Miękisz

Z Wikipedii

Miękisz, tkanka miękiszowa, parenchyma (gr. parénchyma - miąższ) - tkanka roślinna, która wypełnia całe ciało rośliny. Zbudowane z dużych komórek (0,05 - 0,5 mm), cienkościennych, o ścianach celulozowych, rzadko drewniejących, z dużą wakuolą otoczoną przez cytoplazmę. Charakterystyczną cechą miękiszu jest występowanie przestworów międzykomórkowych.

Tkanki miękiszowe pełnią w roślinie zasadnicze czynności fizjologiczne przemiany materii, uczestniczą w fotosyntezie, oddychaniu, osmozie, transpiracji, gromadzą także substancje zapasowe i wodę.

Ich funkcja zależy od budowy i miejsca występowania. Można wyróżnić kilka rodzajów miękiszu:

• miękisz asymilacyjny (palisadowy i gąbczasty) - występuje w liściach i łodygach, zawiera chloroplasty (ciałka zieleni, zawierające zielony barwnik chlorofil), w nim zachodzi fotosynteza.
• miękisz powietrzny (aerenchyma) - tworzy przestrzenie wypełnione powietrzem, co zmniejsza ciężar rośliny (występuje np. u roślin wodnych).
• miękisz rdzeniowy (miękisz drzewny i miękisz łykowy).
• miękisz spichrzowy - pełni funkcję magazynującą, gromadzi materiały zapasowe (skrobia, tłuszcze, białka). Występuje w organach spichrzowych roślin, np. w owocach, nasionach i korzeniach.
• miękisz wodny (miękisz wodonośny) - magazynuje wodę, występuje szczególnie u sukulentów.
• miękisz zasadniczy - wypełnia przestrzenie między innymi tkankami w roślinie.

Zobacz też: histologia