Kimon

Z Wikipedii

Kimon (gr. Κίμων, ok. 510–449 p.n.e.), wódz grecki i polityk, syn Miltiadesa.

Był ateńskim arystokratą przychylnym Sparcie. Dążył do sojuszu wszystkich polis greckich i wspólnej walki z Persją. Był przeciwnikiem ustroju demokratycznego. Protestował przeciw antyspartańskiej polityce Temistoklesa i jego następców. Po wygnaniu z kraju Temistoklesa objął ważną funkcję w polis i zajął się upiększaniem Aten.

Matką Kimona była Hegesipylla, córka Orolusa, króla Tracji. Miltiades, ojciec Kimona, zmarł w więzieniu, ponieważ nie był w stanie zapłacić grzywny, którą mu wymierzono. Po jego śmierci kara przeszła na Kimona i jego siostrę Elpinice, jednak to jej bogaty narzeczony spłacił dług.

Według Plutarcha, o Kimonie mówiło się, że był "odważny jak Miltiades, inteligentny jak Temistokles i był więcej niż zwykłym człowiekiem". Wybitnie bogaty i żyjący wystawnie, był widziany także jako hojny dla ludu; jego dom był zawsze otwarty, zawsze czekało w nim pożywienie dla biednych. Część "Długiego Muru", który niegdyś łączył Ateny z Pireusem, była również sfinansowana przez Kimona. Kimon był z pewnością świetnym żołnierzem, ale był też uczciwy i miłosierny. Był nie tylko inteligentny ale i dzielny.

Jego ważnym sukcesem militarnym były zwycięstwa nad wojskami perskimi (m.in. sławna bitwa pod Eurymedonem (468) lub zdobycie Bizancjum w 476). Przyczyniły się one istotnie do umocnienia Ateńskiego Związku Morskiego. Polityka Kimona wobec Sparty zmieniła się w 462; rok później został skazany na wygnanie (sąd za pomocą ostrakonów). Po pięciu latach odwołany z banicji brał udział w podpisywaniu pokoju ze Spartą (450).

Zginął na Cyprze, podczas wyprawy przeciw Persji.