Kazimierz Dąbrowski

Z Wikipedii

Kazimierz Dąbrowski (ur. 1 września 1902 w Klarowie k. Lublina, zm. 26 listopada 1980 w Warszawie) - polski psycholog, psychiatra i filozof, twórca teorii dezintegracji pozytywnej oraz pionier ruchu higieny psychicznej.

Publikował również pod pseudonimem Paweł Cienin/Paul Cienin. W bibliografiach angielskich patrz także: "Dabrowski Kazimir" lub "positive disintegration".

Spis treści 1 Życiorys 2 Założenia teorii dezintegracji pozytywnej: 3 Charakterystyka poziomów rozwoju w teorii Kazimierza Dąbrowskiego: 4 Założenia filozofii rozwoju Kazimierza Dąbrowskiego 5 Publikacje 5.1 Książki 5.2 Artykuły 5.3 Materiały konferencji, sympozjów i zjazdów naukowych 5.4 Prace autorów polskich o teorii dezintegracji pozytywnej 5.5 Tygodniki kulturalne 6 Doktoraty 6.1 Doktorat z medycyny 6.2 Doktorat z psychologii 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Życiorys

Zakres materiału szkoły powszechnej opanował w domu rodziców, w majątku Klarowo k. Lublina, potem uczył się w Prywatnym Męskim Gimnazjum im. Stefana Batorego w Lublinie/ tzw. "Szkoła Lubelska"/ (1916-1921) i będąc uczniem już studiował jako wolontariusz polonistykę na Uniwersytecie Lubelskim od 1928 KUL, gdzie zetknął się z wybitnymi uczonymi m. innymi O. Jackiem Woronieckim, a następnie po maturze studiował medycynę - na UW w Warszawie, na UAM w Poznaniu i na Uniwersytecie w Genewie. Studiował równolegle psychologię na UAM w Poznaniu a następnie w Instytucie J.J. Rousseau w Genewie pod kierownictwem, J. Claparede`a i Jeana Piageta.

Pierwsze idee teorii dezintegracji pozytywnej znajdujemy już w pracy doktorskiej K. Dąbrowskiego pt. „Les conditions psychologique du suicide” /Geneve 1929/ , w której autor posługuje się pojęciem dezagregacji psychicznej, jak też w rozprawie „Podstawy psychologiczne samodręczenia /automutylacji” /Warszawa 1934/ . Idee te zostały rozwinięte w pracach w dziedzinie <higieny psychicznej>, która łączyła wyniki różnych nauk szczegółowych o człowieku. Kazimierz Dąbrowski był człowiekiem, który dążył do poznania tajemnicy egzystencji i rozwoju ludzkiego różnymi drogami. Studiował polonistykę, filozofię, psychologię, medycynę, a także teologię, Specjalizował się w psychiatrii, psychopatologii, psychoanalizie, neurologii, neuropsychiatrii, higieny psychicznej. W czasie nauki w gimnazjum w Lublinie, jednym z jego nauczycieli był R. Ingarden, a na Uniwersytecie Lubelskim o. J. Woroniecki. Na Uniwersytecie Poznańskim, K. Dąbrowski studiował u S. Błachowskiego, F. Znanieckiego i Cz. Znamierowskiego /1924-1926/. Na studiach medycznych w Uniwersytecie Warszawskim /1926-1927/ K. Dąbrowski miał kontakt z jednym z najwybitniejszych neurologów i psychiatrów - J. Mazurkiewiczem, zaś w Uniwersytecie Genewskim studiował u E. Claparede'a, którego asystentem został po ukończeniu studiów oraz u P. Boveta, F. Naville`a i M. Rocha.

Obronił dwa doktoraty z medycyny (Genewa) i z psychologii (Poznań).

W roku 1929 K. Dąbrowski obronił doktorat z medycyny na Uniwersytecie w Genewie w zakresie medycyny sądowej u prof. F. Naville`a, /który był później jednym z niezależnych ekspertów europejskich, badających zbrodnię katyńską/. Potem podjął studia podyplomowe w zakresie psychologii, psychopatologii dziecka i wychowania moralnego. W Instytucie J. J. Rousseau zetknął się między innymi z J. Piagetem, który był najpierw asystentem, a potem następcą E. Claparede`a. Po powrocie do kraju obronił doktorat z psychologii na Uniwersytecie Poznańskim u S. Błachowskiego /1931/, a następnie podjął krótką analizę szkoleniową w Instytucie Aktywnej Psychoanalizy w Wiedniu u W. Stekla, studia podyplomowe w zakresie neurologii u O. Mahrburga, psychologii rozwojowej u K. Buehlera i Ch. Buehler oraz studia internistyczno-neurologiczne u W. Schesingera /1932-1934/. Następny etap to pobyt w Harwardzie /1934/, w School of Public Health i praktyka kliniczna w szpitalu psychiatrycznym w Bostonie u Macfie Campbela i W. Healy oraz staż w Johns Hopkins University w klinice u Adolfa Mayera. W tym samym roku odbywa także staż w Klinice Neuropsychiatrii Dziecięcej u G. Heyera i w Instytucie Profilaktyki Psychicznej i Psychologii Stosowanej u J. Lahy i P. Janeta. Ostatecznie habilituje się w zakresie psychopatologii dziecka u J. Claparede'a i pracuje u niego jako privat-dozent. Habilitację z zakresu psychiatrii dziecięcej przeprowadził na Uniwersytecie Wrocławskim w roku 1948, ale została ona zatwierdzona dopiero po zmianach politycznych 1956 roku.

Przed 1939 r K. Dąbrowski był dyrektorem Instytutu Higieny Psychicznej, na które środki otrzymał miedzy innymi z Fundacji Rockefellera. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował z Zagórzu k Warszawy, gdzie prowadził sanatorium dla dzieci, i gdzie przechowywano wiele dzieci z warszawskiego getta. Tam też powstało tajne studium higieny psychicznej i psychoterapii, na bazie którego powstała później Wyższa Szkoła Higieny Psychicznej w Warszawie. Pracowało tam wiele wybitnych lekarzy, psychologów, pedagogów i duchownych. WSHP została zlikwidowana w okresie szczytowego stalinizmu i nigdy sie nie odrodziła. Pewne inicjatywy na polu higieny psychicznej podejmowane były w Polskim Towarzystwie Higieny Psychicznej.

Ciekawym epizodem mogą być studia teologiczne na Uniwersytecie Warszawskim /1937-1938/, które, gdy władze wydziału zorientowały się kia jest student, zostały przerwane i K. Dąbrowski został poproszony o prowadzenie zajęć w zakresie higieny psychicznej.

Po II wojnie światowej odbył jeszcze półroczne studia badawcze w USA /1948-1949/ w zakresie neuropsychiatrii, higieny psychicznej i psychiatrii dziecięcej na uniwersytetach: New York, Illinois, Harward oraz dwumiesięczny pobyt w Centre National de Recherches Scientifiques, w Szpitalu H. Roussel oraz chodził na wykłady w Klinice Psychiatrii Dziecięcej u L. Michaux

W latach pięćdziesiątych K. Dąbrowski nie mógł uczestniczyć w życiu naukowym w tej samej skali. Pracował jako lekarz w sanatorium dla dzieci chorych na gruźlicę w Rabce i jako psychiatra w różnych szpitalach. Do Warszawy mógł powrócić dopiero po zmianach polityczno-społecznych, jakie zaszły w roku 1956. Powrócił do Zagórza pod Warszawą, do miejsca, w którym spędził okres okupacji, pracując jako lekarz i wykładowca, kształcący kadry w zakresie higieny psychicznej.

