Michał Kazimierz Pac
Z Wikipedii
| Michał Kazimierz Pac | |
 Michał Kazimierz Pac |
|
| Herb | Gozdawa
 |
| Data urodzenia | ok. 1624 |
| Data śmierci | 4 kwietnia 1682 |
| Miejsce śmierci | Waka koło Wilna |
| Rodzina | Pacowie |
| Rodzice | Stefan Pac |
Michał Kazimierz Pac, herbu Gozdawa (ur. ok. 1624, zm. 4 kwietnia 1682 w Wace pod Wilnem) - hetman wielki litewski w latach 1667-1682 i hetman polny litewski w latach 1663-1667.
W 1658 mianowany pułkownikiem królewskim, w 1659 cześnikiem litewskim, a następnie oboźnym litewskim i regimentarzem wojsk królewskich. Od 1663 wojewoda smoleński i hetman polny litewski. Od 1667 hetman wielki litewski.
Uczestniczył za panowania króla Jana Kazimierza w wojnach z wszystkimi wrogami Rzeczypospolitej, odznaczając się w licznych spotkaniach. W roku 1662 przeciągnął zbuntowane wojsko na stronę Jana Kazimierza, walczył z Moskwą.
Po abdykacji Jana Kazimierza początkowo zwolennik stronnictwa profrancuskiego popierającego kandydaturę księcia d'Enghien do tronu polskiego, w 1668 stał na Litwie na czele stronnictwa szlacheckiego popierającego Michała Korybuta Wiśniowieckiego. W 1669 objął urząd wojewody wileńskiego i miał duży wpływ na rządy Rzeczypospolitej, mianowany wojewodą wileńskim. Jako hetman przyczynił się do rozbudowy artylerii litewskiej, ale również wydania przepisów regulujących życie wewnętrzne wojska, przepisów dyscyplinarnych i sądowych.
Ufundował Kościół św. Piotra i Pawła w Wilnie na Antokolu, jako podziękowanie za stłumienie na Litwie buntu wojsk zaciężnych w czasie rokoszu Lubomirskiego.
Jego stosunki z Janem Sobieskim były od początku zaostrzone, jako przeciwnika polityki profrancuskiej. Podczas wyprawy chocimskiej wszczął w wojsku litewskim bunt, który o mało nie skończył się odejściem Litwinów. Mimo to był uczestniczył w zwycięstwie pod Chocimiem w 1673. Kiedy Sobieski został już królem, stał na czele litewskiej opozycji przeciw władcy.
Po jego elekcji prowadził zażartą opozycję, wiążąc się z Moskwą, Austrią i Brandenburgią. Za jego głównie sprawą nie doszło do skutku planowane przez Sobieskiego wystąpienie przeciw Wielkiemu Elektorowi w związku z Szwecją celem odzyskania Prus Wschodnich.
Pochowany, zgodnie z testamentem, pod schodami wejściowymi kościoła na Antokolu. Na płycie nagrobnej wprawionej w posadzkę wyryto napis "Tu leży grzesznik".
Konstanty Ostrogski • Semen Jurewicz Holszański • Stanisław Janowicz Kieżgajło • Stanisław Kiszka • Konstanty Ostrogski • Jerzy Radziwiłł • Mikołaj Radziwiłł Rudy • Grzegorz Chodkiewicz • Krzysztof Radziwiłł Piorun • Jan Karol Chodkiewicz • Lew Sapieha • Krzysztof Radziwiłł • Janusz Kiszka • Janusz Radziwiłł • Paweł Jan Sapieha • Michał Kazimierz Pac • Kazimierz Jan Sapieha • Michał Serwacy Wiśniowiecki• Jan Sapieha • Grzegorz Antoni Ogiński • Ludwik Pociej • Michał Serwacy Wiśniowiecki • Michał Kazimierz Radziwiłł Rybeńko • Michał Józef Massalski • Michał Kazimierz Ogiński • Szymon Kossakowski
Jerzy Radziwiłł • Andrzej Niemirowicz • Grzegorz Chodkiewicz • Roman Sanguszko • Krzysztof Radziwiłł Piorun • Jan Karol Chodkiewicz • Krzysztof Radziwiłł • Janusz Kiszka • Janusz Radziwiłł • Wincenty Gosiewski • Michał Kazimierz Pac • Władysław Wołłowicz • Michał Kazimierz Radziwiłł • Kazimierz Jan Sapieha • Jan Samuelowicz Ogiński • Józef Bogusław Słuszka • Michał Serwacy Wiśniowiecki • Grzegorz Antoni Ogiński • Michał Serwacy Wiśniowiecki • Ludwik Pociej • Stanisław Ernest Denhoff • Michał Kazimierz Radziwiłł Rybeńko • Michał Józef Massalski • Aleksander Michał Sapieha • Józef Sosnowski • Ludwik Tyszkiewicz • Szymon Kossakowski • Józef Zabiełło
