Melkart
Z Wikipedii
Melkart, Baal-Melkart bóg-opiekun fenickiego Tyru; melek qart – „król miasta”). Bóg słońca i odradzania się wegetacji, podobnie jak bóg Sydonu Eszmun. Utożsamiany z Baalem, dlatego jest Baalem Tyru. Syn boga El. W tradycji biblijnej uznawany za Pana Zaświatów. Uważany również za boga morza i sztormu i z tego powodu często pokazywany na fenickich monetach, jako bóg jadący na grzbiecie morskich stworów. Identyfikowanie Melkarta z zaświatami pozwala łączyć początki jego kultu z akadyjskim bogiem Nergalem.
Wraz z rosnącym w świecie fenickim znaczeniem Tyru, w X w.p.n.e. umacniał się również kult Melkarta, który został włączony do triady bogów obok Ela i Asztarte. Podczas fenickiej kolonizacji Afryki, kult Melkarta został przeniesiony najpierw do Kartaginy, a następnie do kolonii kartagińskich w Hiszpanii w Gades i Carthago Nova oraz na Sycylii. Grecy identyfikowali Melkarta z Heraklesem. W Fenicji Melkart czczony był w miejscach zwanych w Biblii wyżyny. Był to typ sanktuarium, składającego się ze stel i kolumn pod gołym niebem umiejscowionych na wyniesieniach.