Wydaje się, że K. Dąbrowski był przede wszystkim związany z ideą higieny psychicznej, bazującej na interdyscyplinarnie ujmowanych wynikach badań nauk szczegółowych. Idee te miały się materializować w Państwowym Instytucie Higieny Psychicznej, w Wyższej Szkole Higieny Psychicznej czy w Polskim towarzystwie Higieny Psychicznej. Instytucje te zlikwidowane w latach pięćdziesiątych nie odrodziły się, a idee, które tam były rozwijane podawane są teraz w zachodnim opakowaniu jako nowe.

Pewien impuls dla zainteresowania się teorią dezintegracji pozytywnej w środowiskach humanistów w Polsce dała lista najwybitniejszych psychologów i psychiatrów w historii nauki, opublikowana w listopadowym numerze 1967 roku, w czasopiśmie „Psychology Today”, na której znalazło się nazwisko K. Dąbrowskiego. Został on tam umieszczony głównie za sformułowanie teorii dezintegracji pozytywnej, a w szczególności za ukazanie pozytywnych aspektów zaburzeń psychicznych, jako mechanizmów rozwojowych. To zaś, co uznane zostało za rewolucyjne, dotyczy wskazania na pozytywne dynamizmy rozwojowe, które mogą krystalizować się w strukturze niektórych psychoz. Stanowisko K. Dąbrowskiego jest bardziej radykalne niż poglądy R. Lainga, czy T . Szasza

Abraham Maslow zaproponował Dąbrowskiemu objęcie honorowej profesury na Uniwersytecie w Cincinnati. Do objęcia stanowiska nie doszło z przyczyn rodzinnych.

[edytuj] Założenia teorii dezintegracji pozytywnej:

1.Charakterystyczną właściwością człowieka jest naturalna tendencja do rozwoju

2.Na poziomie fizycznym rozwój ten odbywa się z konieczności.

3.Człowiek jest istotą psychofizyczną.

4.Poza rozwojem fizycznym u niektórych ludzi następuje, niejako obok, rozwój duchowy, intelektualny („rozwój osobowy”).

5.Rozwój sfery duchowej rozluźnia jedność psychofizyczną osoby.

6.Rozwój duchowy rozbija zespoły prymitywne oraz jedność pierwotnej struktury jednostki. W ten sposób, poprzez dezintegrację pozytywną, jednostka rozwija się, ale jednocześnie traci swoją spoistość.

7.Instynkt rozwojowy rozbijający pierwotną strukturę dąży do odbudowania jedności na wyższym poziomie.

Zatem proces rozwoju ma trzy główne etapy:

1.Dążenie do rozbicia pierwotnych struktur, które jednostka zaczyna postrzegać jako nużące, niewystarczające.

2.Rozbicie dotychczasowej struktury jednostki z jednoczesną utratą wewnętrznej jedności. Okres przygotowania dla nowych, niedostatecznie jeszcze uświadomionych i ugruntowanych wartości

3.Wyraźne ugruntowanie się nowych wartości; celowe przekształcenie struktury; odzyskanie zachwianej równowagi, scalenie jednostki na wyższym niż dotychczasowy poziomie.

[edytuj] Charakterystyka poziomów rozwoju w teorii Kazimierza Dąbrowskiego:

Integracja pierwotna – jednostka kieruje się swoimi popędami i potrzebami fizjologicznymi. Działania podejmowane automatycznie, zgodnie z nawykami. Brak poczucia odrębności psychicznej. Jednostki przystosowane do aktualnej rzeczywistości. Postawa bezrefleksyjna.

Dezintegracja – proces rozbijania pierwotnej, spoistej struktury popędowej wskutek natrafiania na przeszkody i związane z nimi przeżycia; niezadowolenie z integracji pierwotnej. Zanik automatyzmu, wyodrębnienie się samodzielnych czynności uczuciowych i poznawczych. Rozwój samoświadomości.

Integracja wtórna – spójna struktura i scalone czynności, zorganizowane, podporządkowane ośrodkowi dyspozycyjno – kierowniczemu. Wysublimowana struktura uczuciowa, nadpopędy samozachowawcze i gatunkowe (metafizyczny i społeczno – moralny) oraz rosnąca samoświadomość wiążą postawę aktualną z retrospektywną i prospektywną, tworząc nową hierarchę celów w odniesieniu do wyraźnego ideału, nową, wielowymiarową metodę wzbogacania osobowości – samowychowanie. Samopotwierdzenie, samouświadomienie, samowybranie

Pozostałe najważniejsze terminy teorii dezintegracji pozytywnej

Psychopatia – zintegrowana na niskim poziomie struktura prymitywnych popędów. Brak konfliktów wewnętrznych. Psychopata jest głuchy i ślepy na wyższe wartości. W realizacji swoich ambicji jest silny i realizuje je nie bacząc na innych.

Psychonerwice – postawa skonfliktowana wewnętrznie. Psychonerwicowcy są zachomawani, bojaźliwi, przeżywają lęki i depresje. Są wybitnie wrażliwi na hierarchę wartości. Cechuje ich empatia wobec innych, zdolność rozumienia i współodczuwania z innymi, jednak ze względu na skonfliktowanie wewnętrzne nie potrafią tych postaw wyrażać. Jest „pozytywnie nieprzystosowany” – twórczo, samodzielnie dąży do rozwoju.

Zdrowie psychiczne – zdolność rozwoju coraz wyższych hierarchii wartości indywidualnych i społecznych poprzez proces dezintegracji pozytywnej i proces integracji cząstkowej wtórnej. Osobowość jest celem i rezultatem procesu dezintegracji.

Esencja indywidualna – oznacza indywidualne właściwości jednostki (talenty, uczucia, itp.).

Esencja społeczna – oznacza właściwości społeczne jednostki (empatia, autonomia, odpowiedzialność).

Higiena psychiczna – nauka o rozwoju zdrowia psychicznego.

Nauki pokrewne do nauki higieny psychicznej – socjologia, filozofia (rozumiana jako „filozofia codzienności”, „filozofia egzystencji” – szukająca zrozumienia siebie i świata, odpowiedzi na „pytania egzystencjalne” – np.: problem śmierci, wartości, sensu życia), psychologia, psychopatologia, sztuka.

[edytuj] Założenia filozofii rozwoju Kazimierza Dąbrowskiego

Fundamentem filozofii Dąbrowskiego jest idea dwóch esencji.

Na poszczególne esencje składają się właściwości:

-Właściwości społeczne konstytuują esencję społeczną.

-Właściwości indywidualne konstytuują esencję indywidualną.

Indywidualne właściwości istotne:

·Talenty i umiejętności po odjęciu których życie jednostki straciłoby sens lub stałoby się nieznośne. Np.: nie sposób wyobrazić sobie Janusza Korczaka bez jego pasji pedagogicznej czy Michała Anioła bez jego pasji malarskiej.

·Więzi przyjaźni i miłości, bez których życie nie zawierałoby żadnych wyższych wartości. Ich brak pozbawiałby nasze życie emocjonalne wszystkich barw.

·Świadomość naszego rozwoju i poczucie tożsamości podmiotowej.

Społeczne właściwości istotne:

·Empatia, świadomość społeczna, autentyczność, odpowiedzialność. Reprezentują istotę „bycia z innymi”, naszego uczestnictwa we wspólnocie ludzkiej.

-Esencje są niezmienne jakościowo (zawsze składają się na nie wymienione własności), ale są zmienne ilościowo.

-Wspólnie tworzą całość, są dla siebie nawzajem warunkiem sine qua non.

-Własności określają nasz sposób myślenia, a także postrzegania siebie i innych. Są niezmiennymi formami tworzącymi strukturę jednostkę. (Struktura: wzajemne relacje między własnościami.)

