Kazimierz Pułaski
Z Wikipedii
Kazimierz Pułaski | |
![]() Kazimierz Pułaski |
|
Herb | Ślepowron |
Data urodzenia | 4 marca 1746 |
Miejsce urodzenia | Warszawa |
Data śmierci | 11 października 1779 |
Miejsce śmierci | pod Savannah |
Rodzina | Pułaski |
Rodzice | Józef Pułaski Marianna Zielińska |
Małżonek | brak |
Dzieci | brak |
![]() |
Kazimierz Michał Wacław Wiktor Pułaski, herbu Ślepowron, urodził się 4 marca 1746 w Warszawie, zginął z ran odniesionych w bitwie pod Savannah 11 października 1779. Jeden z przywódców konfederacji barskiej, generał amerykański, bohater wojny o niepodległość USA.
Spis treści |
[edytuj] Młodość
Był synem starosty wareckiego Józefa Pułaskiego, bratem Antoniego i Franciszka Ksawerego.
W Warce w pałacu na Winiarach spędził dzieciństwo. Uczył się w konwikcie teatynów w Warszawie. Już w 1762 został paziem księcia kurlandzkiego Karola Krystiana Wettyna. Tam też w Mitawie przeżył wyrzucenie księcia ze swojej stolicy przez wojska rosyjskie. W 1764 podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego.
[edytuj] Konfederacja barska
Wtajemniczony w przygotowania do konfederacji barskiej, zbroił oddziały na Podolu i Wołyniu. 29 lutego 1768 podpisał akt założenia konfederacji barskiej.
W latach 1768-1772 był jednym z dowódców Konfederacji Barskiej, został marszałkiem ziemi łomżyńskiej. Przez 2 tygodnie w 1768 bronił się w warownym klasztorze w Berdyczowie przed atakami armii rosyjskiej. Skapitulował, został wypuszczony po przyrzeczeniu porzucenia konfederacji. Już niedługo jednak ogłosił, że został do tego zmuszony siłą i będzie walczyć do ostatniej kropli krwi.

W 1769 bronił Okopów Świętej Trójcy przed przeważającą armią rosyjską, następnie przeszedł do Turcji. Wkrótce przebił się ze swoim odziałem na Litwę i Ruś, wzniecając tam powstanie antyrosyjskie. Wsławił się między innymi brawurową obroną Jasnej Góry przed wojskami rosyjskimi gen. Drewina i królewskimi (od 31 grudnia 1770 do 14 stycznia 1771). Mniej szczęśliwe były wystąpienia Pułaskiego w polityce: ulegając wpływom Wessla i jego otoczenia, podjął się na rozkaz Generalności zorganizowania zamachu na króla, za który spadła na niego główna odpowiedzialność.
Jako konfederat barski był głównym organizatorem nieudanego porwania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 3 listopada 1771, którego konfederaci uważali za zdrajcę.
[edytuj] Na emigracji
Po upadku konfederacji w 1772, zaocznie skazany na śmierć za próbę królobójstwa, musiał emigrować z Polski. Władze żadnego kraju europejskiego nie chciały go jednak przyjąć. Najpierw udał się do Turcji, skąd jednak po interwencji dyplomatycznej go wydalono, a następnie nielegalnie przebywał we Francji, skąd wyjechał na zaproszenie generała Lafayette'a do powstających właśnie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.
W latach 1777-1779 walczył w szeregach armii Jerzego Waszyngtona w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych, będąc w randze generała brygady. W 1778 utworzył legion kawalerii, na którego czele odniósł zwycięstwo nad Anglikami w bitwie pod Charleston (10 maja 1779).
Zmarł 11 października 1779 w wyniku ran odniesionych w czasie oblężenia Savannah. Ciała nie zdołano przetransportować do brzegu ze względu na ogromne upały i został oddany morzu ze statku „Wasp”. 21 października 1779 po przycumowaniu statku do lądu odbył się symboliczny pogrzeb Kazimierza Pułaskiego. Według innej wersji, został on najpierw pochowany na farmie Greenwich, a potem przeniesiony i pochowany na jednym z placów starego miasta Savannah. Teorię tę, według jej zwolenników, potwierdza fakt, że w 1997 r. na placu Monterey, pod pomnikiem, znaleziono miejsce pochówku, ale szczątki trudno jest jednoznacznie zidentyfikować.
[edytuj] Pamięć o Pułaskim
Działalność polityczną zwłaszcza zaś wojskową Pułaskiego wyświetlił szczegółowo w osobnej monografii Władysław Konopczyński (1931), podnosząc jego znaczenie historyczne jako „pierwszego powstańca, prekursora legionistów, wodza patriotycznej młodzieży, bojownika wolności naszej i cudzej, nade wszystko zaś nauczyciela bohaterstwa”.
W USA jest uważany za twórcę kawalerii amerykańskiej. Jest bohaterem narodowym USA. W 1929 Senat amerykański ustanowił 11 października Dniem Pamięci Generała Pułaskiego (General Pulaski Memorial Day). W pierwszą niedzielę października odbywa się największa w USA parada Pułaskiego (Pulaski Parade) na 5. alei w Nowym Jorku. Stan Illinois obchodzi Dzień Kazimierza Pułaskiego (Casimir Pulaski Day) w każdy pierwszy poniedziałek marca. W stanach Arkansas, Georgia, Illinois, Indiana, Kentucky, Missouri i Virginia istnieją hrabstwa Pulaski (Pulaski County), nazwane tak na jego cześć.
19 marca 2007 Senat amerykański jednomyślnie zagłosował za nadaniem mu honorowego obywatelstwa Stanów Zjednoczonych; żeby ta akcja została zatwierdzona jako prawo, zagłosować "za" musi jeszcze amerykańska Izba Reprezentantów, a rezultujący dekret musi podpisać Prezydent Stanów Zjednoczonych.[1][2] Wtedy Kazimierz Pułaski stałby się tylko 7. osobą kiedykolwiek tak uhonorowaną.
Jego imię nosi m.in. polska fregata rakietowa ORP Gen. K. Pułaski oraz Politechnika Radomska im. Kazimierza Pułaskiego
[edytuj] Przypisy
- ↑ "Kazimierz Pułaski został obywatelem USA"
- ↑ "H. J. Res. 39: Proclaiming Casimir Pulaski be an honorary citizen of the United States posthumously"