Migrena

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Migrena – powtarzający się, pulsujący ból głowy, pojawiający się przeważnie w okresie dojrzewania, częściej u kobiet. Charakteryzuje się różnym stopniem nasilenia, czasem trwania i częstotliwością występowania. Bóle nasilają się pod wpływem emocji lub wysiłku fizycznego. Występuje światłowstręt, nadmierna wrażliwość na dźwięki i zapachy, występują też nudności i wymioty. Niekiedy przed wystąpieniem epizodu migrenowego, może pojawić się tzw. aura, w postaci parestezji, ubytków w polu widzenia, pojawienia się mroczków, niedowładu, afazji. Według najbardziej rozpowszechnionej teorii za fazę aury odpowiada skurcz naczyń mózgowych, który w dalszym etapie przechodzi w nadmierne ich rozszerzenie ze zwiększoną przepuszczalnością ścian, doprowadzając do napadu bólowego. Jest to dolegliwość dziedziczna.

[edytuj] Rodzaje migreny

Oczna (klasyczna) – przed wystąpieniem bólu zlokalizowanego w okolicy oczodołu, pojawiają się zaburzenia neurologiczne objawiające się połowiczym niedowidzeniem. Występuje też obniżona ostrość wzroku, a nawet całkowita krótkotrwała ślepota. Bardzo często z bólami migrenowymi związane są nudności i wymioty.
Okoporaźna – występują bóle głowy skojarzone z częściowym lub całkowitym porażeniem mięśni okoruchowych. Prowadzi to do opadnięcia powieki oraz upośledzenia ruchów gałek ocznych, co powoduje podwójne widzenie.
Porażenna (skojarzona) – występują okresowe pulsujące bóle głowy. Dodatkowo mogą wystąpić ogniskowe objawy mózgowe pod postacią parestezji, afazji lub dyzartrii, niedowładów a także napady padaczki Jacksona i objawy migreny okoporaźnej.
Stan migrenowy – seryjnie powtarzające się napady poprzedzielane krótkimi przerwami, trwające nawet kilka godzin. Towarzyszą im: zaczerwienienie i pocenie skóry twarzy, występowanie obfitej wydzieliny z nosa oraz łzawienie.
Śnieg optyczny - przewlekła aura migrenowa, której nie zawsze towarzyszy ból głowy.
Z Aura-trwająca zazwyczaj do 3 godz. występują porażenia wzroku, paraliże rąk, trudności w mówieniu, towarzyszy temu ból głowy.

[edytuj] Sposoby leczenia

W leczeniu migreny stosuje się obok tradycyjnych leków przeciwbólowych (stosowanych doraźnie, takich jak kwas acetylosalicylowy, paracetamol, metamizol, diklofenak, ibuprofen, ketoprofen, naproksen, mefacit, nabumeton, meloksykam) również specyficzne leki przeciwmigrenowe z grupy farmakologicznej ATC N 02 C. Należą do niej: alkaloidy sporyszu (dihydroergotamina i ergotamina), pizotifen, iprazochrom i oksetoron oraz odgrywają w chwili obecnej najistotniejszą rolę selektywni antagoniści receptora 5-HT₁B/D (tzw. tryptany) – sumatriptan, zolmitriptan, rizatriptan i eletriptan.