-Esencja człowieka jest ważniejsza niż egzystencja. Egzystencja jest niezróżnicowanym bytem, nieutożsamionym, nieuświadomionym. Esencja jest natomiast zróżnicowana, uświadomiona, wybrana. To nie egzystencja konstytuuje jednostkę, lecz świadomość niepowtarzalnej, wybranej, własnej egzystencji.

-Zanik esencji - powodowany brakiem rozwoju - jest gorszy od śmierci i nie-istnienia.

-Rozwój jest drogą do „egzystencji poprzez esencje”. Dokonuje się on drogą dezintegracji pozytywnej.

-Odpowiednikiem „esencji” jest w języku psychologii termin „środowisko wewnętrzne”.

-Filozoficzna „empiryczna transcendencja w kierunku konkretnego ideału” to w języku psychologii „dezintegracja pozytywna w kierunku rozwoju osobowego”.

-Empiryczna transcendencja w kierunku konkretnego ideału podlega analizie transcendentalnej. To znaczy: apriorycznej analizie ideii (ideału esencji człowieka) pomijającej problematykę istnienia. Ale rozwój podlega też analizie praktycznej; tzn. analizie sposobów osiągania empirycznego ideału.

-Punktem dojścia jest kreatywność i możliwość wchodzenia na wyższe poziomy rzeczywistości. A także przekroczenie egzystencje poprzez stwarzanie esencji.

[edytuj] Publikacje

[edytuj] Książki

1. Dąbrowski, K. (1929). Les conditions psychologique du suicide. Geneve: Imprimerie de Commerce.
2. Dąbrowski, K. (1933). Higiena psychiczna za granicą i u nas, jej najbliższe potrzeby i próby jej realizacji. [Mental hygiene abroad and in our country.] Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Opieki Społecznej.
3. Dąbrowski, K. (1934). Behawioryzm i kierunki pokrewne w psychologii. [Behaviourism and related schools in psychology.] Warszawa: Lekarz Polski
4. Dąbrowski, K. (1934). Podstawy psychologiczne samodręczenia (automutylacji). [Psychological basis of self- torture.] Warszawa: Przyszłość.
5. Dąbrowski, K. (1935). Nerwowość dzieci i młodzieży [The nervousness of children and youth.] Warszawa: Nasza Księgarnia
6. Dąbrowski, K. (1937). Instytut Higieny Psychicznej. [The Mental Hygiene Institute.] Warszawa: Wydawnictwo Koła Przyjaciół Instytutu Higieny Psychicznej.
7. Dabrowski, K. (1937) La santé mentale, la définition et délimitation des domaines in: Comptes Rendus du IIe Congrès International d’Hygiène Mentale, Paris 1937
8. Dąbrowski, Casimir (1937). Psychological basis of self mutilation. (W. Thau, Trans.) Genetic Psychology Monographs, 19, 1-104
9. Dąbrowski, K. (1938). Kwestionariusz neurotyczny. [The neurotic questionnaire.] Warszawa: Instytut Higieny Psychicznej.
10. Dąbrowski, K. (1947). Państwowy Instytut Higieny Psychicznej. [The State Institute of Mental Hygiene.] Warszawa: Wyd. Prasa Demokratyczna.
11. Dąbrowski, K. (1958). Nerwowość dzieci i młodzieży. [Nervousness of children and teenagers.] Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych. (PZWS).
12. Dąbrowski, K. (1959). Społeczno-wychowawcza psychiatria dziecięca. [Socio= educational child psychiatry.] Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych (PZWS).
13. Dąbrowski, K. (1960). Nasze dzieci dorastają. Problemy wieku dojrzewania. [Our children grow.] [Basic question of mental hygiene.] Warszawa: Wiedza Powszechna
14. Dąbrowski, K. (1962). Higiena psychiczna [Mental hygiene.] Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych (PZWS).
15. Dąbrowski, K. (1962). Co to jest higiena psychiczna [What is mental hygiene?] Warszawa: Nasza Księgarnia.
16. Dąbrowski, K. (1964). Higiena psychiczna w życiu codziennym. [Mental hygiene in everyday life.] Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich
17. Dąbrowski, K. (1964). 0 dezyntegracji pozytywnej: [On positive disintegration:] Szkic teorii rozwoju psychicznego człowieka poprzez nierównowagę psychiczną, nerwowość, nerwice i psychonerwice. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
18. Dąbrowski, K. (1964). Positive disintegration. Boston: Little Brown & Co.
19. Dąbrowski, K. (1964). Społeczno-wychowawcza psychiatria dziecięca. [Socio-educational child psychiatry. Second revised edition] Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.
20. Dąbrowski, K. (1964). La desintegration positive; problemes choisis. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe
21. Dąbrowski, K. (1965). Psychotherapie des neuroses et des psychonevroses. L'instinct de la mort d'apres la theorie de la desintegration positive. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe
22. Dąbrowski, K. (1967). Personality-shaping through positive disintegration. Boston: Little Brown & Co.
23. Cienin, P. (pseudonim) (1970). Myśli i aforyzmy egzystencjalne. [Existencial thoughts and aphorisms.] London: Gryf-Publications.
24. Dąbrowski, K., with Kawczak, A., & Piechowski, M. M. (1970). Mental growth through positive disintegration. London: Gryf Publications
25. Dąbrowski, K. (1970). Multilevelness of instinctive and emotional functions. Unpublished manuscript. University of Alberta, Edmonton, AB. (Purple cover, 173 pages. A preliminary manuscript to Volume I of the 1977 Dabor Publications).
26. Dąbrowski, K. (1971). Pojęcia żyją i rozwijają się: ze studiów nad dynamiką pojęć. [Dynamics of concepts.] London: Gryf Publications.
27. Dąbrowski, K. (1972). Crecimiento mentel la desintegracion positiva. Lima, Peru: Universidad Femina.
28. Dąbrowski, K. (1972). Psychoneurosis is not an illness. London: Gryf Publications.
29. Cienin, Paul (Pseudonim) (1972). Existential thoughts and aphorisms. London: Gryf Publications.
30. Cienin, Pawel (Pseudonym) (1972). Fragments from the diary of a madman. London: Gryf Publications.
31. Dąbrowski, K. (1972, March 10). Project of the organization of the Institute for Research and Development of Higher Emotions. Institute for Authentic Development. 14 pages
32. Dąbrowski, K. (1972). La croissance mentale par la desintegration positive. Quebec: Editions Saint-Yves.
33. Dąbrowski, K. (1972). La psychonevrose n’est pas une maladie: nevroses et psychonevroses, considerees du point de vue de la desintegration positive. Quebec: Editions Saint-Yves.
34. Dąbrowski, K. (1972). Le dynamisme des concepts: phenomenes positifs dans la desintegration. Quebec Editions Saint-Yves.
35. Dąbrowski, K. (1972). Introduction generale a la theorie de la desintegration positive. Quebec: Editions Saint-Yves
36. Dąbrowski, K., with Kawczak, A., & Sochanska, J. (1973). The dynamics of concepts. London: Gryf Publications.
37. Dąbrowski, K. (1974). Dwie diagnozy. [Two diagnoses.] Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
38. Dąbrowski, K. (1974). Zdrowie psychiczne a wartości ludzkie. [Mental health and human worth.] Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
39. Dąbrowski, K. (1975). Trud istnienia. [Difficulty of existence.] Warszawa: Wiedza Powszechna . Seria Omega.
40. Dąbrowski, K. (1975). Osobowość i jej kształtowanie poprzez dezyntegracje pozytywna. Warszawa: PTHP.
41. Dąbrowski, K. (1976). Nerwowość dzieci i młodzieży. [Neuroses of children and teenagers.] Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. /wyd. drugie uzupełnione/.
42. Dąbrowski, K., with Piechowski, M. M. (1977). Theory of levels of emotional development: Volume 1 - Multilevelness and positive disintegration. Oceanside, New York: Dabor Science Publications
43. Dąbrowski, K. (1977). Psychotherapies actuelles. /L. Granger, G. R. de Grace, A. Bachelor, F. L. Leśniak, A. Saint-Yves/. Collection Service a la Psychotherapie. Quebec: Editions Saint-Yves
44. Dąbrowski, K. (1977). S'il y a un toxicomane dans votre famille. Quebec: Editions Saint-Yves.
45. Dąbrowski, K. (1979, March). Nothing can be changed here. (E. Mazurkiewicz, Trans.), Peter Rolland (Ed.). (Privately Printed).
46. Dąbrowski, K. (1979). Dezintegracja pozytywna. [Positive disintegration.] Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. (PIW)
47. Dąbrowski, K. (1979). Wprowadzenie do higieny psychicznej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
48. Dąbrowski, K. (1979). Zdrowie psychiczne. /red./ /współautorzy: J. Aleksandrowicz, G. L. Borofsky, J. Chałasiński, M. Grzywak-Kaczyńska, R. Miller, M. M. Piechowski, A. Roykiewicz, B. Suchodolski, H. Szwarc, M. Szyszkowska, K. Zieliński. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
49. Dąbrowski, K. (1979). Psychoterapia przez rozwój. [Psychotherapy through development.] Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej
50. Dąbrowski, K. (1979). Osobowość jej kształtowanie poprzez dezyntegracje pozytywna. [Personality and its development through positive disintegration.] PTHP, Warszawa.
51. Dąbrowski, K. (1980). Funkcje i struktura emocjonalna osobowości. [Structure and emotional functions of personality.] Wyd. Warszawskie Centrum Studenckiego Ruchu Naukowego. Warszawa [ wyd. drugie PTHP Oddział w Lublinie. Lublin 1984]
52. Dąbrowski, K. (1982). Pasja rozwoju. [Passion of growth.] Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
53. Dąbrowski, K. (1988). Pasja rozwoju. [Passion of growth.] Warszawa: Almapress. Studencka Oficyna Wydawnicza ZSP.
54. Dąbrowski, K. (1989). W poszukiwaniu zdrowia psychicznego. [In search of mental health.] Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe
55. Dąbrowski, K. (1991). Moralność w polityce.Wyd. Bis. Warszawa ss. 76.
56. Dąbrowski, K. (1996). W poszukiwaniu zdrowia psychicznego. [In search of mental health.] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe /PWN/..
57. Dąbrowski, K. (1996). Multilevelness of emotional and instinctive functions. Part 1: Theory and description of levels of behavior. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. A republication of the titles and text of the 1974 manuscript that was the basis of Part 1 of the 1977 Dabor book. Published in English with a new preface by Czesław Cekiera. 446 pages. Published in one soft cover binding with Part 2.
58. Dąbrowski, K. & Piechowski, M. M. with the assistance of Marlene [Rankel] and Dexter R. Amend (1996). Multilevelness of emotional and instinctive functions. Part 2: Types and Levels of Development. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. A republication of the titles and text of the 1972 manuscript that was the basis of Part 2 of the 1977 Dabor book. Published in English with a new preface by Czesław Cekiera. 446 pages. Published in one soft cover binding with Part 1.

