Miłka abisyńska
Z Wikipedii
| Miłka abisyńska | |
 Kłosy trawy abisyńskiej. |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | jednoliścienne |
| Podklasa | komelinowe |
| Nadrząd | sitopodobne |
| Rząd | wiechlinowate |
| Rodzina | wiechlinowate |
| Rodzaj | miłka |
| Nazwa systematyczna | |
| Eragrostis abyssinica, Eragrostis tef L. | |
Miłka abisyńska (tef, teff, trawa abisyńska) - roślina zbożowa z rodzaju miłka, naturalnie rosnąca w północno-wschodniej Afryce.
Dorasta do 1 m, liście szorstkie, wiecha kłoskowata o długości do 40 cm; nasiona podłużnie i jajowate, brunatnożółtawe.
Uprawiana w rejonie Etiopii (miłka zaspokaja 2/3 zapotrzebowania na żywność tego kraju) i Erytrei, a także na mniejszą skalę w Indiach i Australii. Ze względu na małe rozmiary ziaren (nie więcej niż 1 mm średnicy) nadaje się w szczególności do prowadzenia nomadycznego trybu życia (rolnik jedną garścią nasion może obsiać całkiem duże pole).
Może być wysiewana na glebach zarówno suchych jak i wilgotnych. Największe plony zbiera się na obszarach położonych na wysokości od 1800 do 2100 metrów, przy opadach od 450 do 550 mm i temperaturze od 10 do 27 °C. Miłka jest wrażliwa na długość nasłonecznienia w ciągu dnia, jej kwiaty najlepiej rozwijają się gdy światło słoneczne dociera przez co najmniej 12 godzin.
Zawiera duże ilości błonnika, żelaza (łatwo przyswajalnego), białka i wapnia. Ponadto nie występuję w niej gluten co czyni ją odpowiednią dla osób go nie tolerujących.
Z miłki wyrabia się mąkę a także używa się jej do przyrządzania wyrobów alkoholowych. Wyrabia się z niej także tradycyjna etiopską potrawę o nazwie injera.
