Marduk
Z Wikipedii
Marduk (sumer. Amar.Utu) to bóg-opiekun miasta Babilon.
Był synem Enkiego – boga podziemnego oceanu wody słodkiej (abzu). Małżonką Marduka była Sarpanitu, albo Nanaja. Ze względu na pozycję miasta w niedługim czasie Marduk stał się naczelnym bóstwem Mezopotamii. W pewnym momencie był tak potężny, że resztę bogów uważano za jego sługi, bądź jedynie inne aspekty jego osobowości. Jego kult stał się również popularny w Asyrii.
Symbolem Marduka była łopata (ponieważ na początku był najprawdopodobniej jak inni bogowie jedynie lokalnym bóstwem rolniczym). Towarzyszył mu wąż-smok. Kojarzy się go przede wszystkim z takimi dziedzinami jak magia, mądrość, woda i sądownictwo – im bowiem patronował.
Zobacz też: Mezopotamia, Babilon, Babilonia i religia Mezopotamii.
