Lotopałanka karłowata

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Lotopałanka karłowata
Lotopałanka karłowata jest zwierzęciem nocnym
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	ssaki żyworodne
Szczep	ssaki niższe
Rząd	torbacze
Rodzina	lotopałankowate
Gatunek	lotopałanka karłowata
Nazwa systematyczna
Petaurus breviceps
Waterhouse, 1839
Lotopałanka karłowata na ilustracji z pocz. XX wieku

Lotopałanka karłowata, workolot karłowaty (Petaurus breviceps) - gatunek torbacza z rodziny lotopałankowatych. Małe, stadne zwierzę nadrzewne, zamieszkujące Australię i Nową Gwineę. Charakteryzuje się obecnością długiego chwytnego ogona i fałdów skórnych stanowiących wystarczajacą powierzchnię nośną dla lotu ślizgowego na odległość do 55 metrów.

Długość ciała: 11-15 cm
Długość ogona: 12-18 cm
Masa ciała: 90-130 g
Ubarwienie: grzbiet szary z czarnym pasmem pośrodku, biegnącym od nasady ogona do czoła, czarne obwódki wokół oczu, brzuch biały, ogon szary, z ciemną obwódką w pobliżu koniuszka
Rozmnażanie: ciąża trwa 21 dni, w miocie 2-3 młode
Pożywienie: słodki sok z pni akacji i figowców
Inne nazwy: ang. sugar possum, sugar glider

Występowanie lotopałanki karłowatej
Podgatunki (kolorem zaznaczono miejsce występowania): czerwony - P. b. breviceps, niebieski - P. b. longicaudatus, ciemnozielony - P. b. ariel, żółty - P. b. flavidus, fioletowy - P. b. papuanus, jasnozielony - P. b. tafa, czarny - P. b. biacensis