Konferencja poczdamska
Z Wikipedii
Konferencja poczdamska (17 lipca 1945 - 2 sierpnia 1945 w Poczdamie) - spotkanie przywódców koalicji antyhitlerowskiej (tzw. Wielkiej Trójki) - prezydenta USA Harry'ego Trumana (który zastąpił zmarłego w kwietniu tego roku Franklina Delano Roosevelta), premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla, którego w trakcie konferencji zastąpił od 28 lipca nowy premier tego państwa Clement Attlee i ZSRR Józefa Stalina.
Była to ostatnia z trzech konferencji Wielkiej Trójki, miała miejsce po konferencji teherańskiej (28 listopada - 1 grudnia 1943) i konferencji jałtańskiej (4-11 lutego 1945).
Postanowienia:
- odpowiedzialnością za II wojnę światową obarczone zostały Niemcy hitlerowskie
- demilitaryzacja, denazyfikacja, demokratyzacja oraz dekartelizacja Niemiec
- odszkodowania dla państw poszkodowanych, wypłacane przez Niemcy
- wschodnia granica Polski nie została ustalona, obowiązują do dziś obustronne porozumienia
- 15% reparacji wojennych przyznanych ZSRR miała otrzymać Polska
- oddanie części terytoriów III Rzeszy pod jurysdykcje[1] Polsce zwanych Ziemiami Odzyskanymi (Szczecin, ziemie na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej, obszar Wolnego Miasta Gdańsk, południowa część Prus Wschodnich).
Celem konferencji było ustalenie trybu likwidacji skutków II wojny światowej, losów Niemiec, opracowanie traktatów pokojowych i zasad organizacji powojennego świata.
Konferencja poczdamska ustaliła ukaranie zbrodniarzy hitlerowskich (tzw. proces norymberski), przyjęła radziecki program w kwestiach wschodniej granicy Niemiec.
Konferencją analogiczną do spotkań Wielkiej Trójki, ale dotyczącą Dalekiego Wschodu była konferencja kairska (22-26 listopada 1943).
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Przypisy
- ↑ Microsoft Encarta 2000 "Potsdam Conference"