Magic Johnson
Z Wikipedii
Earvin "Magic" Johnson, Jr. (ur. 14 sierpnia 1959 w Lansing, Michigan) – były zawodowy koszykarz amerykańskiej ligi NBA, grający w drużynie Los Angeles Lakers w latach 80. i na początku 90. (w 1996 r. wrócił na kilka meczów sezonu zasadniczego, jednak drużynie nie wiodło się, Magic zrezygnował).
W czasie studiów poprowadził Michigan State University do tytułu mistrza NCAA w 1979 r., pokonując w finale Indiana State University Larry'ego Birda. W tym samym roku trafił do NBA, wybrany z 1. numerem draftu, gdzie stał się jednym z największych graczy wszech czasów. Grając (z 32. numerem) na pozycji rozgrywającego (point guard) aż ośmiokrotnie doprowadził popularnych "Jeziorowców" do finałów NBA, pięciokrotnie zdobywając mistrzostwo NBA (1980, 1982, 1985, 1987 i 1988). Johnson był również jedynym rookie, który zdobył nagrodę NBA Finals MVP (1980 r.). Jest jednym z 4 graczy, którzy zdobyli tytuł mistrza NCAA i NBA w kolejnych latach z rzędu. Szczególnie pamiętnym momentem jego kariery był pojedynek z Jordanem w jego ostatnim Meczu Gwiazd. Trzykrotnie wybierany MVP sezonu zasadniczego i MVP finałów NBA. Trzeci na liście najlepiej podających w historii NBA i drugi na liście największej ilości triple-doubles. W 1996 r. wybrany do grona 50 najlepszych graczy NBA wszech czasów. W 2002 r. zaliczony w poczet Panteonu Sław NBA – Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.
Mimo wzrostu wynoszącego 206 cm jeden z najbardziej dynamicznie grających koszykarzy w historii. Jego pojedynki z Larrym Birdem i Michaelem Jordanem przeszły do historii koszykówki. Jako jedyny koszykarz w historii zagrał w Meczu Gwiazd mimo braku występów w sezonie zasadniczym (w 1992 r., był to jego 12 występ). W 1992 zdobył złoty medal olimpijski podczas igrzysk w Barcelonie, grając w pierwszym, najsłynniejszym składzie Dream Team.
Uważany za największą gwiazdę NBA lat 80.
Pomimo niezwykle bogatej kariery boiskowej, sukcesy odnosił również poza nim (wystąpił w teledysku Michaela Jacksona, prowadził talk show, jest agentem gwiazd światowego sportu min. Allena Iversona). Zasłynął z tego, że jako pierwszy sportowiec publicznie przyznał się do bycia nosicielem wirusa HIV. Wirusem HIV zaraził sie w roku 1991, w tym samym roku po raz pierwszy zakończył karierę.
W 1999 r. Magic wystąpił kilkakrotnie w barwach szwedzkiego klubu Borås.
Jest autorem książek:
- Magic (1983)
- Magic's Touch (1989)
- Conversation with Magis: Magic talks to kids about HIV and AIDS (1992)
- Jak możesz uniknąć AIDS (What you can do to avoid AIDS 1992, wyd. pol. W.A.B. 1992).
- Moje życie (My Life 1992, wyd. pol. Atlantis 1993 r.)
[edytuj] Linki zewnętrzne
Kareem Abdul-Jabbar • Nate Archibald • Paul Arizin • Charles Barkley • Rick Barry • Elgin Baylor • Dave Bing • Larry Bird • Wilt Chamberlain • Bob Cousy • Dave Cowens • Billy Cunningham • Dave DeBusschere • Clyde Drexler • Julius Erving • Patrick Ewing • Walt Frazier • George Gervin • Hal Greer • John Havlicek • Elvin Hayes • Magic Johnson • Sam Jones • Michael Jordan • Jerry Lucas • Karl Malone • Moses Malone • Pete Maravich • Kevin McHale • George Mikan • Earl Monroe • Hakeem Olajuwon • Shaquille O'Neal • Robert Parish • Bob Pettit • Scottie Pippen • Willis Reed • Oscar Robertson • David Robinson • Bill Russell • Dolph Schayes • Bill Sharman • John Stockton • Isiah Thomas • Nate Thurmond • Wes Unseld • Bill Walton • Jerry West • Lenny Wilkens • James Worthy
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z koszykówką. Jeśli możesz, rozbuduj go.