[edytuj] Artykuły

1. Dąbrowski, K. (1931). O wpływie otoczenia na powstawanie i rozwój nerwowości dziecięcej. [The influence of the environment in the genesis and development of child nervousness.] Szkoła Specjalna, 2, 32-39.
2. Dąbrowski, K. (1931). Z zagadnień podniesienia kultury moralnej społeczeństwa. [The questions of developing the moral culture of the society.] Głos Nauczycielski, 12, 8-11.
3. Dąbrowski, K. (1931). Zur klinik und Patholgie der senilen Paranoia. Jahrbucher fur Psychiatrie und Neurologie, 47, 171-176.
4. Dąbrowski, K. (1933). Znaczenie wieku w klinice i patologii parkinsonizmu pośpiączkowego. Neurologia Polska, 1, 52-59.
5. Dąbrowski, K. (1936). L' Institut d' Hygiene Mentale de Varsovie et son programme de travail. Bulletin Mensuel de l'Office International d'Hygiene Publique, 28(fasc. 8), 127-131.
6. Dąbrowski, K. (1938). Nowoczesne zadania i potrzeby psychiatrii i higieny psychicznej w Polsce. [The contemporary tasks and needs of psychiatry and mental hygiene in Poland.] Biuletyn Instytutu Higieny Psychicznej, 2, 21-27.
7. Dąbrowski, K. (1938). Typy wzmożonej pobudliwości psychicznej. [Types of increased psychic excitability]. Biuletyn Instytutu Higieny Psychicznej, 1(1), 12-19.
8. Dąbrowski, K. (1938). Uwagi o psychosocjalnych warunkach powstawania i rozwoju hiperkinez funkcjonalnych oraz tików. [Psychosocial conditions of genesis and development of functional hyperkineses and tics.] Biuletyn Instytutu Higieny Psychicznej, 2, 1-10.
9. Dąbrowski, K. (1939). Higiena psychiczna, jej treść, zakres, zadania i stosunek do innych nauk. [Mental hygiene, its content, scope, task, and relationship to other branches of science.] Biuletyn Instytutu Higieny Psychicznej, 2, 12-19.
10. Dąbrowski, K. (1939). O wpływie otoczenia na powstanie i rozwoju niektórych form nerwowości u dzieci. [About the impact of the enviornment and development of some forms of nervousness in children.] Szkoła Specjalna, Warszawa
11. Dąbrowski, K. (1946). 0 integracji i dezintegracji psychicznej. Zdrowie Psychiczne, nr l.
12. Dąbrowski, K. (1948). Pojęcie zdrowia psychicznego. [The concept of mental health.] Zdrowie Psychiczne, 2- 4, 37-51.
13. Dąbrowski, K. (1948). Uwagi o teorii Jacksona.[ Comments on Jackson's theory.] Zdrowie Psychiczne, 2- 4, 143-49.
14. Dąbrowski, K. (1949). Dezyntegracja jako pozytywny etap w rozwoju jednostki. [Positive disintegration as a positive stage in the development of an individual]. Zdrowie Psychiczne, 3- 4, 30-37.
15. Dąbrowski, K. (1951). Gruźlica i walka z nią. Podręcznik dla średnich szkół medycznych . Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw. Lekarskich.
16. Dąbrowski, K. (1958). Higiena psychiczna. [Mental hygiene.] Zdrowie Publiczne, 2, 811-830. Junior author: I. Rogowski.
17. Dąbrowski, K. (1958). Les desintegration mentale comme facteur positif dans le developement emotional de l'enfant. A Crianaca Portuguesa, 17, 731-736.
18. Dąbrowski, K. (1958). Uwagi o diagnostyce psychologicznej i jej znaczeniu dla samowychowania. [Comments on psychological diagnosis and its meaning for self-education.] Collectanea Theologica, 39, 106-128.
19. Dąbrowski, K. (1959). Sur la desintegration positive. Annales Medico-Psychologiques, 117/2, 643-668.
20. Dąbrowski, K. (1960). Conception dynamique de la sante mentale. A Crianca Portuguesa, 19, 145-167.
21. Dąbrowski, K. (1960). Podstawowe zagadnienia higieny psychicznej Biuletyn Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej, 1, 4-25. Junior author: H. Zajączkowski.
22. Dąbrowski, K. (1960). Remarques sur la typolgie base sur la theorie de la desintegration positive. Annales Medico-Psycholgiques,118/2, 401-406.
23. Dąbrowski, K. (1960). Światowy Rok Zdrowia Psychicznego w Polsce. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej, l, 42-45.
24. Dąbrowski, K. (1961). Dynamiczne ujecie zdrowia psychicznego. [A dynamic approach to mental health.] Biuletyn Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej, 2, 24-33.
25. Dąbrowski, K. (1961). Dynamiczne ujecie zdrowia psychicznego. Cz. I. Zdrowie Psychiczne, 1, 14-22.
26. Dąbrowski, K. (1961). Dynamiczne ujecie zdrowia psychicznego. Cz. II. Zdrowie Psychiczne, 2, 18-26.
27. Dąbrowski, K. (1961). Les dynamismes principaux de la desintegration au niveaux multiples. Annales Medico-Psychologigues,119/1, 225-234.
28. Dąbrowski, K. (1961). La sentiment d' inferiorite vis-a-vis de soi-meme. Annales Medico-Psychologiques,119/2, 625-632.
29. Dąbrowski, K. (1963). La desintegration positive. Problemes choisis. Conferences de l'Academie Polonaise des Sciences, Centre Scientifique a Paris, 1963, fasicule 48, (whole number 48), 115-122.
30. Dąbrowski, K. (1963). Osobowość, wybitne uzdolnienia i psychonerwice u dzieci i młodzieży. [Personality, prominent abilities, and psychoneuroses in children and youth.] Biuletyn Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej, 4, number 2, 53-63.
31. Dąbrowski, K. (1963). Principales structures et dynamismes du milieu psychique interne. A Crianca Portuguesa, 21, 507-535.
32. Dąbrowski, K. (1963). Psychonerwice. [Psychoneuroses.] Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 17, 305-345.
33. Dąbrowski, K. (1964). Metoda pochwały i nagany w rozwoju osobowości dziecka. [The method of praise and reprimand in the development of child's personality.] Zdrowie Psychiczne, 5, number 4, 3-11.
34. Dąbrowski, K. (1964). 0 internerwicowych i intranerwicowych hierarchiach struktury i funkcji psychicznej. [On interneurotic and intraneurotic hierarchies of psychic structure and functions.] Zdrowie Psychiczne, 5, number 3, 14-22.
35. Dąbrowski, K. (1964). 0 psychoterapii nerwic i psychonerwic w oparciu o teorie dezintegracji pozytywnej. [Psychotherapy of neuroses and psychoneuroses based on the theory of positive disintegration.] Part 1. Zdrowie Psychiczne, 5, number 1, 19-26.
36. Dąbrowski, K. (1964). 0 psychoterapii nerwic i psychonerwic w oparciu o teorie dezintegracji pozytywnej. [Psychotherapy of neuroses and psychoneuroses based on the theory of positive disintegration.] Part 2. Zdrowie Psychiczne, 5, number 2, 59-67.
37. Dąbrowski, K. (1965). O psychoterapii dziecka lękliwego, w: Higiena psychiczna i nerwice dziecięce / praca zbiorowa/ . PAN, Wrocław-Warszawa-Kraków, s. 42-52.
38. Dąbrowski, K. (1965). Psychonerwice u młodzieży wybitnie uzdolnionej. [Psychoneuroses among particularly gifted youth.]. Zdrowie Psychiczne, 6, 1, 24-35. Junior author: J. Kujawska.
39. Dąbrowski, K. (1965). Problemy adaptacji i dezadaptacji. [Problems of adjustment and maladjustment.] Zdrowie Psychiczne, 6, Number 4, 7-18.
40. Dąbrowski, K. (1965). Zagadnienia higieny psychicznej w psychoprofilaktyce przestępców. [Aims of mental hygiene in psychoprophylaxis of criminals]. Zdrowie Psychiczne, 6, No. 4, 7-19. Junior author: H. Osiński.
