Kość ramienna
Z Wikipedii
Kość ramienna (łac. humerus) - jedna z kości kończyny górnej, należy do kości długich. Wyróżnia się w niej koniec bliższy, trzon i koniec dalszy.
Na końcu bliższym znajduje się głowa kości ramiennej. Głowę ogranicza szyjka anatomiczna kości ramiennej. Bocznie od szyjki leżą dwa guzki oddzielone od siebie bruzdą międzyguzkową ku tyłowi od niej leży guzek większy, ku przodowi - guzek mniejszy. Od guzków w kierunku trzonu ciągną się grzebienie guzków większego i mniejszego. Poniżej guzków znajduje się tzw. szyjka chirurgiczna (nazwana tak gdyż jest to miejsce częstych złamań).
Trzon kości ramiennej, na tylnej powierzchni ma skośnie przebiegającą płytką bruzdę nerwu promieniowego. Nierówność na bocznej powierzchni trzonu jest miejscem przyczepu mięśnia naramiennego i jest to tzw. guzowatość naramienna. Po obu stronach końca dalszego znajdują się wyniosłości, zwane nadkłykciami, z których przyśrodkowy jest dłuższy niż boczny. Pod nadkłykciem przyśrodkowym leży bruzda nerwu łokciowego. Między nadkłykciami i nieco poniżej nich leży kłykieć kości ramiennej, na którym znajdują się powierzchnie stawowe dla połączenia z kośćmi przedramienia.
Powierzchnia boczna służąca do połączenia z kością promieniową leży na główce kości ramiennej. Przyśrodkowo leży bloczek łączący się z kością łokciową. Powyżej bloczka na tylnej powierzchni kości ramiennej leży głęboki dół wyrostka łokciowego, w który wsuwa się wyrostek łokciowy kości łokciowej podczas prostowania przedramienia.
