Michel Rocard
Z Wikipedii
Michel Rocard (ur. 23 sierpnia 1930) - francuski polityk.
Urodził się w Courbevoie koło Paryża w protestanckiej rodzinie. Po studiach (Krajowa Szkoła Administracji i Szkoła Nauk Politycznych w Paryżu) pracował m.in. jako inspektor finansowy i dziennikarz. Był przeciwnikiem kolonializmu i jako dziennikarz, przebywający w Algierii ostro go krytykował.
[edytuj] Kariera polityczna
Rocard był przewodniczącym Zjednoczonej Partii Socjalistycznej (PSU), która znajdowała się na lewo o SFIO czy ugrupowania Francois Mitterranda.
Brał aktywny udział w wydarzeniach maja 1968. W wyborach parlamentarnych rok wcześniej zdobył mandat deputowanego.
W 1969 był kandydatem swego ugrupowania w wyborach prezydenckich, zdobył 3,6 % głosów.
W 1974 wybrał założoną przez Mitterranda nową Partię Socjalistyczną (PS), do której weszło wielu jego kolegów z PSU. Był członkiem Biura Wykonawczego i sekretarzem PS.
Nie udało mu się uzyskać nominacji PS jako jej kandydata na prezydenta w 1981, kiedy to Mitterrand pokonał urzędującego Valerego Giscarda d'Esting.
W nowym socjalistycznym rządzie pełnił różne funkcje ministerialne. Był ministrem planowania gospodarczego (1981-1983) i ministrem rolnictwa (1983-1985). 10 maja 1988 został premierem, który to urząd pełnił pełne trzy lata, bo do 15 maja 1991. Jego poprzednikiem na stanowisku szefa rządu był Jacques Chirac, a następczynią - Edith Cresson, pierwsza we Francji kobieta-premier.
W 1995 został senatorem (do 1997); od 1999 jest posłem do Parlamentu Europejskiego. W latach 1999-2004 był przewodniczącym komisji ds. praw człowieka, polityki zagranicznej i obronności.
Michel Debré • Georges Pompidou • Maurice Couve de Murville • Jacques Chaban-Delmas • Pierre Messmer • Raymond Barre • Pierre Mauroy • Laurent Fabius • Jacques Chirac • Michel Rocard • Édith Cresson • Pierre Bérégovoy • Édouard Balladur • Alain Juppé • Lionel Jospin • Jean-Pierre Raffarin • Dominique de Villepin