41. Dąbrowski, K. (1966). The problem of positive disintegration: A new approach to the study of mental disorders. The Alberta Psychologist, 1, 12-18.
42. Dąbrowski, K. (1966). The Theory of Positive Disintegration. International Journal of Psychiatry,2(2), 229-244. This is a reprint of pages 1-32 of Positive Disintegration (1964). It is introduced by Aronson (on page 165). Short discussions by Aronson and Mowrer follow Dąbrowski's article.
43. Dąbrowski, K. (1967). La decompensation des structures psychonevrotiques. Annales Medico-Psychologiques,125/2, 475-482.
44. Dąbrowski, K. (1967). The Theory of Positive Disintegration. In O. H. Mowrer, Morality and mental health (pp. 152-165). Chicago: Rand McNally. [A reprint of pages 1-32 of Positive Disintegration (1964)].
45. Dąbrowski, K. (1967). Psychotherapy based on the theory of positive disintegration. In R. M. Jurjevich, Handbook of Psychotherapy (pp. 143-173). Chicago: Rand McNally.
46. Dąbrowski, K. (1968). Le milieu psychique interne. Annales Medico-Psychologiques,126/ 2, 457-485.
47. Dąbrowski, K. avec M. Piechowski, Les emotions superieurs et l`objectivite d`evaluation. Annales Medico-Psychologiques,127/2, 589 – 613.
48. Dąbrowski, K. (1974). Uspołecznienie autentyczne i pozorne a zdrowie psychiczne człowieka. Zdrowie Psychiczne, 3(4), 21-32.
49. Dąbrowski, K. (1974). Ważniejsze osiągnięcia i perspektywy rozwojowe ruchu higieny psychicznej w Polsce. Zdrowie Psychiczne, 3(4), 41-47.
50. Dąbrowski, K. (1974). Przyszłość i perspektywy ruchu higieny psychicznej w Polsce. Zagadnienia Wychowawcze a Zdrowie Psychiczne, 6, 7-16.
51. Dąbrowski, K. (1975). Automutylacja w psychonerwicach o ostrym przebiegu. Zdrowie Psychiczne, 4, 5-7
52. Dąbrowski, K. (1975). Czy zachodzi potrzeba częściowego wykluczenia z psychiatrii niektórych syndromów albo <jednostek chorobowych>. Zdrowie Psychiczne, 1-2, 49-55.
53. Dąbrowski, K. (1975). Dziecięce ośrodki higieny psychicznej. Zdrowie Psychiczne, 4, 38-41.
54. Dąbrowski, K. (1975). Fragmenty z dziennika obłąkanego - do zbyt malej wyobraźni. Zdrowie Psychiczne, 4, 132-135.
55. Dąbrowski, K. (1975). Higiena psychiczne /1962/ - wstęp. Zdrowie Psychiczne, 4, 53-55.
56. Dąbrowski, K. (1975). Higiena psychiczna /1962/ - wstęp do drugiego wydania. Zdrowie Psychiczne, 4, 56-58.
57. Dąbrowski, K. (1975). Instynkt rozwojowy. Zdrowie Psychiczne, 4, 80-87.
58. Dąbrowski, K. (1975). Kryteria wartości i poziomu funkcji uczuciowych oraz popędowych a zdrowie psychiczne. Zdrowie Psychiczne, 4, 6-27.
59. Dąbrowski, K. (1975). Myśli i aforyzmy egzystencjalne /fragmenty/. Zdrowie Psychiczne, 4, 136-138.
60. Dąbrowski, K. (1975). Nerwice i psychonerwice u młodzieży. Zdrowie Psychiczne, 4, 66-69.
61. Dąbrowski, K. (1975). Nerwowość. Zdrowie Psychiczne, 4, 34-37.
62. Dąbrowski, K. (1975). Osobowość a procesy uspołecznienia. Zeszyty ODISS, 38(6), 51-61.
63. Dąbrowski, K. (1975). Podstawy psychologiczne samodręczenia /automutylacji/ - wstęp. Zdrowie Psychiczne, 4, 22-23.
64. Dąbrowski, K. (1975). Poziomy rozwojowe funkcji instynktowych. Zdrowie Psychiczne, 4, 110-114.
65. Dąbrowski., K. (1975). Pozytywna niedojrzałość. Zdrowie Psychiczne, 4, 119-122.
66. Dąbrowski, K. (1975). Przedmiot psychiatrii dziecięcej, jej zakres i miejsce w naukach pokrewnych. Zdrowie Psychiczne, 4, 30-33.
67. Dąbrowski, K. (1975). Psychohigiena konfliktu społecznego. Zdrowie Psychiczne, 4, 61-65.
68. Dąbrowski, K. (1975). Psychologia humanistyczna. Zdrowie Psychiczne, 4, 128-131.
69. Dąbrowski, K. (1975). Rozwój osobowości według teorii dezintegracji pozytywnej. Zdrowie Psychiczne, 1(2), 7-17.
70. Dąbrowski, K. (1975). Środowisko wewnętrzne. Zdrowie Psychiczne, 4, 115-118.
71. Dąbrowski, K. (1975). Typy normalnego rozwoju. Zdrowie Psychiczne, 4, 105-109.
72. Dąbrowski, K. (1975). Wybrane zagadnienia z higieny psychicznej małżeństwa. Zdrowie Psychiczne, 4, 42-52.
73. Dąbrowski, K. (1975). Zagadnienia zdrowia psychicznego grupy społecznej. Zdrowie Psychiczne, 4, 59-61.
74. Dąbrowski, K. (1975). Zastosowanie metody dezintegracji pozytywnej wobec dzieci i młodzieży. Zdrowie Psychiczne, 4, 88-104.
75. Dąbrowski, K. (1975). Zdrowie psychiczne. Zdrowie Psychiczne, 4, 122-127.
76. Dąbrowski, K. (1975). Zdrowie psychiczne ujmowane jako wyraz hierarchicznego działania funkcji pod kontrolą funkcji realności. Zdrowie Psychiczne, 4, 28-30.
77. Dąbrowski, K. (1976). On the philosophy of development through positive disintegration and secondary integration. Dialectics and Humanism, 3-4, 129-144.
78. Dąbrowski, K. (1977). Kontrola czynności człowieka poprzez dynamizmy uczuciowo-popędowe. Zdrowie Psychiczne, 3, 6-32.
79. Dąbrowski, K. (1977). Rola higieny psychicznej w zapobieganiu przestępczości /współautor: B. Hołyst/. Zdrowie Psychiczne, 3, 50-61.
80. Dąbrowski, K. (1977). Współczesna problematyka ochrony zdrowia psychicznego. Zdrowie Psychiczne, 1(2), 15-22.
81. Dąbrowski, K. (1978). Interdyscyplinarne ujecie problemów psychohigieny. Zdrowie Psychiczne, 1, 6-12.
82. Dąbrowski, K. (1978). Koncepcja wolności w teorii dezintegracji pozytywnej. Zdrowie Psychiczne, 4, 6-10.
83. Dąbrowski, K. (1978). Pozytywny konflikt w stosunkach międzyludzkich. Zdrowie Psychiczne, 1, 38-42.
84. Inteligencja na usługach osobowości i na usługach popędów. Zdrowie Psychiczne nr 1, s. 6 – 16.
85. Dąbrowski, K. (1979). Problem stosunku do młodzieży z objawami narkomanii. Zdrowie Psychiczne, 2, 7-11.
86. Dąbrowski, K. (1979). Osobowość, zdrowie psychiczne, twórczość, psychoterapia. Próba syntezy. Zdrowie Psychiczne, 3(4), 23-28.
87. Dąbrowski, K. Możliwości świadomego rozwoju. „Problemy Studenckiego Ruchu Naukowego”, 5, 56 – 82. ????
88. Ludzkie i antyludzkie aspekty filozofii i psychologii Wschodu. „Problemy Studenckiego Ruchu Naukowego” , 5, 56 – 82. ????
89. Dąbrowski, K. (1980). Charakter narodowy polski i jego perspektywy rozwojowe w świetle teorii dezintegracji pozytywnej. Zdrowie Psychiczne, 2. s. 5 – 11.
90. Dąbrowski, K. (1980). Osobowość Marii Grzywak-Kaczyńskiej. Zagadnienia Wychowawcze a Zdrowie Psychiczne, 6, 7-10
91. Dąbrowski, K. (1980). Psychonerwice a twórczość literacka. Zdrowie Psychiczne, l, 7-15.
92. Dąbrowski, K. (1980). Zdrowie psychiczne a zasady przyjemności, rzeczywistości i rozwoju. Zdrowie Psychiczne, 3, s. 7 – 19.
93. Dąbrowski, K. (1980). Zdrowie psychiczne a problem śmierci. Zdrowie Psychiczne, 4, s. 7 – 18.
94. Dąbrowski, K. (1981). Śmierć jako problem człowieka. Zdrowie Psychiczne, 1, s. 7 – 10.
95. Dąbrowski, K. (1981) Sens życia jako rozwiązanie problemów ludzkiej egzystencji. „Studia Filozoficzne” 4, 99-108.
96. Dąbrowski, K. (1994). The heroism of sensitivity. (E. Hyży-Strzelecka, trans.). Advanced Development, 6, 87-92

