MAR-290
Z Wikipedii
MAR-290 – izraelska samobieżna wyrzutnia rakietowa skonstruowana w 1968 roku
Spis treści |
[edytuj] Historia
W związku ze zużyciem używanych w armii izraelskiej radzieckich wyrzutni rakietowych Katiusza. Podjęto pracę na skonstruowaniem nowych samobieżnych wyrzutni rakietowych.
Taki projekt otrzymał nazwę MAR-290 i w 1968 roku rozpoczęto produkcję samobieżnych wyrzutni rakietowych pocisków niekierowanych.
Wyrzutnia ta składała się z 4 prowadnic rurowych typu MRL do wystrzeliwania niekierowanych pocisków rakietowych o kalibrze 290 mm. Montowano je na podwoziu gąsienicowym.
Istnieją dwie wersje:
- montowana na podwoziu amerykańskiego czołgu Sherman
- montowana na podwoziu brytyjskiego czołgu Centurion
Niekierowany pocisk rakietowy ma długość 5,45 m i masę 600 kg, zawiera głowicę odłamkowo-burzącą o masie 320 kg.
Obsługę wyrzutni stanowi 4 żołnierzy, sterowanie wyrzutni jest hydrauliczne.
Dodatkowo wyrzutnia uzbrojona jest w karabin maszynowy kal. 7,62 mm zamontowany w przedziale mechanika-kierowcy.
[edytuj] Użycie
Samobieżna wyrzutnia rakietowa MAR-290 została wprowadzona do wyposażenia izraelskiej armii.
Zostały one po raz pierwszy użyte bojowo w czasie wojny w Libanie w 1982 roku.
[edytuj] Dane techniczne samobieżnej wyrzutni rakietowej MAR-290
- Kaliber: 290 mm
- Masa: 29 000 kg
- Długość pocisku rakietowego: 5,45 m
- Masa pocisku: 600 kg
- Zasięg strzelania:
- dla wersji na podwoziu czołgu Sherman: 22 000 m
- dla wersji na podwoziu czołgu Centurion: 25 000 m
- Czas wystrzału: 10 sekund
- Czas powtórnego załadowania: 10 minut
- Uzbrojenie dodatkowe: 1 karabin maszynowy kal. 7,62 mm
- Załoga: 4
