Ludolfingowie

Z Wikipedii

Ludolfingowie (niem. Liudolfinger) - dynastia władców Niemiec w latach 866-1002 i cesarzy, panujących w Świętym Cesarstwie Rzymskim w latach 962-1002.

Spis treści 1 Dzieje dynastii 2 Panujący 3 Dynastia bawarska Ludolfingów 4 Zobacz też 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Dzieje dynastii

Założycielem dynastii był Ludolf (zm. 866) diuk Saksonii. Od jego imienia pochodzi nazwa dynastii, zwanej także czasami saską. Jego wnuk Henryk I Ptasznik (zm. 936) został wybrany w 919 na króla niemieckiego (używał tytułu łac. Rex Romanorum – król Rzymian). Jego syn Otton I Wielki (zm. 973) w 962 został koronowany na cesarza. Niektórzy historiografowie uważają tę datę za początek Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Ostatnim z głównej linii był Otton III (zm. 1002). Dążył do stworzenia uniwersalistycznego imperium obejmującego wszystkie kraje chrześcijańskiej Europy. Władca słowiańskiej części wg tej koncepcji miał być polski książę Bolesław I Chrobry. Spotkał się z nim przy okazji pielgrzymki do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie w 1000. Ustanowiono tam (w porozumieniu z papieżem) m.in. samodzielną organizację kościelną z arcybiskupstwem w Gnieźnie.

Po śmierci Ottona III tron przejął Henryk II Święty z linii bawarskiej. Boczna linia rodu panowała w Bawarii w latach 947-1017 (z przerwami). Wywodziła się od Henryka I, brata cesarza Ottona I. Henryk IV (zm. 1024) został wybrany na króla niemieckiego jako Henryk II (od 1014). Wraz ze śmiercią jego brata Brunona, biskupa Augsburga w 1029 wygasła dynastia. Tron niemiecki przypadł dynastii salickiej.

[edytuj] Panujący

• ok. 850 - Ludolf
• po 852-880 - Brun
• 880-912 - Otton I Znakomity
• 912-936 - Henryk I Ptasznik (poszerzenie granic o Lotaryngię, zhołdowanie Danii i Czech i zwycięstwo nad Węgrami w bitwie nad Unstrutą).
• 936-973 - Otton I Wielki (zwycięstwo nad Węgrami 955 w bitwie na Lechowym Polu, pokonanie Longobardów i koronacja na cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego w 962).
• 973-983 - Otton II (nieudana próba opanowania południowej Italii).
• 983-1002 - Otton III (próba utworzenia cesarstwa uniwersalnego złożonego z Galii, Germanii, Italii i Słowiańszczyzny, czyli Slawii (artykuł Zjazd gnieźnieński podaje Galię, Germanię, Romanię, Slawinię, zobacz też Cesarstwo Ottonów)).
• 1002-1024 - Henryk II Święty (próba odtworzenia królestwa Franków pod wodzą Niemiec na drodze zbrojnej).

[edytuj] Dynastia bawarska Ludolfingów

• 947-955 - Henryk I z Bawarii
• 955-976 - Henryk II Kłótnik
• 976-982 - Otto I z Bawarii

[edytuj] Zobacz też

• władcy Niemiec
• cesarstwo Ottonów

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Genealogia dynastii w M.Marek, Genealogy.Eu