[edytuj] Materiały konferencji, sympozjów i zjazdów naukowych

1. Dąbrowski, K. (1937). La sante mentale, la definition et delimitation des domaines voisines. Comptes Rendus II-e Congres International de l'Hygiene Mentale, Paris.
2. Dąbrowski, K. (1937). Report upon the activities of the Mental Hygiene Institute. Comptes Rendus II-e Congres International l'Hygiene Mentale, Paris.
3. Dąbrowski, K. (1949). III Międzynarodowy Kongres Zdrowia Psychicznego. Zdrowie Psychiczne, nr 1- 2, 6-23.
4. Dąbrowski, K. (1958). Struktura psychiatrii dziecięcej. [The structure of child psychiatry.] Lubiąż: may. Polskie Towarzystwo Psychiatryczne. [Paper read at the annual convention of the Polish Psychiatric Association]. Lubiąż.
5. Dąbrowski, K. (1960). Nerwice, psychonerwice i psychopatia dziecięca - pojęcia podstawowe. Materiały z konferencji Zdrowie psychiczne i psychiatria dziecięca, Warszawa.
6. Dąbrowski, K. (1960). Sprawozdanie z dorocznego Zjazdu Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego w Barcelonie 1959. Zdrowie Psychiczne, 1, 22-26
7. Dąbrowski, K. (1961). VI Kongres Zdrowia Psychicznego w Paryżu /doniesienie wstepne/. Zdrowie Psychiczne, 2, 42-46
8. Dąbrowski, K. (1963, June). Personalite, aptitudes remarquables et psychoneuroses chez les enfants et chez les adolescents. Proceedings of the Second European Congress of Child Psychiatry. Rome, 2, 220-233.
9. Dąbrowski, K. (1964, June). Miejsce psychoterapii w ruchu higieny psychicznej [The place of psychotherapy in the movement of mental health.] Paper read at the First General Polish Conference on Problems of Psychotherapy with Children and Youth. Warszawa.
10. Dąbrowski, K. (1964, June). Psychoterapia dzieci i młodzieży a higiena psychiczna. [The psychotherapy of children and youth and mental hygiene.] Paper read at the First General Polish Conference on Problems of Psychotherapy with Children and Youth. Warszawa. Junior author: H. Osiński.
11. Dąbrowski, K. (1965). Psychotherapie des neuroses et des psychonevroses. Conferences de l'Academie Polonaise des Sciences, Centre Scientifique a Paris, fascicule 60, 3-14.
12. Dąbrowski, K. (1965). Psychoterapia dzieci i młodzieży a higiena psychiczna /współautor: H. Osiński/. /W:/ Materiały Ogólnopolskiej Konferencji Problemy Psychoterapii Dzieci i Młodzieży, Warszawa 13 V i 24 X 1964. Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej, 43-50.
13. Dąbrowski, K. (1965). Personnalite, psychonevroses et sante mentale d'apres la theorie de la desintegration positive. Conferences de l'Academie Polonaise des Sciences, Centre Scientifique a Paris, fascicule 57, 82-94.
14. Dąbrowski, K. (1965). L'instinct de la mort d'apres la theorie de la desintegration positive. Conferences de l'Academic Polonaise des Sciences, Centre Scientifique a Paris, fascicule 60, 15-22.
15. Dąbrowski, K. (1965). Miejsce psychoterapii w ruchu higieny psychicznej. In: Materiały Ogólnopolskiej Konferencji Problemy psychoterapii dzieci i młodzieży, Warszawa 13 V i 20 X 1964. Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej, s. 37-41.
16. Dąbrowski, K. (1966, September 5-12). Prophylaxie des neuroses infantiles ou prophylaxie par les neuroses infantiles. Proceedings of the Fourth World Congress of Psychiatry, Madrid, 127-130.
17. Dąbrowski, K. (1966, September 5-12). Interneurotic and intraneurotic differences in levels of functions. Paper presented at the Fourth World Congress of Psychiatry, Madrid, Spain. 12 pages.
18. Dąbrowski, K. (1969). /wspólautor: M. Piechowski/. Les emotions superieures et l'obsjectivite d'evalutation. Annales Medico-Psychologiques, 127(2), 589-613.[ Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 10 pages.
19. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). Interneurotic and intraneurotic differences in levels of functions. Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 25 pages.
20. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). Lincoln, Kierkegaard and Kafka. Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 9 pages.
21. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). Multilevelness of instinctive and emotional functions. Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 15 pages.
22. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). Partial death instinct. Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 6 pages. Also compare to corresponding chapter in 1973 book.
23. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). Psychic overexcitability and psychoneurosis. Paper presented at the First International Conference on the theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 11 pages.
24. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). The life of Professor O. H. Mowrer as a creative personality. Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 18 pages.
25. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). Immunization against psychosis through neurosis and psychoneurosis. Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 11 pages.
26. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). Three selected dynamisms of the inner psychic milieu. Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 4 pages.
27. Dąbrowski, K. (1970). Depathologisation de certains dynamismes dits pathologiques, Comptest Rendus, La Premiere Conference Internationale sur la theorie de la Disintegration Positive, Laval, Quebec
28. Dąbrowski, K. (1970, August 26-30). Institute for the development of man. Paper presented at the First International Conference on the Theory of Positive Disintegration, Laval, Quebec. 14 pages.

