Konstanty Brandel
Z Wikipedii
Konstanty Brandel (ur. 1880 w Warszawie, zm. 7 grudnia 1970 w Paryżu), malarz i grafik polski.
Absolwent z 1900 r. warszawskiego VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława IV.
W latach 1900-1903 studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego, Józefa Unierzyskiego i Józefa Mehoffera. Naukę kontynuował we Włoszech, a od 1907 we Francji, gdzie pozostał do końca życia (zachowując jednak polskie obywatelstwo).
Od 1920 był członkiem Société Nationale des Beaux-Arts, od 1929 należał do Société du Salon d'Automne. W 1933 wstąpił do Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków w Krakowie a od 1956 do Związku Artystów Polskich we Francji. W 1939 został honorowym prezesem Związku Polskich Artystów Grafików.
Swoje prace podpisywał "Konstanty Brandel z Warszawy". Był twórcą wielu cyklów obrazów i grafik, m.in. Katedry, Pogrzeb własny, Mnich, Śmierć Apollina, Witraże, Zjazd syren na Wiśle. Miał za życia około 170 indywidualnych wystaw.
