Kazimierz Grześkowiak
Z Wikipedii
Kazimierz Grześkowiak (ur. 4 marca 1941 w Ostrowie Wielkopolskim - zm. 12 stycznia 1999 w Lublinie) - polski pisarz, artysta estradowy, z wykształcenia filozof.
Absolwent III Liceum Ogólnokształcącego w Ostrowie Wielkopolskim. Studiował na orientalistyce Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Seminarium Duchownym w Poznaniu. Ukończył filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Debiutował w roku 1967 na festiwalu w Opolu. W roku 1968 zdobył Grand Prix tego festiwalu nagrodę MKiS za piosenkę "Odmieniec" do muzyki Katarzyny Gärtner, a w 1970 Nagrodę Telewizji Polskiej za piosenkę "To je moje". Współpracował z K. Gärtner przy Mszy beatowej.
Od 1969 związany z Silną Grupą pod Wezwaniem, z którą wystąpił podczas otwarcia Mistrzostw Świata w piłce nożnej w 1974 roku, w Niemczech.
Do najbardziej znanych utworów należą: Odmieniec, Panny z Cicibora, Chłop żywemu nie przepuści, W południe, To je moje. Grześkowiak mawiał, że do śpiewania zainspirował go Jędrzej Wowro, świątkarz beskidzki. Jego pamięci dedykowana była piosenka Salonowy świątek.
W Ostrowie Wielkopolskim uhonorowany ulicą swojego imienia.
W restauracji Hades w Lublinie do tej pory serwowana jest golonka à la Grześkowiak (golonka gotowana w wódce) - według przepisu Kazimierza Grześkowiaka.
Źródła: Witold Banach, Ostrów pod znakiem pegaza. Literacki przyczynek do dziejów miasta, Ostrów Wielkopolski - Poznań 2005