[edytuj] Prace autorów polskich o teorii dezintegracji pozytywnej

1. Leśniak F. /ks./(1964), Osobowość w ujęciu Kazimierza Dąbrowskiego. „Roczniki Filozoficzne” 4, 81 – 89.
2. Grzywak Kaczyńska, M. (1972), Teoria dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego. „Zagadnienia Wychowawcze. Zdrowie Psychiczne/, 6, 5 – 15.
3. Nowicki, A. (1975), Funkcja, w: A. Nowicki, Człowiek w świecie dzieł. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa , s. 13 – 41.
4. Grzywak Kaczyńska, M. (1975), Teoria dezintegracji pozytywnej a hierarchia wartości. „Zdrowie Psychiczne” 3.
5. Pomianowski, R. (1979), Dezintegracja pozytywna, w: Encyklopedia Katolicka. Lublin, t, 1, kol. 1229-1230.
6. Dziekanowski, Cz.(1979), Samorealizacja a teoria dezintegracji pozytywnej. „Studia Filozoficzne, 12, 61 – 75.
7. Zaborowski Z. (1980), Koncepcja deterioracji, w: Z pogranicza psychologii społecznej i psychologii osobowości. Warszawa, s. 209 – 228.
8. Kobierzycki, T. (1982), Człowiek i osobowość w teorii dezintegracji pozytywnej. Analiza filozoficzna. Biblioteka Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk / rozprawa doktorska, m-pis, ss. 520/.
9. Iwaniuk J. (1982), koncepcja formy u Gombrowicza w świetle teorii dezintegracji pozytywnej. „Zdrowie Psychiczne”, 3-4, 31 - 46.
10. Iwanowski Z. (1982), Sens dialogu terapeutycznego (Sokrates i Kazimierz Dąbrowski). „Zdrowie Psychiczne” 3-4, 5 – 11.
11. Romanowska – Łakomy, H. (1982), Problem sensu życia w psychoterapii Kazimierza Dąbrowskiego. „Zdrowie Psychiczne” 3-4, 12 – 20.
12. Płużański T. (1982), O wartościach ludzkich. „Studia Filozoficzne” 11-12, 31 – 42.
13. Stolarczyk Z.(1983), Dialektyczna i antydialektyczna koncepcja zdrowia psychicznego. Zdrowie Psychiczne 2, 33 – 42.
14. Zalewska J. , Zalewski G. (1983), Analiza operacyjnego modelu człowieka (T-O-V)przeprowadzona w oparciu o teorię dezintegracji pozytywnej K. Dąbrowskiego. „Zdrowie Psychiczne” 3, 51 – 59.
15. Cekiera Cz. (1984), Koncepcja rozwoju osobowego według K. Dąbrowskiego. „Zdrowie Psychiczne” 2, 12 – 18.
16. Romanowska – Łakomy H. (1984), Fenomen wolności w koncepcji nerwic K. Dąbrowskiego. „Zdrowie Psychiczne” 2, 36 – 49.
17. Iwaniuk J. (1984), Rozwój jednostki a rozwój systemu wartości w ujeciu Kazimierza Dąbrowskiego. „Zdrowie Psychiczne” 2, 19 – 28.
18. Błasińska – Harasymowicz B. (1985), Refleksje na temat twórczości jednostek twórczych w ujęciu K. Dąbrowskiego. „Poezja” 11, 65 – 75.
19. Paśniewska – Kuć, Z. (1986), Rozwój autonomii w nerwicy histerycznej i psychastenicznej w świetle teorii dezintegracji pozytywnej. „Zagadnienia Wychowawcze a Zdrowie Psychiczne” 1, 14 – 24.
20. Kobierzycki T. (1988), Ku psychoterapii przez rozwój, w: T. Kobierzycki /red./, Ku psychoterapii przez rozwój. Materiały Szkoleniowe SSHP. Wyd. Rada Okręgowa Zrzeszenia Studentów Polskich w Lublinie. Zeszyty Naukowe Lubelskiego Centrum Studenckiego Ruchu Naukowego Nr III. Lublin 1988, s. 1 – 14.
21. Kobierzycki T. (1989), Osoba – Dylematy Rozwoju. Studium Metakliniczne. Wydawnictwo Pomorze. Bydgoszcz, ss. 244.
22. Tylikowska A. (2000), Teoria dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego. Trud rozwoju ku tożsamości i osobowości, w:A. Gałdowa /red./, Tożsamość człowieka.Wydawnictwo Uniwrsytetu Jagiellońskiego. Kraków, 2000, s. 231 - 258.

