • 1977: Ohlin, Meade • 1978: Simon • 1979: Schultz, Lewis • 1980: Klein • 1981: Tobin • 1982: Stigler • 1983: Debreu • 1984: Stone • 1985: Modigliani • 1986: Buchanan • 1987: Solow • 1988: Allais • 1989: Haavelmo • 1990: Markowitz, Miller, Sharpe • 1991: Coase • 1992: Becker • 1993: Fogel, North • 1994: Harsanyi, Nash, Selten • 1995: Lucas Jr • 1996: Mirrlees, Vickrey • 1997: Merton, Scholes • 1998: Sen • 1999: Mundell • 2000: Heckman, McFadden • 2001: Akerlof, Spence, Stiglitz • 2002: Kahneman, Smith • 2003: Engle, Granger • 2004: Kydland, Prescott • 2005: Aumann, Schelling • 2006: Phelps