[edytuj] Tygodniki kulturalne

ITD – Tygodnik Studencki

1. Kto jest człowiekiem normalnym? ITD 1978, nr 39, s. 3.
2. Zdrowie psychiczne. ITD 1978 nr 40, s. 27.
3. Osobowość, dezintegracja, twórczość. ITD 1978, nr 41. s. 27
4. O relatywizmie moralnym. ITD 1978 nr 42, s. 27.
5. O pasji rozwoju. ITD nr 1978 nr 43, s. 27.
6. Niektóre problemy dezintegracji pozytywnej. ITD 1978, nr 45, s. 27.
7. My, ludzie. Kilka myśli o dalekodystansowym projekcie polepszenia stosunków międzyludzkich. ITD 1978, nr 45, s. 27.
8. Psychopatie i psychonerwice. ITD 1978, nr 46, s. 27.
9. Odpowiedzialność. ITD 1978, nr 47, s. 27
10. Myśli o psychologii uczuć i wartości. ITD 1978, nr 48, s. 26.
11. Odpowiedzialność. ITD 1978, nr 49, s. 27
12. Tak zwane normy. ITD 1978, nr 49, s. 26.
13. Inaczej o schizofrenikach. ITD 1978 nr 50, s. 27.
14. O infantylizmie psychicznym pozytywnym, czyli niedojrzałości psychicznej pozytywnej. ITD 1978, nr 51, s. 27.
15. Życzliwość. ITD 1978, nr 52-53, s. 26.
16. Przekroczenie cyklu biologicznego. ITD. 1979 nr 1, s. 27.
17. O filozofii życia codziennego. ITD. 1979 nr 2, s. 27.
18. Wartości i sądy. ITD. 1979 nr 3, s. 26 – 27
19. O Kafkowskiej „ścianie” nie do przebicia. ITD. 1979 nr 4, s. 14.
20. Zdrowie psychiczne ludzi twórczych. ITD. 1979 nr 5, s. 27.
21. Ściąganie na ziemię. ITD. 1979 nr 6, s. 20 – 21.
22. Dwie i więcej osobowości. ITD. 1979 nr 7, s. 27.
23. Pasja nocy i norma dnia. ITD. 1979 nr 8, s. 30.
24. Droga przez mękę. ITD. 1979 nr 10, s. 30.
25. Dramaty i nadzieje związane z zaburzeniami psychicznymi. ITD. 1979 nr 11, s. 30.
26. Wybór partnera do małżeństwa. ITD. 1979 nr 12, s. 30.
27. Jeszcze o pozytywnych wartościach psychonerwicy. ITD. 1979 nr 13, s. 30.
28. Wieloznaczność postaw i terminów. ITD. 1979 nr 14, s. 30.
29. Odpowiedź na list. ITD. 1979 nr 15, s. 30.
30. List prywatny w sprawie ogólnej. ITD. 1979 nr 16, s. 30.
31. Życie pacjentki a możliwości rozwojowe. ITD. 1979 nr 17, s. 27.
32. O wyborze przyjaciół. ITD. nr 18, s. 30.
33. O miejscu, roli i odpowiedzialności poszczególnych członków rodziny pozytywnej. ITD. 1979 nr 19, s. 30.
34. Jak hartować wrażliwość dziecka. ITD. 1979 nr 20, s. 30.
35. Samorozwój i samokształcenie. ITD. 1979 nr 21, s. 30.
36. O skromności, czyli cechy prawdziwe i pozorne. ITD. 1979 nr 22, s. 30.
37. Problem samobójstwa. ITD. 1979 nr 23, s. 30.
38. O negatywnej działalności niektórych mikroorganizmów społecznych. ITD. 1979 nr 24, s. 30.
39. O macierzyństwie. ITD. 1979 nr 25, s. 30.
40. Poczucie pustki wewnętrznej. ITD. 1979 nr 26, s. 30.
41. O pozytywnych skutkach nadwrażliwości . ITD. 1979 nr 27, s. 30.
42. . Czy cierpienie jest twórcze? ITD. 1979 nr 28, s. 30.
43. Oczekuję pomocy. ITD. 1979 nr 29, s. 30.
44. Siła przebicia. ITD. 1979 nr 31, s. 30.
45. Jestem sam. ITD. 1979 nr 32, s. 31.
46. O niektórych metodach podniesienia kultury moralnej społeczeństwa. ITD. nr 33, s. 30.
47. Autoterapia przez rozwój. ITD. 1979 nr 34, s. 31.
48. O problemach twórczego rozwoju. ITD. 1979 nr 35, s. 30.
49. Jak ochronić ludzi wartościowych dla kultury społecznej. ITD. 1979 nr 36, s. 30.
50. Nikt mnie nie potrzebuje. ITD. 1979 nr 37, s. 30.
51. Ból istnienia. ITD. 1979 nr 38, s. 30.
52. O odpowiedzialności. ITD. 1979 nr 39, s. 30.

[edytuj] Doktoraty

[edytuj] Doktorat z medycyny

Casimir Dombrowski, Les conditions psychologiques du suicide. Impremerie du Commerce,Geneve 1929, pp. 88. Universite de Geneve -Faculte de Medicine

These presente a la Faculte de Medicine de l` Universite de Geneve pour l` obtention du grade de docteur en medicine par Casimir Dombrowski / Pologne/. Universitede Geneve-Faculte de Medicine Legale. Profsseur. F.Naville. Geneve. Impremerie du Commerce, Boulevard Carl-Vogt, 79. 1929. These N-1303

I. Avant -propos.

II. Causes predisposantes generales.

1. Facteurs biologiques: rac, heredite, sexe, age.
2. Facteurscomiques: climat, saisons, facteurs metorologiques.
3. Facteurs sociaux: epoque historique, milieu social, conditions de travail, etat familial, etat moral et materiel, religion

III.Causes predisposantes indywiduelles.

A. Moindre valeur organique et psychique/ Minderwertigkeit/

a/ Organique:

1. Fabile developpement organique general.
2. Astenie.
3. Irregularite du developpement/ petitesse de la taille/.
4. Defauts de: l auditiono, vision, prononciation, etc.
5. Petitesse de laorte, de circulus arteriosus Willis.
6. Faible differenciation des organes sexuels.

b/ Psychiques:

1. Surexcitabilite, fagitabilite.
2. Sugestibilite.
3. Timidite.
4. Faible difference de l instinct sexuel sans bases organiqu ques.
5. Homosexualisme.
6. Onanisme.

IV. Causes determinantes: Definies: 1. Folie, melancolie, manie, psychose, anxieuse, alcool, morphine, cocaine. 3. Sensibilite, maladies incurables. 4.Fassions: chagrins, deception, misere, amour, jalousie, colere, jeu, inconduite, remords. 5. Conflit avec l`honneur, politique, finances, poursuite par la police. b/ Hipothetiques: 1. Inquietude, consteranation du reel. 2. Le desir de la solu, metaphysique de l`amour. 3. Litterature affectiv, sensualiste, psychoanalitique. 4. Pessimisme, nihilisme, scepticisme /desharmonie entre l`idealisme et l`experience/ 5. Spiritisme. 6. Roce d` attirance de la mort.

V. Suicide couple.

VI. Suicide chez enfants.

VII. Suicide repete.

VIII. Prophylaxie

[edytuj] Doktorat z psychologii

K. Dąbrowski, Podstawy psychologiczne samodręczenia /automutylacji/. Warszawa 1934, Lekarskie Towarzystwo Wydawnicze "Przyszłość". ss. 96.

1. Wstęp.
2. automutylacja/ samodręczenie w stanach nadpobudliwości psychoruchowej.
3. Automutylacja w psychonerwicach o ostrym przebiegu.
4. Automutylacja na tle aktorstwa neuropatycznego i histerii.
5. automutylacja na podłożu poczucie niższości i winy oraz potrzeby zaznaczenia się.
6. automutylacja w stanach: nadpobudliwości uczuciowej i braku równowagi psychicznej /instabilite/.
7. Ascetyzm.
8. Samobójstwo w związku za automutylacją.
9. Automutylacja Michała Anioła, Dostojewskiego i Weiningera.
10. Automutylacja i heteromutylacja.
11. Sadyzm i masochizm w stosunku do automutylacji i heteromutylacji.
12. Wnioski wychowawczo-lecznicze.
13. Wartości kulturalne związane z samodręczeniem.
14. Bibliografia.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• The Theory of Positive Disintegration by Kazimierz Dabrowski.